Władysław Korniłowicz

---

Życiorys

Lata młodości

Władysław Korniłowicz, urodzony jako trzeci syn Wiktorii z domu Poll oraz Edwarda Korniłowicza, był częścią rodziny o bogatej tradycji. Jego matka odeszła w 1911 roku, a ojciec był powszechnie uznawanym psychiatrą oraz neurologiem, żyjącym w latach 1847-1909. W młodości towarzyszyli mu jego bracia: Rafał Marian (1876–1916), Tadeusz Edward (1881–1940) oraz Kazimierz (1892–1939).

Po ukończeniu szkoły realnej w 1903 roku, Władysław zdecydował się podjąć studia z zakresu przyrody i filozofii. W tym czasie kształcił się w Zurychu, gdzie spotkał się z Władysławem Tatarkiewiczem oraz Edwardem Lothem, a jego starszy brat Rafał już wtedy mieszkał w tym mieście. Jego życiowa ścieżka w 1905 roku skierowała go do Seminarium Warszawskiego, które opuszczał na rzecz studiów filozoficznych i teologicznych w Fryburgu, gdzie przetrwała bliska przyjaźń z ks. Kazimierzem Lutosławskim oraz ks. Adamem Woronieckim. Święcenia kapłańskie przyjął 6 kwietnia 1912 w Krakowie, pod przewodnictwem bpa Adama Sapiehy.

I wojna światowa

Wybuch I wojny światowej zaskoczył Władysława w Zakopanem, gdzie przez okres od 1914 do 1916 roku pełnił rolę kapelana Zakładu Jadwigi Zamoyskiej w Kuźnicach. Tam też, w zaangażowaniu duszpasterskim, pracował z młodzieżą z Legionów Wschodnich oraz w drużynie harcerskiej po wyjeździe Andrzeja Małkowskiego. Po powrocie do Warszawy w 1916 roku, pełnił różnorodne funkcje w diecezji, w tym jako wikariusz w Parafii św. Stanisława Biskupa Męczennika w Siennicy, archiwista, cenzor oraz katecheta. Współpracował z Stowarzyszeniem Księży Charystów (Unionis Sacerdotum Saecularium Charitatis Apostolicae „Caritas Christi”). Od 1918 roku był aktywnym uczestnikiem grupy dyskusyjnej zwanej „Kółko”, złożonej z młodzieży akademickiej i inteligencji, w której znaleźli się z kolei tacy ludzie, jak Teresa Landy, Zofia Sokołowska, czy Rafał Marceli Blüth.

Wojna z Rosją bolszewicką

W czasie wojny polsko-bolszewickiej w latach 1919-1920, Władysław Korniłowicz pełnił rolę kapelana wojskowego dla grupy młodzieży akademickiej zmobilizowanej do Legii Akademickiej. Jego obecność na froncie miała miejsce między innymi pod Lwowem, Sokolnikami i Skniłowem. W latach 1919-1920 był kapelanem warszawskiej Szkoły Podchorążych, a później garnizonu we Włocławku, gdzie dodatkowo wykładał liturgikę w Seminarium Diecezjalnym, kształcąc przyszłych duszpasterzy, w tym ks. Stefana Wyszyńskiego.

Okres międzywojenny

Między 1922 a 1930 rokiem, Władysław Korniłowicz zajmował stanowisko dyrektora Konwiktu Teologicznego dla studentów na KUL-u, oraz był wykładowcą liturgiki. W tym okresie intensywnie wspierał lwowskie środowisko zapoczątkowane przez „Odrodzenie”, nawiązując bliską więź ze Stefanem Świeżawskim oraz nawiązując relacje z Tadeuszem Fedorowiczem. W 1924 roku, po zaproszeniu od Marii Kleniewskiej, rozpoczął głoszenie rekolekcji dla Bractwa Pielgrzymstwa Polskiego, co doprowadziło go do roli duchowego przewodnika wspólnoty. Zainspirowany działaniami ks. Ch. Journeta, w 1937 roku Bractwo przemianowano na Bractwo Przemienienia Pańskiego, co stało się ważnym krokiem w jego działalności, w której siedem członkiń postanowiło żyć radami ewangelicznymi.

W 1930 roku osiedlił się w Zakładzie dla Niewidomych w Laskach, co stało się kluczowym miejscem w jego życiu oraz apostolstwie. Poznał środowisko Elżbiety Czackiej, niewidomej założycielki Towarzystwa Opieki nad Ociemniałymi, co zaowocowało jego cennym wkładem w działalność wspierającą niewidomych oraz promującą wartości wiarę, co było widoczne między innymi poprzez publikacje w Bibliotece Wiedzy Religijnej oraz „Verbum”.

II wojna światowa

W trakcie II wojny światowej, Władysław Korniłowicz był zmuszony do ukrywania się przed niemieckimi poszukiwaniami, które miały miejsce po jego apelach o ustanie przemocy wobec chrześcijan. Znalazł schronienie w Żułowie na Lubelszczyźnie, gdzie towarzyszył ewakuowanym z Lasek dzieciom i siostrom zakonnym. Razem z ukrywającym się ks. Wyszyńskim prowadził wykłady dla grup sióstr oraz młodzieży przygotowującej się do kapłaństwa. Mimo niebezpieczeństwa, angażował się w rekolekcje w okolicznych dworach oraz w Warszawie. W 1942 roku ujawniły się objawy nowotworu, które niestety zostały opóźnione przez niepewność czasów wojennych. W 1944 roku przeszedł pierwszą operację w Warszawie, po której jeszcze na krótko powrócił do pracy duszpasterskiej. Druga operacja miała miejsce w kwietniu 1946 roku, a po niej nastąpił postępujący zanik mowy. Ostatecznie zmarł w Laskach 26 września 1946 roku.

