Zbigniew Wronkowski


Zbigniew Leszek Wronkowski przyszedł na świat 6 stycznia 1935 roku w Warszawie, a zmarł 17 lipca 2021 roku. Był wybitnym polskim lekarzem onkologiem oraz profesorem nauk medycznych, który przez wiele lat był związany z badaniami w dziedzinie onkologii.

Jego znaczący wkład w rozwój medycyny onkologicznej jest nie do przecenienia, a jego praca naukowa odbywała się głównie w Instytucie Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, gdzie przez długie lata prowadził badania oraz wspierał rozwój młodych naukowców.

Wronkowski pozostaje zapamiętany jako osoba, która nie tylko poświęciła swoje życie nauce, ale również miała na celu poprawę jakości życia pacjentów z chorobami nowotworowymi.

Życiorys

W 1952 roku Zbigniew Wronkowski z sukcesem ukończył Liceum Ogólnokształcące im. gen. Józefa Sowińskiego w Warszawie. Już w 1957 roku, równocześnie z nauką na studiach, rozpoczął pracę w pogotowiu ratunkowym. Jego kariera akademicka dopełniła się w 1959 roku, kiedy to uzyskał dyplom na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej. Jeszcze w tym samym roku rozpoczął zatrudnienie w Instytucie Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie, gdzie początkowo pełnił rolę asystenta w Klinice Ginekologii Onkologicznej, a później pracował w Zakładzie Rentgenoterapii.

W 1966 roku zdobył II stopień specjalizacji w onkologii, co zaowocowało mianowaniem na stanowisko starszego asystenta. Od 1969 roku był adiunktem w Zakładzie Organizacji Walki z Rakiem i Epidemiologii Nowotworów. W 1971 roku obronił pracę doktorską pt. „Obraz epidemiologiczny i przebieg kliniczny raka skóry”. Następne lata przyniosły mu znaczące osiągnięcia, kiedy to w 1973 roku, korzystając ze stypendium Fogarty’ego, udał się na studia do Szkoły Zdrowia Publicznego Uniwersytetu Hawajskiego w Honolulu. W 1974 roku, po obronie pracy zatytułowanej „Stomach carcinoma among Hawaiians and Caucasians in Hawaii”, uzyskał tytuł master of public health.

Po powrocie do Polski, Wronkowski zasiadł na czołowych stanowiskach kierowniczych, zarządzając Zakładem Organizacji Walki z Rakiem i Epidemiologii Nowotworów, a od 1980 roku Samodzielną Pracownią Studiów i Modelowania Profilaktyki Nowotworów w Instytucie Onkologii. Krótkotrwała praca jako profesor wizytujący na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w 1980 roku dodała mu międzynarodowej renomy. W 1984 roku, dzięki pracy habilitacyjnej pt. „Charakterystyka epidemiologiczno-kliniczna dwóch głównych postaci histopatologicznych raka żołądka wg klasyfikacji Laurena”, uzyskał upragnioną habilitację.

Tego samego roku Wronkowski podjął działania na rzecz utworzenia Polskiego Komitetu do Zwalczania Raka, a jego osoba została wybrana na prezesa tej organizacji. W 1997 roku prezydent Aleksander Kwaśniewski przyznał mu tytuł profesora nauk medycznych, co stanowiło ukoronowanie jego dotychczasowych osiągnięć. Od 1995 roku był odpowiedzialny za Zakład Organizacji Badań Masowych IO, a w 2005 roku przeszedł na zasłużoną emeryturę.

W trakcie swojej kariery Zbigniew Wronkowski miał znaczący wpływ na rozwój onkologii w Polsce, pełniąc funkcję kierownika Mazowieckiego Rejestru Nowotworów oraz koordynując wiele krajowych i międzynarodowych projektów badawczych. Jako specjalista wojewódzki ds. onkologii w województwie płockim, był także członkiem Komisji Epidemiologicznej PAN. Jego zaangażowanie w dydaktykę zaowocowało wieloma wykładami oraz zajęciami praktycznymi dla studentów Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej, uczniów Technikum Elektrokardiologii oraz dla pielęgniarek, odbywającymi szkolenie w Centrum Medycznym Kształcenia Podyplomowego i w Europejskiej Szkole Onkologii.

Przez całe lata aktywności naukowej był członkiem Honorowym Warszawskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Onkologicznego. Jego dokonania na polu onkologii są imponujące, ponieważ opublikował ponad 300 prac dotyczących onkologii, epidemiologii oraz profilaktyki, w tym także z zakresu organizacji i historii onkologii.

Zmarł 17 lipca 2021 roku. Jego ostatnim miejscem spoczynku jest Cmentarz Powązkowski w Warszawie, gdzie został pochowany (kwatera 111, rząd 5, miejsce 6).

Życie prywatne

Jego małżeństwo z Jolantą Zarębą-Wronkowską stanowiło ważny element jego życia, ponieważ oboje byli związani zawodowo jako lekarze. Wspólne pasje i zainteresowania zbliżały ich do siebie.

Mieli również syna Roberta, który na pewno wnosował radość do ich rodziny.

Ordery i odznaczenia

Wśród zaszczytów, które zostały przyznane Zbigniewowi Wronkowskiemu, znajdują się liczne odznaczenia, które świadczą o jego wkładzie w działalność na rzecz kraju.

Oto lista wyróżnień, które zasługuje na szczególne podkreślenie:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal 40-lecia Polski Ludowej,
  • Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”.

Publikacje

Oto zestawienie znaczących publikacji autorstwa Zbigniewa Wronkowskiego, które podkreślają jego wkład w dziedzinie medycyny i edukacji zdrowotnej:

  • „Piersi – uroda i problemy”, Warszawa: Agencja Wydawniczo-Poligraficzna GIMPO, Warszawa 1997. ISBN 5288439007141,
  • „Chemioterapia i radioterapia”, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3273-4,
  • „Rak szyjki macicy”, Z. Wronkowski, S. Brużewicz, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008. ISBN 978-83-200-3336-6,
  • „Rak skóry – jak zapobiegać i leczyć”, Z. Wronkowski, S. Brużewicz, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010. ISBN 978-83-200-4041-8.

Przypisy

  1. a b c d e W 2021 roku pożegnaliśmy prof. Zbigniewa Wronkowskiego [online], 05.01.2022 r. [dostęp 23.08.2024 r.]
  2. prof. dr hab. n. med. Zbigniew Wronkowski [online], ZnanyLekarz [dostęp 23.08.2024 r.]
  3. Amazonki - Stowarzyszenie Warszawa-Centrum - wywiad z prof. Zbigniewem Wronkowskim [online], www.amazonki.org.pl [dostęp 23.08.2024 r.]
  4. Zbigniew Wronkowski [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 23.08.2024 r.]
  5. a b Cmentarz Stare Powązki: ZBIGNIEW LESZEK WRONKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 23.08.2024 r.]
  6. MariaM. Durakowa MariaM., MariaM. Lasecka MariaM., HannaH. Gruchalska-Kwaśniewska HannaH., III Liceum Ogólnokształcące im. Generała Sowińskiego 1923-1998: dawne I-sze Gimnazjum Męskie im. Jenerała Sowińskiego, wyd. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Szkoły im. Generała Sowińskiego, 1998, s. 118, ISBN 83-910546-0-8

Oceń: Zbigniew Wronkowski

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:8