Jerzy Bohdan Rychliński


Jerzy Bohdan Rychliński, urodzony 20 marca 1892 roku w Warszawie, a zmarły 22 marca 1974 roku w tym samym mieście, był wybitnym polskim prozaikiem o specjalizacji marynistycznej.

Jego twórczość nie ograniczała się jedynie do literatury; był również tłumaczem utworów anglosaskich i rosyjskich, co znacząco wpłynęło na wzbogacenie polskiej literatury. Rychliński zasłynął jako jeden z pionierów polskiej marynistyki, a jego prace stanowiły fundament dla dalszego rozwoju tego gatunku w kraju.

Warto zaznaczyć, że Rychliński był także prawnikiem, co dodaje dodatkowego wymiaru jego osobowości twórczej i zawodowej. Jego osiągnięcia oraz wpływ na literaturę marynistyczną ukształtowały światopisania w Polsce w niezwykle dynamicznym okresie dwudziestolecia międzywojennego.

Życiorys

Jerzy Bohdan Rychliński swoją edukację zakończył w 1916 roku, kiedy to uzyskał dyplom na Wydziale Prawnym Uniwersytetu Moskiewskiego. Po ukończeniu studiów został zmobilizowany do Szkoły Chorążych Admiralicji, która mieściła się w Oranienbaumie. Po jej ukończeniu rozpoczął służbę w rosyjskiej marynarce wojennej, skierowanej na wody Bałtyku. W 1917 roku, biorąc udział w bitwie morskiej z Niemcami, odniósł kontuzję i w rezultacie trafił do niewoli. Po zakończeniu tego trudnego okresu został zwolniony w 1918 roku.

Na 27 stycznia 1919 roku przypadł moment, w którym przyjęto go do Wojska Polskiego, na podstawie przynależności do byłej armii rosyjskiej, zatwierdzając jego stopień podporucznika. Otrzymał przydział do Dowództwa Wojsk Lotniczych, a następnie został oddelegowany do Oddziału IV Sztabu Generalnego. 6 lutego 1919 roku przeniesiono go do Sekcji Marynarki Wojennej w Ministerstwie Spraw Wojskowych w Warszawie. Na mocy decyzji z 30 stycznia 1921 roku, jego awans do stopnia porucznika w korpusie rzeczno-brzegowym miał datę 1 kwietnia 1920 roku. W styczniu 1922 roku Rychliński przeszedł do rezerwy.

8 stycznia 1924 roku jego stopień porucznika rezerwy marynarki został zweryfikowany z datą starszeństwa na 1 czerwca 1919 roku, zajmując 3. lokatę w korpusie rzeczno-brzegowym. W 1927 roku zdał egzamin sędziowski i zaczynał pracę w Biurze Orzecznictwa Sądu Najwyższego w Warszawie, gdzie był współredaktorem „Zbioru orzeczeń Sądu Najwyższego”. W 1939 roku otrzymał nominację na sędziego apelacyjnego i przed wybuchem II wojny światowej został wyznaczony na sędziego Sądu Najwyższego. W trakcie wojny mieszkał w Warszawie.

Po wojnie, od 1945 roku, pracował w Ministerstwie Sprawiedliwości, a później pełnił funkcję sędziego Sądu Najwyższego. Do 1948 roku pozostawał urzędnikiem w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Rychliński miał okazję podróżować do wielu krajów, takich jak Niemcy, Szwajcaria, Austria, Węgry, Włochy, Dania i Francja. Jego przygoda zawiodła go również do Ameryki Południowej, a krótko odwiedził Nowy Jork.

Zmarł, a jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Powązkowski w Warszawie, gdzie znajduje się w kwaterze 175, rząd 2, grobowiec numer 20.

Opis twórczości

Jerzy Bohdan Rychliński, znany polski pisarz, zadebiutował w roku 1918 utworem zatytułowanym Orły do lotu. W swojej twórczości często nawiązywał do tematów związanych z magią, symboliką oraz sensacją, czego przykładem są jego dzieła Czarna Feluka oraz Mafia Wielkiego Fina.

Jednakże, jego najważniejsze osiągnięcia dotyczą powieści historycznych, szczególnie tych związanych z tematyką morską. Rychliński z pasją badał dzieje polskiej floty z XVII wieku, a jego zainteresowania obejmowały również postać Jamesa Murraya, znanego jako Morą. Szkot ten, który służył Zygmuntowi III, odegrał istotną rolę w kształtowaniu polskiej floty jako jej współtwórca i budowniczy jednostek wojennych, w tej roli określanej jako servitor–architectus navalis.

Rychliński poświęcił Jamesowi Murrayowi cztery powieści: Galeon kapitana Mory, Fama kapitana Mory, Madonna ze złota oraz Latający Szkot. W potem publikowanych utworach, takich jak Kulawego bosmana, znaczącą rolę odgrywa postać Smętka, który w ujęciu Rychlińskiego stanowił „dobrego diabła” z Kaszub, do którego mógł się odwołać w kontekście żeglarskich przygód.

