Tadeusz Franciszek Wiśniewski był to niezwykle ważny przedstawiciel polskiej inżynierii budowlanej. Urodził się 4 stycznia 1924 roku, a odszedł z tego świata 16 października 2015 roku. W trakcie swojego życia, poza pracą inżynierską, pełnił także funkcje edukacyjne jako wykładowca Politechniki Warszawskiej.
Warto podkreślić, że Tadeusz Wiśniewski nie tylko zajmował się budownictwem. Był również aktywnym harcmistrzem Szarych Szeregów oraz członkiem Armii Krajowej, gdzie osiągnął stopień podporucznika. Jako podpułkownik Wojska Polskiego, brał udział w działaniach wojennych, a jego poświęcenie i odwaga były godne naśladowania, szczególnie podczas służby w batalionie „Zośka”.
Życiorys
Tadeusz Franciszek Wiśniewski to postać, która miała znaczący wpływ na rozwój budownictwa w Polsce. Jego edukacja rozpoczęła się w latach 1941–1943, kiedy to uczestniczył w tajnych kompletach Politechniki Warszawskiej. Ukończył tzw. Kursy Jagodzińskiego na Wydziale Mechanicznym tej uczelni. Po zakończeniu realizacji kursów, przez dwa lata walczył w oddziale partyzanckim, co podkreśla jego zaangażowanie w walkę o wolność kraju.
W 1945 roku Tadeusz podjął studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. W 1950 roku obronił pracę magisterską, uzyskując tytuł magistra budownictwa lądowego. Jego dalsza kariera akademicka zaowocowała zdobyciem stopnia doktora nauk technicznych w 1975 roku. Na Politechnice współpracował w zakresie normalizacji budownictwa oraz prowadził prace dydaktyczno-naukowe, pełniąc funkcje asystenta i wykładowcy, a w latach 1970–1989 st. wykładowcy.
Jego działalność edukacyjna nie ograniczała się jedynie do głównej siedziby uczelni, bowiem prowadził zajęcia także w filiach PW w Olsztynie i Lublinie oraz w Wieczorowej Szkole Inżynierskiej w Warszawie. Równocześnie rozwijał swoje umiejętności w renomowanych biurach projektowych. Pracował m.in. w Pracowni ZOR pod kierownictwem prof. Syrkusa oraz w Biurze Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego BISTYP w Warszawie.
W swoim dorobku miał 22 prace naukowo-badawcze oraz doświadczalne w zakresie budownictwa, a także 6 patentów. Jego doświadczenie obejmowało również delegacje zagraniczne, gdzie realizował projekty m.in. w Afryce, w krajach takich jak Nigeria i Tunezja. Był docentem kontraktowym w Enit-Ecole Nationale d’Ingenieurs a’Tunis, co świadczy o jego międzynarodowej obecności w branży.
Tadeusz Wiśniewski przez większość swojego życia był aktywnym członkiem Związku Harcerstwa Polskiego. Należał również do klubu byłych Żołnierzy Batalionu „Zośka”, a także do Stowarzyszenia Szarych Szeregów oraz Światowego Stowarzyszenia Żołnierzy Armii Krajowej. Jego wkład w działalność harcerską był nieoceniony i pozostanie w pamięci wielu.
Na zakończenie swojej drogi życiowej został pochowany z honorami wojskowymi i harcerskimi na cmentarzu Bródnowskim (kw. 36F-2-4), co świadczy o wielkim szacunku, jakim cieszył się wśród współczesnych oraz odnośnie jego zasług dla społeczeństwa.
Nagrody, wyróżnienia, odznaczenia
Za swoje wyjątkowe zasługi Tadeusz Franciszek Wiśniewski był wielokrotnie nagradzany. Wśród otrzymanych wyróżnień znaleźć można:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2014),
- Krzyż Walecznych,
- Srebrny Krzyż Zasługi,
- Krzyż Partyzancki,
- Warszawski Krzyż Powstańczy,
- Krzyż Armii Krajowej,
- Medal Wojska,
- Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”,
- Medal za Warszawę 1939–1945,
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
- Harcerski Krzyż Zasługi,
- Krzyż za Zasługi dla ZHP z Rozetą i Mieczami,
- Złoty Krzyż Zasługi ZHP,
- Złotą Honorową Odznakę Zasłużony dla Warszawy i Mazowsza,
- Odznakę Akcji Burza AK,
- Medal IV Wieki Stołeczności Warszawy,
- Srebrną i Złotą Honorową Odznakę PZITB.
W 2014 roku Tadeusz Wiśniewski otrzymał awans na stopień podpułkownika Wojska Polskiego. Jego wybitne osiągnięcia w zakresie projektowania oraz rozwijania budownictwa, a także działalność naukowo-badawcza, zostały docenione przez takie instytucje jak Komitet Budownictwa i Architektury, Ministerstwo Budownictwa oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Ponadto, uhonorowany został również przez Rektora Politechniki Warszawskiej.
Dodatkowo, Wiśniewski zdobył 13 nagród w uznaniu za postęp techniczny i oszczędności osiągnięte w realizowanych projektach, a także za typizację w biurach projektowych.
Członkostwa
Tadeusz Franciszek Wiśniewski był osobą o szerokim zakresie działalności i aktywności w różnych organizacjach. Jego przynależność do licznych związków i stowarzyszeń odzwierciedla jego zaangażowanie oraz wkład w rozwój polskiego budownictwa i żeglarstwa.
W latach 1948-2000 był członkiem Polskiego Związku Żeglarskiego, co pokazuje jego pasję do sportów wodnych i działalności na rzecz żeglarstwa w Polsce.
Od 1958 roku przynależał do Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, co podkreśla jego profesjonalizm w dziedzinie inżynierii budowlanej.
W latach 1966–1972 pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Budownictwa Przemysłowego w Komitecie Realizacji Produkcji Budowlanej przy Zarządzie Głównym PZITB, co świadczy o jego kierowniczych kompetencjach i odpowiedzialności za projekty budowlane.
Oprócz tego, w latach 1971–2000, był członkiem Komitetu Nauki PZITB przy Zarządzie Głównym PZITB, co ilustruje jego zaangażowanie w naukowy rozwój branży budowlanej w Polsce.
Życie prywatne
Tadeusz Wiśniewski był zapalonym entuzjastą żeglarstwa oraz sportów związanych z zimą, co świadczy o jego aktywnym trybie życia. Posiadał tytuł Jachtowego Kapitana Żeglugi Wielkiej, co zarazem potwierdza jego umiejętności oraz pasję do wód.
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Zbigniew Sarata | Antoni Stefan Olszewski | Stanisław Jaskólski (informatyk) | Czesław Przybylski | Michał Przyrembel | Narcyz Szwedziński | Gustaw Budzyński | Robert Szajer | Stefan Sienicki (1897–1970) | Adam Woźniak (inżynier) | Stanisław Brukalski | Joanna Rutkowska | Edward August Lilpop | Feliks Jan Maria Boretti | Wacław Eytner | Irena Bieniek-Kotela | Ignacy Banachiewicz | Michał Borecki | Witold Lanci | Ignacy StebelskiOceń: Tadeusz Franciszek Wiśniewski