Ryszard Bakst, znany polski pianista i pedagog, przyszedł na świat 4 kwietnia 1926 roku w Warszawie. Jego życie muzyczne, pełne pasji oraz zaangażowania, ukształtowało się w atmosferze wielkiej miłości do fortepianu. Zmarł 25 marca 1999 roku w Manchesterze, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiej muzyki.
Jednym z najbardziej znaczących osiągnięć Baksta była VI nagroda na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, który odbył się w 1949 roku. Jego talent i umiejętności pianistyczne były nie tylko doceniane w Polsce, ale także na arenie międzynarodowej, co czyni go wybitną postacią w swojej dziedzinie.
Życiorys
Młodość i wykształcenie
Ryszard Bakst, wybitny pianista, urodził się w rodzinie żydowskiej, w której tradycje muzyczne odgrywały znaczącą rolę. Już w bardzo młodym wieku rozpoczął naukę gry na fortepianie, co stało się jego życiową pasją. W latach 1932–1939 uczęszczał do Konserwatorium Warszawskiego, gdzie rozwijał swoje umiejętności muzyczne.
II wojna światowa przyniosła ogromne tragedie, w tym utratę części rodziny. Ryszard został deportowany do Swierdłowska, gdzie ukończył szkołę średnią. Po wojnie, w latach 1944–1947, kontynuował edukację w prestiżowym Konserwatorium Moskiewskim. Po powrocie do Polski, rozpoczął pracę jako nauczyciel, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami. Odbywał również liczne koncerty, które przyciągały uwagę publiczności i krytyków. Wśród jego nauczycieli byli tacy mistrzowie jak Józef Turczyński, Abram Lufer, Heinrich Neuhaus oraz Zbigniew Drzewiecki.
W 1949 roku Bakst zdobył VI nagrodę na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, co stanowiło ważny punkt w jego karierze. Jego interpretacje były wysoko cenione przez znawców, w tym przez Wawrzynica Żuławskiego, który dostrzegał w nim ogromny potencjał.
Międzynarodowa kariera
Sukces na konkursie otworzył przed Ryszardem Bakstem drzwi do międzynarodowej kariery muzycznej. Wkrótce występował w wielu krajach Europy, Ameryki Północnej oraz Azji, zdobywając uznanie na całym świecie. Oprócz kariery artystycznej, Bakst był także cenionym pedagogiem; uczył fortepianu na uczelniach we Wrocławiu (1950–1953) oraz Warszawie (1953–1968). Był także aktywnym członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków, pełniąc funkcję prezesa Oddziału Warszawskiego w latach 1966–1968.
W wyniku antysemickich nagonce związanej z wydarzeniami marcowymi w 1968 roku, Bakst zmuszony był do emigracji do Wielkiej Brytanii. Tam kontynuował swoją działalność koncertową, jak również prowadził klasę fortepianu w Royal Manchester College of Music, a później w Royal Northern College of Music w Manchesterze (1969–1999). W 1973 roku przyczynił się do odsłonięcia w hallu College’u pomnika Fryderyka Chopina, wykonanym przez Ludwikę Nitschową. Ponadto, był pomysłodawcą organizacji kursów mistrzowskich dla młodych pianistów w Dusznikach Zdroju.
Jako uznany pianista, w 1990 roku Ryszard Bakst zasiadał w jury XII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, co dodatkowo podkreśliło jego renomę w świecie muzycznym. Jego wkład w rozwój muzyki został doceniony poprzez przyznanie mu Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski (1960) oraz Złotego Krzyża Zasługi.
Po śmierci
Życie Ryszarda Baksta zakończyło się 25 marca 1999 roku w Manchesterze, gdzie został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera HIII-7-16). W celu upamiętnienia jego imienia, w Royal Northern College of Music ufundowano nagrodę dla najzdolniejszych uczniów szkoły, znaną jako Ryszard Bakst memorial prize. W 2013 roku, nazwa nagrody została zmieniona na RNCM prize for Chopin, w wyniku oskarżeń kilku kobiet o molestowanie seksualne, związanych z jego osobą.
Repertuar i dyskografia
Ryszard Bakst był artystą, który posiadał niezwykle bogaty repertuar, obejmujący dzieła licznych znakomitych kompozytorów. W jego zbiorze mogliśmy znaleźć utwory takich mistrzów jak: Fryderyk Chopin, Ludwig van Beethoven, Robert Schumann, Felix Mendelssohn, Ignacy Jan Paderewski, Aleksander Skriabin, Juliusz Zarębski, Arthur Honegger, Dmitrij Kabalewski, Dmitrij Szostakowicz, Darius Milhaud oraz Aaron Copland.
Artysta nagrał wiele płyt gramofonowych, które były realizowane we współpracy z wieloma renomowanymi wytwórniami, takimi jak Polskie Nagrania „Muza”, EMI, Columbia Records oraz Westminster.
Przypisy
- Helen Pidd: Music school renames prize after teacher is accused of sexual abuse. theguardian.com, 23.02.2013 r. [dostęp 20.04.2016 r.]
- Ryszard Bakst – Discography. discogs.com. [dostęp 20.04.2016 r.]
- a b c d e Małgorzata Kosińska: Ryszard Bakst. culture.pl, październik 2007 r. [dostęp 05.01.2015 r.]
- a b Dybowski 2005, s. 167.
- Wysocki 1987, s. 59.
- a b c d Dybowski 2005, s. 169.
- Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 30.
- Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Barbara Kosmal | Zbigniew Frieman | Rena Rolska | Andrzej Precigs | Noon | Wojciech Albiński (1977) | Włodzimierz Rutkowski | Maria Bardzka | WSZ (raper) | Anna Nakwaska | Tadeusz Frenkiel-Niwieński | Tomasz Sikora (fotograf) | Artur Międzyrzecki | Zbigniew Zapasiewicz | Janusz Czarnecki | Wojciech Otton Fleck | Jan Fryderyk Heurich | Helena Boguszewska | Areta Szpura | Natalia PrzybyszOceń: Ryszard Bakst