Jicchak Belfer

---

Życiorys

„Jicchak Belfer, pierwotnie znany jako Izaak Belfer, przyszedł na świat w Warszawie, jako trzeci z sześciorga rodzeństwa. Jego ojciec był kupcem, natomiast matka zajmowała się domem. W wieku czterech lat stracił ojca, co skłoniło go do przeprowadzki z matką oraz bratem do dziadków. W latach 1930-1938 był uczniem Domu Sierot, który prowadził Janusz Korczak oraz Stefania Wilczyńska. Po ukończeniu nauki przez rok pracował jako wolontariusz, pomagając młodszych dzieciom.

Wrzesień 1939 przyniósł dramatyczne zmiany w jego życiu, gdy po zajęciu Warszawy przez Niemców oddzielił się od matki i brata oraz wspólnie z przyjacielem dotarł do Związku Radzieckiego. Tam został aresztowany i trafił do łagrów, gdzie zmuszony był do pracy w kopalni węgla na Uralu. Jednak po ogłoszeniu amnestii na mocy układu Sikorski-Majski w maju 1941 roku, przeniósł się do Taszkentu, gdzie zaciągnął się do Armii Czerwonej. Służył w batalionie piechoty, który został szybko rozwiązany i został skierowany do pracy w fabryce zbrojeniowej, gdzie spędził resztę wojny.

Po zakończeniu działań wojennych Belfer powrócił do Warszawy, gdzie odkrył tragiczne wieści o śmierci wszystkich swoich bliskich. Wkrótce po tym, w 1947 roku, emigrował do Palestyny na pokładzie statku Hagany HMS LCT 147. Statek został przejęty przez władze Mandatu Brytyjskiego, co doprowadziło do internowania pasażerów w obozach na Cyprze. W obozie tym Belfer uczeń rysunku oraz rzeźby pod okiem Ze’ewa Ben-Cewiego.

W 1949 roku, gdy mandat brytyjski wygasł, oboz internowania został zlikwidowany, co umożliwiło Belferowi wyjazd do Izraela, gdzie wstąpił do IDF i służył przez około dwa lata. Po rozwiązaniu kryzysu sueskiego zakończył czteroletnie studia z zakresu malarstwa w Instytucie Sztuki Awni oraz dodatkowe dwa lata studiów historii sztuki.

W 1965 roku został przyjęty do grona członków Stowarzyszenia Malarzy i Rzeźbiarzy, a trzy lata później założył i prowadził zajęcia malarskie w Tel Awiwie, związane z organizacją robotniczą. Wkrótce potem uzyskał tytuł doradcy artystycznego Urzędu Miasta Tel Awiw. Równolegle, od 1972 roku, zaczął uczyć malarstwa na Uniwersytecie Ludowym w Tel Awiwie.

W 2003 roku w niemieckiej Bawarii, w Günzburgu odsłonięto pomnik upamiętniający Janusza Korczaka oraz dzieci. Prace Jicchaka Belfera były prezentowane zarówno w Izraelu, jak i na całym świecie, a wiele z nich przybliża wspomnienia z dzieciństwa, postać Janusza Korczaka oraz otoczenie Domu Sierot. Jego wspomnienia znalazły swoje odzwierciedlenie w autobiograficznej książce „Biały dom w szarym mieście”. Zmarł 22 stycznia 2021 roku.

Życie prywatne

W 1961 roku zawarł związek małżeński z Rosą, co było istotnym wydarzeniem w jego życiu osobistym.

Następnie, rok później, powitali na świecie swojego jedynego syna, Chaim’a.

Twórczość literacka

W literackiej twórczości Jicchaka Belfera znajdują się istotne pozycje, które ukazują jego talent i zaangażowanie w promowanie literatury, szczególnie dziecięcej. Wśród najbardziej znanych dzieł można wymienić:

• „Biały dom w szarym mieście” (2014),
• „Człowiek, który wiedział, jak kochać dzieci” (2015),
• „Król Maciuś I” – książka dla dzieci autorstwa Janusza Korczaka, przekład z języka polskiego, redagowany i ilustrowany przez Jicchaka Belfera (2016),
• „Kajtuś Czarodziej” – kolejna książka dla dzieci Janusza Korczaka, przekład z języka polskiego i pod redakcją Jicchaka Belfera (2019).

---

Oceń: Jicchak Belfer

---