Pisarz nie ograniczył się jedynie do tematów morskich z odległej przeszłości; cofając się do czasów Mieszka I, przedstawił szerszą narrację w powieści Szczęście z morskimi oczyma, która następnie przekształciła się w Sagę o jarlu i Piastównach.

W uznaniu jego wyjątkowych osiągnięć literackich, w roku 1958 Rychliński otrzymał nagrodę imienia M. Zaruskiego za Galeon kapitana Mory, a w 1964 roku nagrodę literacką II stopnia od Ministra Obrony Narodowej za całokształt swojej twórczości. Oprócz twórczości literackiej, pisał również tłumaczenia z języka angielskiego, w tym utwory autorów takich jak London, Conrad, Galsworthy czy Cooper oraz z rosyjskiego, tłumacząc prace Nowikowa-Priboja.

Nie można pominąć znaczącego wpływu Rychlińskiego na rozwój polskiego słownictwa morskiego. Jego liczne spolszczenia książek o tematyce marynistycznej przyczyniły się do wzbogacenia tego obszaru języka polskiego, co z pewnością jest jego trwałym dziedzictwem w literaturze morskiej.

Publikacje

Twórczość własna

Jerzy Bohdan Rychliński to autor, którego dorobek literacki jest imponujący i różnorodny. Wśród jego dzieł znajdują się utwory muzyczne, powieści oraz zbiory poezji, które zdobyły uznanie wśród czytelników i krytyków. Do jego istotnych publikacji należą:

  • Orły do lotu na głos i orkiestrę, hymn, słowa J.B. Rychliński, muzyka Emil Młynarski (W. Grosse, Moskwa, ok. 1915),
  • Latający Holender, tom poezji (Księgarnia Św. Wojciecha, 1920),
  • Mah-Jong, zbiór nowel (Gebethner i Wolff, 1925),
  • Błękitny szpieg, powieść (Wydaw. Bibljoteki Dzieł Wyborowych, 1926),
  • Róża korsarska, powieść (Wydaw. Polskie, 1929),
  • Był bój pod Oliwą (A.D. 1627), powieść historyczna (Nasza Księgarnia, 1935),
  • Przygody Krzysztofa Arciszewskiego, powieść historyczna (Książnica-Atlas, 1935),
  • Skarbiec Bałtyku. Opowieść historyczna (Księgarnia Św. Wojciecha 1937),
  • Żagle na oceanie. Na podstawie dziennika jachtu „Orfeusz” (Biblioteka „Ruń” 1938),
  • Słowo o admirale Arciszewskim (Liga Morska, Zarząd Główny 1947),
  • Czarna Feluka, powieść korsarska (Wydaw. Żagiel, 1948),
  • Kulawy bosman, powieść dla młodzieży (Spółdz. Wydawn. Wiedza, 1948),
  • Szlak rybiej kości. Gawędy syberyjskie (Czytelnik, 1954),
  • Galeon kapitana Mory, powieść, t. 1 opowieści o kapitanie Morze (Wydaw. MON, 1956),
  • Mafia Wielkiego Fina, powieść (Pax, 1958),
  • Fama kapitana Mory, powieść, t. 2 opowieści o kapitanie Morze (Wydaw. MON, 1960),
  • Szczęście z morskimi oczyma, powieść (Wyd. Czytelnik, 1962),
  • Madonna ze złota, powieść, t. 3 opowieści o kapitanie Morze (Wydaw. MON, 1963),
  • Latający Szkot, powieść, t. 4 opowieści o kapitanie Morze (Wydaw. MON, 1967),
  • Admirał, czart i Cyganka, powieść (Wydaw. MON, 1973),
  • W szczerbach zwierciadła, zbiór opowiadań, wybór i wstęp Bohdana Kubickiego (Wydaw. Morskie, 1973),
  • Saga o jarlu i Piastównach, powieść (Wydaw. Poznańskie, 1974 razem ze Szczęściem z morskimi oczyma).

