Teofil Lesiński

Jego edukacja miała miejsce zarówno w kraju, jak i za granicą, szczególnie w Paryżu, gdzie zdobywał wiedzę potrzebną do późniejszej kariery. Teofil Lesiński zdał egzamin na stopień magistra farmacji przed Radą Lekarską w Warszawie, co otworzyło mu drzwi do wykładowstwa. Wykładał farmakognozję oraz farmację stosowaną w warszawskiej Szkole Farmaceutycznej, kształtując wielu przyszłych farmaceutów.

Był autorem pierwszych podręczników z dziedziny farmakognozji i chemii, które zaczęły być wykorzystywane w programach nauczania farmaceutycznego w połowie XIX wieku. Jego wkład w ustalanie polskiego słownictwa chemicznego również miał ogromne znaczenie dla rozwoju tej dziedziny.

W 1860 roku pełnił funkcję naczelnym redaktorem oraz współautorem Farmakopei Polskiej, dokumentu, który zrewolucjonizował farmację w Polsce. Ponadto, prowadził własne badania naukowe w swoim laboratorium aptecznym, a wyniki jego prac dotyczących składu wód mineralnych publikowane były głównie w "Tygodniku Lekarskim", który ukazywał się w tym okresie.

Teofil Lesiński spoczywa na Starych Powązkach w Warszawie, w kwaterze 179-3-28, gdzie jego wkład w polską naukę jest pamiętany i doceniany do dziś.