Wojciech Otton Fleck

---

Życiorys

Wojciech Otton Fleck, urodzony w Warszawie, był istotną postacią w polskim środowisku artystycznym. Pochodził z rodziny o bogatej tradycji litograficznej; jego dziadkiem był Juliusz Volkmar Fleck (ok. 1814–1888), natomiast ojcem Otton Fleck (1843–1908) – litograf oraz dyrektor Towarzystwa Akcyjnego S. Orgelbranda, który zmarł, gdy Wojciech miał zaledwie pięć lat.

Szkolenie artystyczne rozpoczął w latach 1924–1929 w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie miał szczęście uczyć się pod okiem znakomitych profesorów, takich jak Karol Tichy, Władysław Skoczylas, Wojciech Jastrzębowski oraz Józef Czajkowski. Po ukończeniu studiów w 1929 roku, zdecydował się na podróż za granicę, odwiedzając Hiszpanię, Francję i Włochy. W okresie międzywojennym jego prace były prezentowane na licznych wystawach w takich miastach jak Wiedeń, Berlin, Oslo oraz Essen.

W czasie II wojny światowej Fleck przezwyciężył dramatyczne wydarzenia powstania warszawskiego i po jego zakończeniu został osadzony w Dulagu w Pruszkowie. Po wojnie osiedlił się na stałe w Zakopanem, gdzie spędził resztę swojego życia. W latach 1945–1950 pracował w Urzędzie Miasta jako kierownik sali wystawowej Bazaru Polskiego. Następnie objął stanowisko kierownika Centralnego Biura Wystaw Artystycznych (CBWA) Delegatura w Zakopanem, pełniąc tę funkcję od 1950 do 1964 roku, a później kierował Biurem Wystaw Artystycznych do 1968 roku, aż do przejścia na emeryturę.

W latach 1947–1949 Wojciech Fleck był również sekretarzem w Związku Polskich Artystów Plastyków (ZPAP) w oddziale zakopiańskim. Po wojnie odgrywał kluczową rolę w lokalnym środowisku artystycznym, biorąc udział w wystawach zakopiańskich plastyków, takich jak Grupa X w BWA w Sopocie w 1957 roku oraz Grupa XI, która wystawiała w Zakopanem i Poznaniu w 1958 roku. Fleck prezentował również swoje prace na I i II Salonie Marcowym, a w 1963 roku miał indywidualną wystawę w warszawskiej Galerii Kordegarda.

Artysta zmarł 21 kwietnia 1972 roku w swojej pracowni po długiej chorobie nowotworowej. Jego ostatnim miejscem spoczynku są Stare Powązki w Warszawie, gdzie został pochowany (kwatera 248; rząd 5; miejsce 6).

Dorobek

Wojciech Fleck jest znany głównie jako artysta specjalizujący się w pejzażach oraz martwych naturach. Jego dorobek twórczy obejmuje również portrety oraz kompozycje figuralne, co podkreśla jego wszechstronność jako malarza. Wyróżniał się przede wszystkim umiejętnością operowania kolorem, co czyniło jego prace wyjątkowymi i pełnymi emocji. Warto dodać, że w jego twórczości często pojawiały się motywy związane z krajobrazami tatrzańskimi, takimi jak „Wiatr halny” z 1965 roku oraz jego mniejsza wersja z 1970 roku.

W dziełach Wojciecha Flecka można zauważyć wielką różnorodność, a jego prace były prezentowane na wielu wystawach, zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych. Szczególnie intensywnie jego sztuka była reprezentowana w takich miastach jak Warszawa, Kraków oraz Zakopane. Po jego śmierci zorganizowano wystawę pod tytułem „Galeria Wojciecha Flecka. Niespełnione marzenie Tadeusza Litawińskiego” w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym. Ta ekspozycja towarzyszyła prezentacji „Aby to piękno służyło innym” w Gmachu Głównym Muzeum Nadwiślańskiego, na której ukazały się prace z zasobów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego oraz kolekcjonerskiej Ewy i Pawła Boguta. Wspomniana kolekcja była też pokazywana w 2017 roku podczas wystawy w Wolskim Centrum Kultury w Warszawie.

Wojciech Fleck miał również szansę zaistnieć na wystawach pośmiertnych. Jego prace będące wyrazem twórczej energii z lat minionych znalazły się w 2018 roku na wystawie „Salon Marcowy 2018” w Miejskiej Galerii Sztuki im. Władysława hr. Zamoyskiego w Zakopanem. Ekspozycja ta prezentowała dzieła artystów związanych z „awangardą zakopiańską” oraz uczestników pierwszych edycji Salonów. Kolejno, w 2019 roku jego twórczość była częścią wystawy pt. „Kierunek sztuka” w Apartamentach Cesarskich Zamku Książ w Wałbrzychu.

W 2021 roku miała miejsce wirtualna wystawa zatytułowana „Fleck&Fleck Dialog Międzypokoleniowy”. Została ona zorganizowana dzięki staraniom Fundacji Pokolenia Pokoleniom oraz Stowarzyszenia Policultura, z przychylnością Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej. Ekspozycja ta była ukłonem w stronę twórczości zarówno Wojciecha Flecka, jak i jego spokrewnionego malarza Bogusława Flecka.

Prace Wojciecha Ottona Flecka znajdują się w prestiżowych zbiorach, między innymi w Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Okręgowego im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, Muzeum Tatrzańskiego im. dra Tytusa Chałubińskiego w Zakopanem oraz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który pierwotnie posiadał tę kolekcję w gestii Tadeusza Litawińskiego. Interesujące jest, że wielu prywatnych kolekcjonerów z Kanady, Austrii, Czechosłowacji, Włoch oraz Republiki Federalnej Niemiec nabywało jego prace za życia artysty.

---

Oceń: Wojciech Otton Fleck

---