Zbigniew Buczkowski

---

Życiorys

Rodzina i edukacja

Zbigniew Buczkowski jest synem Zdzisławy oraz Mariana Buczkowskich, którzy mieli swoje zawodowe życie związane z PLL LOT. Niestety, jego ojciec, będący pilotem, zginął tragicznie podczas katastrofy lotniczej w listopadzie 1951 roku. Zbigniew ma dwóch braci: Waldemara, który jest od niego starszy o trzy lata, oraz Mariana, młodszego o dwa lata. W jego rodzinie bliskie były również osoby, takie jak ciotka Lucyna, która była Lucyna Szczepańska, oraz wuj Feliks Szczepański.

W dzieciństwie mieszkał na Czerniakowie, w sąsiedztwie wytwórni filmowej przy ulicy Chełmskiej, gdzie miał okazję po raz pierwszy wystąpić jako statysta w filmie, będąc jedynie dziesięcioletnim chłopcem. W okresie młodzieńczym Zbigniew przez trzy lata angażował się w trening bokserski w klubie Legia Warszawa. Ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Warszawie w 1970 roku.

Kariera zawodowa

Debiut Zbigniewa w świecie filmu miał miejsce w 1972 roku, kiedy zagrał epizodyczną rolę kelnera w obrazku Janusza Kondratiuka zatytułowanym Dziewczyny do wzięcia. Ta rola sprawiła, że podjął decyzję o rezygnacji z dotychczasowego zawodu i poświęceniu się aktorstwu. W kolejnych latach zagrał wiele niewielkich ról, a przełomowym momentem w jego karierze była główna rola w filmie Tomasza Zygadło Rebus z 1977 roku. Mimo, że ubiegał się o miejsce w szkole filmowej, nie udało mu się dostać.

Na początku lat 80. zadebiutował na deskach Teatru Komedii w Warszawie w sztuce Jonasza Kofty i Stefana Friedmanna zatytułowanej Fachowcy, czyli po prostu robota, w reżyserii Jerzego Gruzy. Od grudnia 1983 roku występował w podwójnej roli, wcielając się w Naukowca oraz skrzypka Stasia w sztuce Andrzeja Kondratiuka Koniec ery menelików, także w reżyserii Janusza Kondratiuka. W 1986 roku zdał egzamin eksternistyczny na estradzie, a po prawie trzech latach zdecydował się zakończyć współpracę z Teatrem Komedii, aby skupić się na karierze filmowej.

Jego talent zaowocował również w serialach telewizyjnych, gdzie wcielił się w postacie takie jak Henryk Lermaszewski w Domu, Wiesław Graczyk w Graczykach, Zbyszko Pyciakowski w Świętej wojnie oraz Kazimierz Barski w Lombardzie. Życiu pod zastaw. Został uhonorowany nominacją do prestiżowej nagrody Telekamery 2001 dla ulubionego aktora za rolę w Graczykach.

W 2011 roku artysta nagrał album studyjny noszący tytuł Koło kina, na którym znalazły się kompozycje Andrzeja Rutkowskiego do tekstów Jacka Cygana oraz Marka Gaszyńskiego. W październiku 2014 roku Zbigniew opublikował swoją autobiografię zatytułowaną Pisz pan książkę!.

Życie prywatne

Zbigniew Buczkowski od 1981 roku jest w związku małżeńskim z Jolantą, z którą wychowuje dwoje dzieci: Hannę, urodzoną w 1982 roku, oraz Michała, który przyszedł na świat w 1984 roku.

Aktualnie rodzina mieszka w Piasecznie.

W dniu 7 października 2010 Zbigniew Buczkowski został skazany przez Sąd Okręgowy w Suwałkach na karę grzywny w wysokości 6 tysięcy złotych za przestępstwo związane z wyłudzeniem zaświadczenia o ukończeniu kursu na prawo jazdy.

