Leon Lejzor Goldsobel, urodzony 14 lutego 1837 roku w Warszawie, był wybitnym psychiatrą polskim, który znacząco wpłynął na rozwój medycyny w naszym kraju. Zmarł 12 września 1925 roku, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo wiedzy i doświadczenia.
Jego życie i kariera są przykładem niezwykłego zaangażowania w dziedzinie psychiatrii, a także odzwierciedleniem trudnych realiów społecznych i kulturowych, w jakich przyszło mu żyć. Goldsobel reprezentował żydowskie pochodzenie, co było istotnym elementem jego tożsamości w kontekście ówczesnego społeczeństwa polskiego.
Życiorys
„Leon Goldsobel urodził się w rodzinie, która kultywowała silne tradycje patriotyczne. Jego dziadek był żołnierzem w Legionach Dąbrowskiego, a ojciec Salomon (1813–1894) miał zaszczyt być nauczycielem w Warszawskiej Szkole Rabinów. Wychowywał się w towarzystwie trzech braci: Markusa, który był powstańcem styczniowym i zesłańcem, Zygmunta – również powstańca, który zginął w tragicznych okolicznościach, oraz Maksymiliana, który osiedlił się w Kaliszu i zmarł w 1932 roku. Ojciec i dziadek Goldsobla również uczyli języka polskiego w szkołach publicznych.
W młodości zdobywał wiedzę w gimnazjum realnym w Warszawie, a następnie uczęszczał do szkoły felczerskiej. Podczas wojny krymskiej zdobył doświadczenie, praktykując w Szpitalu Ujazdowskim, gdzie zyskał uznanie jako pomocnik naczelnego lekarza. W 1858 roku ukończył z wyróżnieniem Szkołę Weterynaryjną w Warszawie i kontynuował edukację w Akademii Medyko-Chirurgicznej.
W 1861 roku, za swoją działalność narodowościową, został aresztowany i skazany na katorgę w Orenburgu, co później zmieniono na więzienie w Zamościu. Po kilku miesiącach odbył się jego powrót do nauki, a w 1863 roku finalizował swoje studia. Jego umiejętności pozwoliły mu na piastowanie stanowiska ordynatora oddziału obłąkanych w Szpitalu Starozakonnych w Warszawie, gdzie kierował placówką od 1866 do 1907 roku.
W związku małżeńskim z Emilią z Kempińskich primo voto Landau (zm. 1931) miał dwóch synów, z których jeden został chemikiem, a drugi lekarzem; obaj zmarli przed swoim ojcem. Leon Goldsobel spoczywa na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 24, rząd 2).
Przypisy
- Grób Leona Goldsobela w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
- Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003 r. ISBN 83-916419-3-7.
- B.P. Emilja z Kempińskich Goldsobel. Kurjer Warszawski nr 223 (17.08.1931 r.) s. 4
- Pożegnanie. Nowa Gazeta nr 13 (10.05.1907 r.)
- B.P. Markus Goldsobel. Nowa Gazeta nr 104 (03.03.1908 r.) s. 3
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Wandalin Kazimierz Massalski | Józef Zawadzki (lekarz) | Teofil Lesiński | Jan Tadeusz Lenartowicz | Jan Domaniewski | Jan Doroszewski | Wanda Makuch-Korulska | Wiesław Tomaszewski (lekarz) | Stefan Leder | Stanisław Gutentag | Ludwik Dydyński | Tadeusz Faryna | Zdzisław Rondio | Janusz Orsik | Maciej Miłkowski | Zbigniew Wronkowski | Józef Skłodowski (lekarz) | Irena Steckiewicz-Krzeska | Estera Markin | Wanda Zamenhof-ZaleskaOceń: Leon Goldsobel