Roman Jasiński (pianista)

Kultura i sztuka

Roman Jasiński to postać, która na stałe wpisała się w historię polskiej muzyki. Urodził się 16 października 1900 roku w Warszawie, gdzie również spędził znaczną część swojego życia. Zmarł tamże 4 września 1987 roku.

Był nie tylko wybitnym pianistą, ale również publicystą muzycznym oraz pedagogiem. Jego wkład w rozwój muzyki w Polsce jest niezaprzeczalny.

Życiorys

Roman Jasiński, utalentowany pianista, swoje pierwsze kroki w nauce gry na fortepianie stawiał pod opieką Juliusza Wertheima, a następnie kontynuował edukację w renomowanym Konserwatorium Warszawskim, gdzie jego nauczycielem był Zbigniew Drzewiecki. Wykształcenie muzyczne rozwijał w Paryżu pod ostrym okiem Ricarda Viñesa. W okresie od 1924 do 1934 roku występował na licznych koncertach, w tym w znanej Filharmonii Narodowej. W 1931 roku rozpoczął pracę jako profesor w warszawskim Konserwatorium, gdzie prowadził zajęcia z gry na fortepianie.

W latach 1935−1968, z przerwą na okres II wojny światowej, Jasiński współpracował z Polskim Radiem. Od 1948 do 1968 roku pełnił tam funkcję naczelnego redaktora muzycznego. Jego działalność radiowa obejmowała także prowadzenie wielu audycji, w tym dobrze znanego cyklu „Rozmaitości muzyczne”.

Oprócz działalności koncertowej i edukacyjnej, Jasiński był również aktywnym publicystą, pisząc dla takich tytułów jak Wiadomości Literackie oraz Ruch Muzyczny. Całokształt jego pracy zaowocował publikacją trzech książek: „Na przełomie epok. Muzyka w Warszawie (1910−1927)” (1979), „Koniec epoki. Muzyka w Warszawie (1927−1939)” (1986) oraz „Rozmaitości muzyczne” (1989).

Wspomnienia Jasińskiego zostały opublikowane w dwóch tomach przez Wydawnictwo Literackie: „Zmierzch starego świata. Wspomnienia 1900–1945” (2006) oraz „Nowe życie. Wspomnienia 1945−1976” (2019). W 2011 roku PIW wydał także jego wspomnienia, które spisał Roman Jarocki, zatytułowane „Z albumu Romana Jasińskiego”.

Ordery i odznaczenia

Roman Jasiński, utalentowany pianista, był również osobą, która otrzymała szereg odznaczeń za swoje osiągnięcia. Jego wkład w kulturę oraz zasługi na polu sztuki nie pozostały niezauważone.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 8 lipca 1954 roku,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 11 sierpnia 1945 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, wręczony 31 października 1950 roku,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej, otrzymany 7 stycznia 1955 roku.

Przypisy

  1. a b MałgorzataM. Kosińska, Roman Jasiński | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl, 2007 [dostęp 16.10.2022 r.]
  2. a b Małgorzata Kosińska: Roman Jasiński. culture.pl, 11.2007 r. [dostęp 08.07.2016 r.]
  3. M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 359 - Uchwała Rady Państwa z dnia 07.01.1955 r. nr 0/31 - na wniosek Komitetu do spraw Radiofonii „Polskie Radio”.
  4. M.P. z 1954 r. nr 98, poz. 1160 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej”.
  5. M.P. z 1950 r. nr 122, poz. 1498 „za zasługi położone w dziedzinie szerzenia kultury muzycznej”.
  6. M.P. 1945 r. nr 39, poz. 94 „w uznaniu zasług, położonych dla sprawy radiofonii w Polsce, a w szczególności odbudowy Centralnej Rozgłośni Polskiego Radia w Raszynie”.

Oceń: Roman Jasiński (pianista)

★★★★★
Średnia ocena:4.53 Liczba ocen:16