Zbigniew Sarata

---

Życiorys

Edukacja

Zbigniew Sarata ukończył V Liceum Ogólnokształcące im. ks. Józefa Poniatowskiego. Jako jeden z wyróżniających się uczniów, zdobył tytuł laureata XVIII Olimpiady Fizycznej, która jest znana wśród szkół średnich. W 1976 roku obronił pracę magisterską na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Po zakończeniu studiów przez rok pełnił obowiązki w ramach Szkoły Oficerów Rezerwy, gdzie został mianowany na stopień podporucznika.

Działalność zawodowa

Po zakończeniu studiów Zbigniew Sarata rozpoczął karierę zawodową związaną z projektowaniem oraz programowaniem systemów mikrokomputerowych. Pracował w Polskiej Agencji Prasowej w latach 1976-1980, a później w Instytucie Telekomunikacji PW w 1981 roku. Jego doświadczenie obejmowało także pracę w Zakładach Aparatury Elektronicznej POLON (1983), przedsiębiorstwie Arton (1984) oraz Karen (1985), a także w firmie Hector Computer Studio w 1986 roku. W okresie 1986-1988 pełnił funkcję dyrektora w firmie Unia sp. z o.o. Z kolei od 2001 do 2007 roku był doradcą do spraw informatycznych w ZUS, a następnie w latach 2008-2009 ponownie sprawował tę funkcję. Od 1988 roku nieprzerwanie prowadzi własną działalność gospodarczą w obszarze informatyki, funkcjonując pod nazwą BUS.

Działalność opozycyjna do 1980 roku

Od 1978 roku Zbigniew Sarata aktywnie uczestniczył w działalności opozycyjnej, współpracując z różnymi rozpoznawalnymi postaciami, w tym z KSS „KOR”. W gronie jego współpracowników byli m.in. Jacek Kuroń, Anatol Lawina, Zygmunt Łuczyński, Józef Śreniowski, Bogdan Borusewicz oraz Jan Walec i Halina Mikołajska. Razem z żoną Aleksandrą był częścią redakcji niezależnego pisma „Robotnik”, współpracując z takimi osobami jak Helena, Witold Łuczywo, Wojciech Onyszkiewicz, a także z Janem Lityńskim i Teodorem Klincewiczem. Zbigniew był także członkiem Komisji Interwencji KSS KOR, która krytykowała działania władz komunistycznych, w tym Zofię i Zbigniewa Romaszewskich.

Współpracował z Wolnymi Związkami Zawodowymi w Gdańsku, m.in. z Joanną oraz Andrzejem Gwiazdami, Anną Walentynowicz i Aliną Pieńkowską. Angażował się także w kolportaż wydawnictw bezdebitowych i w 1979 roku próbował zorganizować oficjalną demonstrację w obronie amerykańskich dyplomatów uwięzionych w Teheranie. W kwietniu 1980 roku podjął się jednego z pierwszych strajków głodowych w Polskiej Agencji Prasowej, w wyniku czego został zwolniony z pracy. Przez cały ten czas był pod ciągłą inwigilacją oraz wielokrotnie aresztowany.

Działalność w NSZZ Solidarność

W okresie działania Solidarności Zbigniew Sarata był aktywnym członkiem Komisji Interwencji Regionu Mazowsze. W ramach tej komisji jego głównym zadaniem było monitorowanie przestrzegania praw człowieka. W skład zespołu wchodzili również Zofia, Zbigniew Romaszewski oraz inne osoby takie jak Wiesław Całka, Aleksandra Ciechanowicz-Sarata, Danuta Jadczak, Joanna Jankowska, Zenobia Łukaszewicz i inni. Oddziałując na skarbnika Zarządu Regionu Mazowsze – Macieja Madejskiego przystosował odbiorniki radiowe do nasłuchu pasma radiowego używanego przez Milicję Obywatelską.

Po zakończeniu stanu wojennego Sarata był internowany 12 grudnia 1981 roku i przetrzymywany w miejscach takich jak Białołęka i Załężu; został zwolniony 3 listopada 1982 roku. W czasie uwięzienia zrealizował wiele projektów dotyczących znaczków i pieczątek filatelistycznych, nie zapominając jednocześnie o samokształceniu z zakresu programowania komputerów. Po zwolnieniu z internowania zainteresował się naprawą sprzętu poligraficznego w niezależnych wydawnictwach oraz był aresztowany w związku z pracą nad konstrukcją nadajników radiowych.

Działalność społeczna po 1989 roku

W latach 1990-1996 Zbigniew Sarata był aktywnym członkiem Unii Polityki Realnej, organizacji założonej przez Janusza Korwin-Mikke, gdzie odpowiadał między innymi za finanse partii. W 2004 roku uzyskał dostęp do swoich akt operacyjnych z okresu PRL pod kryptonimem „Inżynier”. Tegoż roku zdobył status pokrzywdzonego według ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej. Od 2000 roku zaangażował się w działania mające na celu odzyskanie kontroli nad zasobami Spółdzielni Mieszkaniowej Przy Metrze, co stało się istotnym punktem jego aktywności społecznej.

W 2001 roku został uhonorowany odznaką Zasłużonego Działacza Kultury, a w 2011 roku w 35 rocznicę powstania Komitetu Obrony Robotników prezydent Bronisław Komorowski uhonorował go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Odznaczenia

W dorobku Zbigniewa Saraty znajdują się liczne osiągnięcia, które zostały docenione poprzez przyznanie mu prestiżowych odznaczeń. Wśród nich wyróżnia się tytuł Zasłużonego działacza Kultury, który podkreśla jego znaczący wkład w rozwój i promocję kultury w Polsce.

Dodatkowo, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co stanowi istotne uznanie dla jego działalności na rzecz społeczności lokalnej oraz dla całego kraju.

---

Oceń: Zbigniew Sarata

---