Franciszek Łuszczewski

Jako syn Jana oraz Antoniny Lasockiej, Franciszek rozpoczął swoją służbę wojskową 14 kwietnia 1807 roku, dołączając do 1 kompanii 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej. Rozwój jego kariery wojskowej był niezwykle dynamiczny; zaledwie kilka tygodni po wejściu do armii, 1 maja 1807 roku, został awansowany na wachmistrza, a już 5 czerwca tegoż roku zdobył stopień podporucznika w 5 kompanii.

W ciągu kolejnych lat, jego wysiłki zostały docenione przez przełożonych, co owocowało kolejnymi awansami: 21 sierpnia 1809 roku francuskie władze nadały mu tytuł porucznika, a 11 sierpnia 1812 roku został kapitanem 3 Pułku Eklererów Gwardii Cesarskiej. Już 11 kwietnia 1813 roku, zaledwie w ciągu kilku lat, osiągnął status kapitana w 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej, co stanowiło duże osiągnięcie w jego karierze.

Franciszek Łuszczewski brał udział w licznych kampaniach wojennych trwających od 1808 do 1813 roku. Jego heroiczne działania w boju zostały docenione, co zaowocowało przyznaniem mu Legii Honorowej 7 maja 1811 roku. Jednakże po zakończeniu kolejnej fazy wojen napoleońskich, złożył dymisję 13 sierpnia 1813 roku, kończąc tym samym swoją aktywną służbę wojskową.