Józef Zawadzki (lekarz)

Medycyna i zdrowie

Józef Zawadzki, który przyszedł na świat 13 grudnia 1865 roku w Warszawie, to postać, która pozostawiła trwały ślad w historii polskiej medycyny oraz lokalnego samorządu. Jego życie zakończyło się w rodzinnym mieście w dniu 23 maja 1937 roku, gdzie zarówno jego kariera zawodowa, jak i działalność społeczna miały znaczący wpływ na społeczność lokalną.

Zawadzki był nie tylko lekarzem, lecz także aktywnym działaczem samorządowym i lekarskim, angażującym się w rozwój oraz poprawę standardów ochrony zdrowia w swoim otoczeniu.

Życiorys

Józef Zawadzki przyszedł na świat 13 grudnia 1865 roku w Warszawie, w rodzinie o głębokich tradycjach patriotycznych. Jego ojciec, Jan Gustaw, pełnił funkcję sędziego Trybunału Cywilnego, a matka, Helena Rozalia z Naimskich, wspierała rodzinną koncepcję zaangażowania społecznego. W młodości uczył się w Łomży oraz Warszawie. W 1884 roku zakończył edukację w II Gimnazjum w Warszawie, co stanowiło ważny krok na drodze do dalszej nauki.

Rodzina Zawadzkiego była znana z niesienia pomocy rannym powstańcom styczniowym, co wpłynęło na jego przyszłe wybory zawodowe. Zdecydował się na studia z zakresu medycyny na Uniwersytecie Warszawskim. Po ich zakończeniu w 1889 roku, zdobył tytuł lekarza cum eximia laude. Jego pragnienie ciągłego rozwoju zrealizował, odbywając praktyki w pierwszym europejskim pogotowiu ratunkowym w Wiedniu w 1890 roku.

Doświadczenie zdobyte w stolicy Austrii zainspirowało go do wprowadzenia podobnej instytucji w Warszawie, co udało się zrealizować w 1897 roku. Dzięki współpracy z hrabią Konstantym Przeździeckim oraz jego bratem Gustawem, powstało warszawskie pogotowie, będące trzecim na ziemiach polskich, zaraz po tych w Krakowie i Lwowie. Te same wybitne postaci doprowadziły również do utworzenia w 1900 roku Towarzystwa Ochrony Kobiet. Zawadzki był również pomysłodawcą Kasy Pożyczkowo-Oszczędnościowej Lekarzy.

W 1930 roku stanął na czele Polskiego Komitetu do Spraw Ratownictwa, który miał za zadanie rozwijać idee ratownictwa oraz koordynować akcje ratownicze w całym kraju. Jego działalność społeczna obejmowała także funkcję radnego Warszawy od 1916 roku, a w latach 1918-1919 pełnił rolę wiceprezydenta. Do końca życia Zawadzki był wiceprezesem miejskiej Komisji Rewizyjnej. W Związku Miast Polskich działał od samego początku, uczestnicząc w zjeździe założycielskim, który miał miejsce w dniach 19-21 listopada 1917 roku.

W trakcie swojej kariery pełnił wiele znaczących ról, w tym wiceprezesa Związku w latach 1920 oraz 1934-1935, a także funkcję p.o. prezesa między 1922 a 1927 rokiem. Zasiadał też w Zarządzie Międzynarodowego Związku Miast, gdzie brał udział w licznych międzynarodowych konferencjach odbywających się w Paryżu, Düsseldorfie, Monachium, Bernie oraz Brukseli, publikując przy tym obszerne sprawozdania z tych wydarzeń. Jako nauczyciel wykładał w warszawskiej Szkole Nauk Politycznych.

Po jego śmierci, Józef Zawadzki został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w kwaterze 30 wprost-2-11. Jego życie i działalność pozostają nie tylko ważnym rozdziałem w historii Warszawy, ale także inspiracją dla przyszłych pokoleń.

Ordery i odznaczenia

W dorobku Józefa Zawadzkiego znajdują się wyjątkowe osiągnięcia, które zdobył dzięki swoim staraniom i zaangażowaniu. Poniżej przedstawiono istotne odznaczenia, które przyznano mu w uznaniu jego pracy.

  • krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski, 30 kwietnia 1925,
  • krzyż komandorski Orderu Korony Rumunii, 1922.

Publikacje

Józef Zawadzki, jako wybitny lekarz, był również autorem podręczników, które znacząco przyczyniły się do rozwoju wiedzy w dziedzinie medycyny i polityki społecznej. Wśród jego ważnych publikacji znajdują się:

  • zasady opieki społecznej,
  • zarys gospodarczej polityki komunalnej.

Przypisy

  1. a b Życiorys dra Józefa Zawadzkiego [dostęp 09.03.2023 r.]
  2. a b c Gazeta Lekarska, Lekarze w II Rzeczypospolitej (6) - Na ratunek!. [dostęp 07.12.2018 r.]
  3. a b c d Bogdan Mościcki, Sto lat Związku Miast Polskich 1917–2018, ZMP, Poznań, 2018 r., s. 94–95, ISBN 978-83-933830-1-6.
  4. Cmentarz Stare Powązki: Józef Zawadzki, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 22.02.2020 r.]
  5. a b Fundacja Warszawa 1939, Zaświadczenie Zarządu Towarzystwa Doraźnej Pomocy Lekarskiej w Warszawie z roku 1912.
  6. M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 435 „za zasługi na polu pracy naukowej, samorządowej i społecznej”.

Oceń: Józef Zawadzki (lekarz)

★★★★★
Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:6