Filmografia

Filmowa kariera Zbigniewa Buczkowskiego obejmuje wiele ról, które znacznie przyczyniły się do jego popularności w polskim kinie. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę jego osiągnięć filmowych, począwszy od lat 70-tych aż po współczesność:

• 1972: Dziewczyny do wzięcia – kelner,
• 1973: Pies – portier,
• 1973: Hubal – Sowicki,
• 1974: Głowy pełne gwiazd – folksszturmista,
• 1975: Mała sprawa – hydraulik Henio,
• 1975: Nałóg,
• 1976: Przepraszam, czy tu biją? – wywiadowca,
• 1976: Czy jest tu panna na wydaniu? – kelner w „Warsie”,
• 1977: Rebus – Czesiek,
• 1977: Pokój z widokiem na morze – kapral,
• 1977: Kłopoty to moja specjalność – Arbogast,
• 1978: Nauka latania – trener,
• 1978: Ślad na ziemi – Marek Żebro,
• 1979: Prom do Szwecji – kierowca żuka,
• 1979: Skradziona kolekcja – milicjant,
• 1979: Gazda z Diabelnej – kapral WOP,
• 1979: Przyjaciele – robotnik,
• 1979: Golem – pielęgniarz,
• 1980: Bajki na dobranoc – milicjant,
• 1980: Grzechy dzieciństwa – parobek na zabawie,
• 1980: Lęk przestrzeni – Grzegorz Miłosik,
• 1980: Droga – osiłek,
• 1980–2000: Dom – Henio Lermaszewski,
• 1979: Wściekły – Piotrowski,
• 1980: Wizja lokalna 1901 – przemytnik Achim,
• 1980: Ćma – rozmówca z Kalisza,
• 1980: Miś – pośrednik wynajmujący helikopter,
• 1981: Pogotowie przyjedzie – Mundek, kierowca karetki,
• 1981: Przypadki Piotra S. – Heniek,
• 1981: Prognoza pogody – kelner,
• 1981: Dziecinne pytania – sierżant MO,
• 1981: Człowiek z żelaza – kierowca prezesa Radiokomitetu,
• 1981: Amnestia – kelner,
• 1981: Karabiny – sierżant leśnych,
• 1981: Wielka majówka – recepcjonista,
• 1981: Spokojne lata – kelner,
• 1981: Białe tango – pan Czesiek (odc. 6),
• 1981: Wojna światów – następne stulecie – policjant,
• 1981: Yokohama – Witek, porucznik MSW,
• 1982: Pajęczyna – działacz ZMS,
• 1982: Niech cię odleci mara – kierowca Talaga,
• 1982: Matka Królów – milicjant,
• 1982: Klakier – kelner,
• 1982: Karate po polsku – Roman,
• 1982: Smak czekolady – kombinator,
• 1982: Odlot – Gwoździarski,
• 1982: Śpiewy po rosie – ważniak kupujący węgorze,
• 1982: Wyjście awaryjne – Kalafior,
• 1982–1986: Blisko, coraz bliżej – powstaniec Kardacz (odcinki: 7–10),
• 1983: Planeta krawiec – znajomy Romanka,
• 1983: Piętno – chłop, świadek w sądzie,
• 1983: Dolina szczęścia – Kazik,
• 1983: Kasztelanka – kochanek Mańki,
• 1983: Sny i marzenia – Jureczek,
• 1983: Na odsiecz Wiedniowi – poseł,
• 1983: UFO – Jacek Stokłos,
• 1983: Wierna rzeka – chłop,
• 1983: Słona róża – gestapowiec,
• 1983: Szkatułka z Hongkongu – Czesiek,
• 1983: Szczęśliwy brzeg – kelner Jasio,
• 1984: Romans z intruzem – plutonowy Zenek,
• 1984: Porcelana w składzie słonia – piłkarz,
• 1984: Baryton – dziennikarz w pociągu,
• 1984: Alabama – kierowca karetki pogotowia,
• 1984: Siedem życzeń – dozorca Rosolak,
• 1984: Bez pieniędzy czyli 24 godziny z życia Jana Himilsbacha – gra siebie,
• 1984: To tylko rock – Kowalski,
• 1984: Akademia pana Kleksa – Alojzy Bąbel,
• 1984: Smażalnia story – Redaktorek,
• 1985: Pan W.,
• 1985: Mrzonka,
• 1985: Rośliny trujące,
• 1985: Menedżer – kierowca,
• 1985: Greta,
• 1985: Dłużnicy śmierci – Mięta,
• 1985: Lustro – cinkciarz,
• 1985: Urwisy z Doliny Młynów – malarz,
• 1985: Temida – pijak pod barem,
• 1986: Podróże pana Kleksa – pułkownik Alojzy Bąbel,
• 1986: Rykowisko – nadleśniczy Siekierko,
• 1986: Epizod Berlin-West – sekretarz,
• 1986: Kurs na lewo – Kazik,
• 1986: Kronika wypadków miłosnych,
• 1986: Ostatni dzwonek,
