Bolesław Kon, urodzony 9 grudnia 1906 roku w Warszawie, był wybitnym polskim pianistą o żydowskich korzeniach. Jego talenty muzyczne zostały docenione podczas II Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, na którym zdobył III nagrodę. Tragicznie zmarł 10 czerwca 1936 roku w swoim rodzinnym mieście.
Bolesław Kon pozostaje postacią, która wpisała się w historię polskiej muzyki klasycznej, a jego osiągnięcia artystyczne są nadal wspominane.
Życiorys
Młodość i wykształcenie
Bolesław Kon przyszedł na świat w niezamożnej rodzinie żydowskiej, w której brakowało tradycji muzycznych. Jego edukacja muzyczna rozpoczęła się podczas I wojny światowej, kiedy to uczęszczał do Konserwatorium Moskiewskiego pod kierunkiem Konstantego Igumnowa. W latach 1924-1928 kontynuował naukę w Polsce, zaczynając od Wyższej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie studiował w klasach wybitnych pedagogów, takich jak Bolesław Domaniewski i Aleksander Michałowski. Następnie, przeniósł się do Konserwatorium Warszawskiego, gdzie uczył się w klasie Zbigniewa Drzewieckiego. Ukończył studia z wyróżnieniem, co potwierdza jego niesamowity talent i ciężką pracę.
Kariera pianistyczna
Po zdobyciu odpowiedniej wiedzy i umiejętności, Bolesław Kon osiedlił się w Krakowie, gdzie w latach 1929-1931 podjął pracę jako profesor fortepianu w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego. Obok pracy dydaktycznej, brał aktywny udział w koncertach, występując w różnych miastach Polski. W 1932 roku uczestniczył w II Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, gdzie dotarł do finału. Zgromadził tyle samo punktów co jego rywal, Abram Lufer. Ponieważ regulamin nie przewidywał nagród ex aequo, o końcowym rezultacie zadecydowało losowanie. Ostatecznie Kon został nagrodzony III miejscem, a Lufer IV oraz otrzymał wyróżnienie dla najlepszego Polaka w tym konkursie.
Rok później, w 1933 roku, odniósł sukces w Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Wiedniu, co otworzyło przed nim drzwi do międzynarodowej kariery. Od tego czasu występował w wielu krajach europejskich, takich jak Francja, Holandia, Włochy, Rumunia, Austria oraz Węgry. Brał również udział w koncertach organizowanych w Polsce przez Stowarzyszenie Miłośników Dawnej Muzyki oraz Towarzystwo Współczesnej Muzyki Polskiej. W jego bogatym repertuarze można było znaleźć utwory takich kompozytorów jak Siergiej Rachmaninow czy Fryderyk Chopin, mimo to nie zachowały się żadne nagrania jego występów.
Niestety, 10 czerwca 1936 roku Bolesław Kon zdecydował się na tragiczny krok i popełnił samobójstwo w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 239-2-13. Jego krótka, ale intensywna kariera muzyczna pozostawiła niezatarte ślady w polskiej kulturze muzycznej.
Przypisy
- a b Bolesław Kon. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 31.12.2020 r.]
- Cmentarz Stare Powązki: LUDWIK KON, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 31.01.2020 r.]
- Dybowski 2005, s. 64.
- Dybowski 2005, s. 63.
- Dybowski 2005, s. 62.
- Dybowski 2005, s. 61.
- Wysocki 1987, s. 25.
- Wysocki 1987, s. 26.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Stefania Łazarska | Sebastian Piekarek | Adam Falkiewicz | Jicchak Belfer | Zbigniew Buczkowski | Katarzyna Sagatowska | Martin Gray | Michał Szopski | Robert Amirian | Katarzyna Klimkiewicz | Jerzy Bohdan Rychliński | Zbigniew Bartosiewicz (aktor) | Janusz Poray-Biernacki | Kasper Bajon | Barbara Karczmarewicz | Mariusz Treliński | Katarzyna Zielińska-Jaworska | Adam Bogusz | Maria Bojar-Przemieniecka | Grażyna HaseOceń: Bolesław Kon