Przekłady

Rychliński nie ograniczał się jedynie do twórczości oryginalnej, ale także przekładał znane dzieła literackie, wzbogacając polski rynek wydawniczy. Lista jego przekładów obejmuje:

  • Reginald Campbell, W dolinie tygrysa. Powieść, Wł. Michalak i S-ka, Warszawa 1938,
  • Joseph Conrad, Korsarz, Wydaw. Wacław Czarski, Warszawa 1925,
  • Joseph Conrad, Oczekiwanie, PIW, Warszawa 1960 [tyt. oryg. Suspense],
  • Joseph Conrad, Tajfun, Towarzystwo Księg. Pol., Warszawa 1925,
  • Joseph Conrad, Ukryty sojusznik, Polski Dom Wydawniczy, Rzym 1946,
  • James Fenimore Cooper, Pilot, Wydaw. Polskie (R. Wegner), Poznań [ok. 1935],
  • C.S. Forester, Z podniesioną banderą, Trzaska, Evert i Michalski, Warszawa 1948 [jako R. Sternica],
  • John Galsworthy, Saga rodu Forsytów. T. 2, Babie lato jednego z Forsytów; W matni, Wydaw. Rój, Warszawa 1930,
  • Aleksandr Gonczarow, Nasz korespondent, Wydaw. MON 1954,
  • Bret Harte, Więźniowie kanjonu, Wydaw. Rój, Warszawa 1937,
  • Marianna Jachontowa, Okręty wychodzą na morze, Wydaw. MON, Warszawa 1952,
  • Charles Johnson, Historia najsłynniejszych piratów, ich zbrodnicze wyczyny i rabunki, Czytelnik, Warszawa 1968,
  • Jarosław Josseliani, Z pamiętnika marynarza okrętu podwodnego, Wydaw. MON, Warszawa 1954,
  • Eugeniusz Junga, Śladami marynarzy, Wydaw. MON, Warszawa 1953,
  • Jiddu Krishnamurti, Droga, Wydaw. F. Hoesick, Warszawa 1930,
  • Jiddu Krishnamurti, Jezioro mądrości, Wydaw. F. Hoesick, Warszawa 1929,
  • Jiddu Krishnamurti, Życie wyzwolone, Wydaw. F. Hoesick, Warszawa 1929,
  • Gieorgij Kublicki, Kolumbowie Antarktyki, Książka i Wiedza, Warszawa 1949,
  • Rom Landau, Paderewski, Wydaw. J. Przeworski, Warszawa 1935,
  • Jack London, Opowieści mórz południowych, Towarzystwo Wydaw. „Ignis”, Warszawa 1923,
  • Jack London, Przygody w zatoce San Francisco, Wydawnictwo E. Wende i S-ka, Warszawa 1925,
  • Jack London, Syn słońca, Drukarnia Bankowa, Warszawa 1925,
  • Jack London, Wilk morski, „Ignis”, Warszawa 1922,
  • Jack London, Żegluga na jachcie „Snark”, Wydaw. E. Kuthana 1949,
  • Frederic Albert Mitchell-Hedges, Polowanie na potwory morskie, Wydaw. Polskie, Poznań 1927,
  • Nikołaj Nikitin, Północna Aurora, Wydaw. MON, Warszawa 1953,
  • Aleksiej Nowikow-Priboj, Kapitan pierwszej rangi, Książka i Wiedza, Warszawa 1952,
  • Aleksiej Nowikow-Priboj, Opowiadania o morzu, Wydaw. MON Warszawa 1954,
  • Örian Olsen, Podbój ziemi. Dzieje odkryć i podróży od najdawniejszych czasów do ostatnich, Księg. Wł. Michalak i S-ka, Warszawa 1939,
  • Emmuska Orczy, Marivosa / Baronowa Orczy, Biblioteka Tygodnika Ilustrowanego, Warszawa 1933,
  • Leonid Płatow, Archipelag znikających wysp, Nasza Księgarnia Warszawa 1950,
  • Arthur van Schendel, Fregata Johanna Maria, Czytelnik, Warszawa 1959,
  • Konstantin Staniukowicz, Nowele morskie, Wydaw. MON, Warszawa 1956,
  • Merlin Moore Taylor, Wśród ludożerców, Wydaw. Polskie, Poznań 1930,
  • Witalij Treniew, Marynarze z „Księżniczki Anny”, Wydaw. MON, Warszawa 1957,
  • Nikołaj Trublaini, Szkuner „Kolumb”, Wydaw. MON, Warszawa 1953.

Przypisy

  1. EmmuskaE. Orczy, Jerzy BohdanJ.B. Rychliński, Marivosa: powieść, Biblioteka Tygodnika Ilustrowanego, Warszawa: s.n., 1933 [dostęp 18.12.2022 r.]
  2. Stare Powązki – Wielka Księga Powązek [online], starepowazki.pl [dostęp 12.12.2015 r.]
  3. Stefan Zabieglik: Szkoci w Polsce. 27.03.2008 r. [dostęp 29.11.2008 r.]
  4. Rocznik Oficerski 1924, s. 1319.
  5. Rocznik Oficerski 1923, s. 1449.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 91.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 7 z 19 lutego 1921 roku, s. 294.
  8. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 18 z 18 lutego 1919 roku, poz. 595.
  9. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 13 z 6 lutego 1919 roku, poz. 463.
  10. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 12 z 4 lutego 1919 roku, poz. 416.
  11. StanisławS. Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 444.

Oceń: Jerzy Bohdan Rychliński

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:21