• 1986: Życie wewnętrzne – Wisiek,
• 1987: Misja specjalna – szatniarz,
• 1987: Rajski ptak,
• 1987: Polska historia kina,
• 1987: Jedenaste przykazanie,
• 1987: Sonata marymoncka,
• 1987: Cesarskie cięcie – bramkarz Boruta,
• 1987: Śmierć Johna L. – członek ekipy,
• 1987: Trójkąt bermudzki – instruktor szybowcowy, mechanik z lotniska aeroklubu (nie występuje w napisach),
• 1987: Śmieciarz – Witek,
• 1987: Zabij mnie glino – barman w „Acapulco”,
• 1988: Pan Kleks w kosmosie – pułkownik Alojzy Bąbel,
• 1988: Oszołomienie – mężczyzna grający w pokera z Czerkańskim,
• 1988: Banda Rudego Pająka – milicjant, ojciec Felka,
• 1988: Akwen Eldorado,
• 1988–1990: Mistrz i Małgorzata – śledczy (odc. 2, 4),
• 1988: Zmowa – ksiądz,
• 1988: Zakole,
• 1989: Po własnym pogrzebie,
• 1989: Ring,
• 1989: Powrót wabiszczura – Italiano,
• 1989: Porno,
• 1989: Galimatias, czyli kogel-mogel II – reporter,
• 1989: Co lubią tygrysy – alfons,
• 1989: Janka – kowal Meisner,
• 1989: Virtuti – szef batalionu,
• 1990: Kramarz – Zawadzki,
• 1990: Kanalia,
• 1990: Piggate – weterynarz,
• 1990: Ucieczka z kina „Wolność”,
• 1990: Zabić na końcu – policjant,
• 1991: Rozmowy kontrolowane,
• 1991: Głos,
• 1992: Czy ktoś mnie kocha w tym domu?,
• 1992: Kawalerskie życie na obczyźnie – Dolow,
• 1992: Wielka wsypa – strażnik więzienny,
• 1992: Zwolnieni z życia,
• 1993: Piękna warszawianka – tajniak,
• 1993: Człowiek z… – komendant więzienia,
• 1993: Jacek – dozorca w ZOO,
• 1993: Uprowadzenie Agaty – policjant, który polał wodą,
• 1993: Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza,
• 1994: Komedia małżeńska – Bogusław Słomka,
• 1994: Jest jak jest – Darek Hadała,
• 1994: Szczur – oficer UOP,
• 1995: Nic śmiesznego – pracownik domu pogrzebowego rozpoznający Adama,
• 1995: Dzieje mistrza Twardowskiego – Brzózka – karczmarz,
• 1996: Nocne graffiti – sierżant,
• 1996: Złote runo – Rysio,
• 1997: Pokój 107 – meliniarz Kazik,
• 1997–1998: 13 posterunek – bezdomny Janek,
• 1998: Złoto dezerterów – kierowca limuzyny,
• 1999: Ajlawju – facet od WF-u,
• 1999–2001: Graczykowie – Wiesław Graczyk,
• 1999–2008: Święta wojna – Zbyszek Pyciakowski, kolega z wojska Bercika,
• 1999: Świat według Kiepskich – Wiesław Graczyk z Graczyków (odc. specjalny „Wielki bal”),
• 1999: Tryumf pana Kleksa – Alojzy Bąbel (głos, polski dubbing),
• 2000: Noc świętego Mikołaja – Łucjan Fedor,
• 2001–2002: Graczykowie, czyli Buła i spóła – Wiesław Graczyk,
• 2001: Córa marnotrawna – porucznik Wojtuś Mroczek,
• 2002: Dzień świra – dozorca koszący trawnik pod oknem,
• 2002: Rób swoje, ryzyko jest twoje – Generał,
• 2004: Cudownie ocalony – komornik,
• 2005: Po sezonie – Hubert, wspólnik Leona,
• 2005: Lawstorant – Bogdan Jaworski „Lawstorant”,
• 2006: Wszyscy jesteśmy Chrystusami – barman na „Jutrzence”,
• 2007: Mamuśki – Marian Czajka, ojciec Mirka i Rysia (odc. 7 i 26),
• od 2007: Barwy szczęścia – Zdzisław Cieślak,
• 2008–2011: Hela w opałach – Wojtek,
• 2009: 39 i pół – kierownik domu studenckiego (odc. 29–33),
• 2011: Wyjazd integracyjny – Gruby,
• 2011: Pogodni – Witold Pogodny, kuzyn,
• 2012: Ja to mam szczęście! – magister Sowa (odc. 52),
• 2013: Piąty Stadion – klient (odc. 50 i 105),
• 2014: Ostatni klaps – komornik,
• 2015: Córki dancingu – dyrektor Estrady,
• 2016: Na noże – Leszek Sosnowski, mechanik samochodowy,
• od 2017: Lombard. Życie pod zastaw – Kazimierz Barski, właściciel lombardu,
• od 2017: Po(d)łączeni – Jacek Jaskóła, właściciel mieszkania (odc. 1).

