Michał Przyrembel

Inżynieria i technologie

Michał Przyrembel, urodzony w 1801 roku w Warszawie, to postać, która zyskała uznanie w polskiej historii jako inżynier budownictwa wodnego oraz lądowego. Jego kariera zawodowa obejmowała wiele istotnych projektów, które miały wpływ na rozwój infrastruktury w tamtym okresie.

Przyrembel zmarł 20 lutego 1858 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek oraz wypracowaną renomę jako radca stanu w Królestwie Kongresowym. Jego praca była cenna dla ówczesnego rozwoju technologii budowlanej i administracji, co czyni go istotną postacią w historii inżynierii w Polsce.

Życiorys

Urodziny Michała Przyrembla miały miejsce w Warszawie w 1801 roku, w rodzinie Michała oraz jego małżonki Anny z d. Kajzer. W 1814 roku rozpoczął swoją edukację, wstępując do Szkoły Aplikacyjnej Atrylerii i Inżynierów w Warszawie. Już w 1817 roku pełnił funkcję konduktora w Korpusie Inżynierów. W 1823 roku odbył służbę w Dyrekcji Inżynierii w Modlinie.

W latach 1826-1827 brał aktywny udział w pracach nad budową Kanału Augustowskiego. Jego wkład w ten projekt obejmował m.in. zaprojektowanie Śluzy Dębowo, która jest pierwszą śluzą na tym kanale. Michał Przyrembel uczestniczył również w wprowadzeniu nowego typu wapna hydraulicznego, które było stosowane pod wodą, a które wynalazł Francuz Louis Vicat w 1819 roku.

Jego działania nie ograniczały się jedynie do inżynierii – brał również udział w powstaniu listopadowym, co zaowocowało awansem na stopień kapitana w marcu 1831 roku. Po kapitulacji Warszawy pozostał w mieście, gdzie został zatrudniony w Dyrekcji Inżynierów. Działał jako członek Zarządu Komunikacji Lądowej i Wodnej oraz należał do Rady Ogólnej Budowniczej.

Michał Przyrembel był członkiem Sekcji komunikacji lądowych i wodnych w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, Duchowych i Oświecenia Publicznego. W 1842 roku, wraz z Wilhelmem Kolbergiem, udał się w delegację do Belgii oraz Niemiec. Celem tej podróży było zdobycie informacji dotyczących budowy i utrzymania dróg żelaznych, co miało istotne znaczenie dla jego przyszłej pracy jako komisarza technicznego przy budowie Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.

W latach 1844–1846 Michał Przyrembel był członkiem Komitetu Budowy Zjazdu z placu Zamkowego, co przyczyniło się do powstania wiaduktu Pancera. Życie osobiste Michała również było bogate – był żonaty dwukrotnie: najpierw z Agnieszką Marianną Dutkiewicz, następnie z Teresą Rudnicką, z którą miał czwórkę dzieci: Bolesława Antoniego, Władysława Michała, Natalię Zofię i Bronisława Romana.

Zmarł 20 lutego 1858 roku w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.

Przypisy

  1. Bolesław Orłowski. Co warto wiedzieć o Kanale Augustowskim. „Mówią wieki”. s. 79. [dostęp 13.02.2021 r.].
  2. Nowy Kalendarzyk Polityczny na Rok 1835 – Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [online], www.wbc.poznan.pl, s. 133 [dostęp 13.02.2021 r.]
  3. Tomasz Demidowicz. Rada Ogólna Budownictwa, Miernictwa, Dróg i Spławów najwyższe kolegium techniczne Królestwa Polskiego 1817-1867. „Kwartalnik Historii Nauki i Techniki”. 37/2, s. 110, 1992. [dostęp 13.02.2021 r.]

Oceń: Michał Przyrembel

★★★★★
Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:21