Stanisław Bartoszewicz

---

Życiorys

Stanisław Bartoszewicz to postać, która swoją karierę rozpoczęła od ukończenia warszawskiego gimnazjum. Następnie podjął studia na Uniwersytecie Przyrodniczym w Petersburgu, gdzie uzyskał stopień kandydata nauk przyrodniczych w 1870 roku. Już od 1871 roku kształcił się na Akademii Medycznej w Petersburgu. Po ukończeniu tej uczelni, Bartoszewicz rozpoczął pracę w szpitalu wojskowym w Tyfilisie, gdzie pełnił rolę pracownika laboratorium chemiczno-bakteriologicznego.

W trakcie swojej działalności w Tyfilisie, skoncentrował się na opracowywaniu szczepień przeciwko wściekliźnie, co stanowiło istotny wkład w medycynę tamtych czasów. Jego kariera zawodowa ewoluowała, prowadząc go do roli ordynatora szpitala oraz na stanowisko sekretarza Towarzystwa Lekarskiego w Tyfilisie, a także redaktora rocznika towarzystwa. W lecie 1889 roku podejmował dalsze studia za granicą w dziedzinie bakteriologii u takich profesorów jak Ferdinand Juliusz Cohn we Wrocławiu, a także u profesora A. Chantemesse’a oraz Ferdinanda Widala w Paryżu.

Później jego kariera przeniosła się do Kijowa, gdzie zarządzał laboratorium bakteriologicznym przy szpitalu klinicznym. W 1891 roku obronił pracę doktorską, a następnie został ordynatorem szpitala klinicznego w Charkowie i asystentem katedry diagnostyki. W kolejnych latach objął stanowisko docenta na Uniwersytecie Charkowskim, gdzie wykładał bakteriologię w latach 1984–1897. Z biegiem czasu przeniósł się do Warszawy, gdzie pełnił funkcję starszego ordynatora szpitala chorób zakaźnych im. św. Stanisława.

W 1902 roku, z powodu problemów zdrowotnych związanych z chorobą nerek, Bartoszewicz zdecydował się na dymisję i przeszedł na działalność pedagogiczną, gdzie nauczał chemii i higieny w szkołach handlowych. W 1907 roku osiedlił się w Łodzi, gdzie objął kierownictwo miejskiego laboratorium chemiczno-bakteriologicznego oraz kamery dezynfekcyjnej. Przygotował wiele prac naukowych w zakresie bakteriologii i higieny, w tym 27 prac w języku rosyjskim, 5 w niemieckim oraz 9 w języku polskim.

Na koniec swojego życia, Stanisław Bartoszewicz został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwartale 27, w rzędzie 1, w miejscach 19, 20, 21 oraz 22.

Publikacje

Stanisław Bartoszewicz, uznawany za postać wybitną w swojej dziedzinie, był autorem wielu znaczących publikacji, które miały istotny wpływ na rozwój wiedzy naukowej. Poniżej przedstawiamy niektóre z jego ważnych prac:

• O problemie ilości siarki i kwasu siarkowego w moczu podczas biegunki: materiały do badań gnicia jelit, Typografia A. Muchnika, 1891,
• Podręcznik chemii nieorganicznej z analityczną i organicznej, w zakresie szkół technicznych, przemysłowych i handlowych, nakładem F. Laskusa, 1902,
• Zarys patologji ogólnej, 1911.

Tłumaczenia

• Ribot T., Dziedziczność psychologiczna, Skład główny księgarnia Gebethnera i Wolffa, 1885,
• Ribot T., Współczesna psychologja niemiecka, Wydawnictwo „Przeglądu Filozoficznego”, 1901,
• Petit G., Jak ochraniać dzieci od chorób, nakł. księgarni A. G. Dubowskiego, 1902,
• Koch A., Poradnik lekarski zawierający opis wszystkich chorób oraz sposobów ich uprzedzania i leczenia podług najnowszych metod: poprzedzony krótkim wykładem hygieny domowej i rodzinnej, 1903,
• Labonne, H. (inne języki), Jak uchronić się od chorób serca, 1902,
• Koch A., Poradnik lekarski, M. Arct, 1910.

---

Oceń: Stanisław Bartoszewicz

---