Publikacje

Władysław Korniłowicz jest autorem wielu znaczących publikacji, które mają duże znaczenie w obszarze literatury religijnej oraz pokrewnych dziedzin wiedzy. Jego prace są cenione za głęboki wgląd w kwestie filozoficzne oraz społeczne.

• Władysław W. Korniłowicz, Jacek J. Woroniecki, Przewodnik po literaturze religijnej i pokrewnych dziedzinach filozofii i nauk społecznych, wydanie 2, Poznań: Księgarnia Św. Wojciecha, 1927, OCLC 718543924. Brak numerów stron w książce,
• Władysław W. Korniłowicz, Rekolekcje społeczne. Referat wygłoszony na Międzynarodowym Kongresie Filozofii Tomistycznej w Poznaniu 1934 r. Odbitka z Księgi Pamiątkowej, Gniezno 1935, OCLC 837983380. Brak numerów stron w książce,
• Władysław W. Korniłowicz, Wartości kulturalno-wychowawcze liturgii, Warszawa 1936, OCLC 749819360. Brak numerów stron w książce,
• Władysław W. Korniłowicz, Chrześcijańska odbudowa świata w świetle nauki o ciele mistycznym. Rozważania nad rolą duszpasterza w akcji społecznej, Warszawa: Archidiecezjalny Instytut Akcji Katolickiej, 1938 (Biblioteka Akcji Katolickiej, Nowa Seria, nr 16), OCLC 837983223. Brak numerów stron w książce,
• Władysław Emil W. Korniłowicz, Konferencje rekolekcyjne. Wybór, Warszawa 2001, OCLC 909971634. Brak numerów stron w książce,
• Elżbieta Róża Czacka i inni, Listy, Laski-Warszawa: Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża, 2007, ISBN 978-83-925305-0-3, OCLC 602650878. Brak numerów stron w książce.

Tablica przodków

Prezentujemy szczegółowy rodowód rodzinny, który ilustruje pochodzenie ks. Władysława Korniłowicza. Jest to historia rodzinna, która sięga jego pradziadków.

Rodowód rodzinny
Pradziadkowie	? ?	? ?	? ?	Tadeusz Kukiewicz h. Mogiła (1765–18.07.1848) Karolina Domejko (?–?)
Dziadkowie	Eliasz Korniłowicz (?–?) Emilia Umińska (?–1883)		Fortunat Poll (6.11.1815–3.08.1879) Apolonia Kukiewicz h. Mogiła (?–5.03.1905)
Rodzice	Edward Antoni Franciszek Korniłowicz (13.11.1847–15.11.1909) Wiktoria Apolonia Poll (1856–21.03.1911)
Czcigodny Sługa Boży ks. Władysław Emil Korniłowicz (5.08.1884–26.09.1946)

Proces beatyfikacyjny

W wyniku starania Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża oraz archidiecezji warszawskiej, które były przekonane o świątobliwości życia Władysława Korniłowicza, podjęto działania mające na celu jego beatyfikację. 13 kwietnia 1978 roku Stolica Apostolska wyraziła zgodę na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego, wydając dokument znany jako nihil obstat. Już 27 września tego samego roku kardynał Stefan Wyszyński rozpoczął proces informacyjny, który finalizował się w czerwcu 1995 roku. Od tej chwili Korniłowicz nosił tytuł Sługi Bożego.

Warto zaznaczyć, że 11 listopada 1978 roku, w kontekście rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego, szczątki Władysława zostały przeniesione z cmentarza zakładowego w Laskach do warszawskiego kościoła św. Marcina. Po zakończeniu procesu informacyjnego, akta sprawy zostały przesłane do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie. Ta, po dokładnym zapoznaniu się z dokumentacją, 16 stycznia 1998 roku ogłosiła dekret stwierdzający ważność procesu informacyjnego.

W kolejnych latach, obecny postulator generalny (którym aktualnie jest bp SławomirOder) w 2008 roku przedłożył tzw. Positio, dokument niezbędny w dalszym przebiegu procedury beatyfikacyjnej. 5 lipca 2019 roku papież Franciszek ogłosił dekret dotyczący heroiczności życia i cnót Władysława Korniłowicza, co przyczyniło się do przyznania mu tytułu Czcigodnego Sługi Bożego.

Ksiądz Władysław Korniłowicz w filmie

W serialu historycznym Marszałek Piłsudski, który swoją premierę miał w roku 2001, pojawia się postać księdza Władysława Korniłowicza. Reżyserią tego przedsięwzięcia zajął się Andrzej Trzosa-Rastawiecki. W tej roli występuje Kazimierz Orzechowski, który zadebiutował w odcinku 8.

---

Oceń: Władysław Korniłowicz

---