Dodatkowo, Zbigniew Buczkowski dzielił się swoim talentem w rolach gościnnych, z których większość nie jest wymieniona w czołówkach filmowych:

• 1972: Dziewczyny do wzięcia – kelner, nie został wymieniony w czołówce,
• 1976: Daleko od szosy – milicjant z patrolu, nie został wymieniony w czołówce,
• 1976–1987: 07 zgłoś się – cztery różne role, w różnych odcinkach,
• 1976: Polskie drogi – Rysiek, partyzant z GL,
• 1979: Terrarium – mężczyzna grający w „trupa”, nie został wymieniony w czołówce,
• 1979: Tajemnica Enigmy – żołnierz AK, który zabił Brochwitza,
• 1979–1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – powstaniec,
• 1980: Powstanie listopadowe 1830–1831 – dyskutant w „Klubie”, nie został wymieniony w czołówce,
• 1980–1982: Sherlock Holmes i Doktor Watson – policjant, nie został wymieniony w czołówce,
• 1983: Alternatywy 4 – układający parkiet u Kubiaków,
• 1988–1991: W labiryncie – lekarz pogotowia przy zwłokach dziecka, nie został wymieniony w czołówce,
• 1988–1991: Pogranicze w ogniu – Kitzel, pracownik gdańskiego hotelu „Sopot”, współpracownik Abwehry,
• 1997: Pułapka – mężczyzna na plaży (głos), nie został wymieniony w czołówce,
• 2007: Ja wam pokażę! – samotny mężczyzna w Sopocie (odc. 1),
• 2013: 997. Fajbusiewicz na tropie – komisarz policji (odc. 3),
• 2020: Reporterzy. Z życia wzięte – Kazimierz Barski, właściciel lombardu (odc. 3).

Warto również zaznaczyć, że Buczkowski brał udział w produkcji filmowej „Blisko, coraz bliżej” w latach 1982–1986, co dodatkowo podkreśla jego wszechstronność artystyczną. Z całą pewnością jego dorobek filmowy jest imponujący i zasługuje na uznanie w świecie kinematografii.

Wyróżnienia

Zbigniew Buczkowski, znany polski aktor, zdobył wiele znaczących nagród i wyróżnień w swojej karierze. Oto niektóre z nich:

• 2003 – odciśnięcie dłoni na Promenadzie Gwiazd podczas VIII Festiwalu Gwiazd w Międzyzdrojach,
• 2004 – Kryształowy Granat dla najlepszego aktora komediowego w plebiscycie publiczności na VIII Festiwalu Filmów Komediowych w Lubomierzu,
• 2009 – Monidło nagroda dla najlepszego aktora niezawodowego wręczana podczas festiwalu Jana Himilsbacha w Mińsku Mazowieckim,
• 2022 – Nagroda Specjalna TV Puls na gali Telekamery 2022.

---

Oceń: Zbigniew Buczkowski

---