Teresa Landy

---

Życiorys

Przed wstąpieniem do zakonu

Teresa Landy, urodzona jako Zofia Landy w stolicy Polski, Warszawie, była osobą o bogatej biografii. Była krewną Michała Landego, co dodatkowo wzbogaca jej historię rodzinną. Wykształcenie zdobyła w prywatnej szkole dla dziewcząt, którą prowadziły Jadwiga Kowalczykówna oraz Jadwiga Jawurkówna, kończąc ją w 1911 roku. W międzyczasie, w latach 1913-1916, zgłębiała filozofię na paryskiej Sorbonie, gdzie miała okazję poznać Raissę i Jacques’a Maritainów. Po powrocie do kraju, podjęła pracę jako nauczycielka w gimnazjach znajdujących się w Warszawie oraz Pułtusku.

Odgrywała także rolę domowej nauczycielki dla dwóch młodszych sióstr Zofii Sokołowskiej, koleżanki z czasów szkolnych. To właśnie w domu Sokołowskich prowadziła długie rozmowy z filozofem, księdzem Władysławem Korniłowiczem, co miało ogromny wpływ na jej decyzje życiowe. Można przypuszczać, że to pod wpływem tych debat zdecydowała się na przyjęcie chrztu w 1917 roku. Uczestniczyła w dyskusjach dotyczących różnych wyznań, które były prowadzone przez młodą inteligencję, w tym w „Kółku” z działającym tam księdzem Korniłowiczem.

Życie w zakonie

W 1928 roku Teresa wstąpiła do Zgromadzenia sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża w Laskach, a swoje śluby wieczyste złożyła 15 sierpnia 1936 roku. Niemal całe jej życie koncentrowało się na Zakładzie dla Niewidomych w Laskach. W latach 1926-1939 zarządzała tamtejszą szkołą dla niewidomych, co z pewnością przyczyniło się do rozwoju tej instytucji. Współpracowała blisko z matką Elżbietą Czacką, z którą wspólnie opracowała polski alfabet Braille’a, znany jako tzw. skróty brailowskie. Pełniła również rolę mistrzyni nowicjatu w Laskach.

Podczas czasów okupacji hitlerowskiej, ze względu na swoje żydowskie pochodzenie, ukrywała się w domach zgromadzenia w Żułowie oraz Kozłówce na Lubelszczyźnie. Poza tym, prowadziła wykłady z filozofii św. Tomasza dla akademickich kręgów. Zmarła w Laskach po długiej chorobie, pozostawiając po sobie trwały ślad w pracy na rzecz niewidomych.

Teresa Landy jako krytyk literacki

W latach 1934-1939 była aktywnym członkiem redakcji pisma „Verbum”, gdzie publikowała wiele artykułów oraz recenzji literackich. W polskiej krytyce reprezentowała nurt personalistyczny, który łączył się z osiągnięciami neotomizmu. Odczuwalny był wpływ zarówno św. Tomasza, jak i Jacques’a Maritaina oraz późnych prac Stanisława Brzozowskiego. Jej dorobek obejmował szkice i recenzje poświęcone zarówno polskim, jak i francuskim autorom, takim jak Dąbrowska, Nałkowska, Gombrowicz, a także Bernanos, de Saint-Exupéry oraz Malraux.

Po zakończeniu wojny jej teksty były publikowane znacznie rzadziej, aczkolwiek wciąż ukazywały się na łamach „Tygodnika Powszechnego”.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

W 1938 roku Teresa Landy została uhonorowana Brązowym Krzyżem Zasługi za swoje osiągnięcia w dziedzinie pedagogiki. Jej działalność i poświęcenie dla innych będą na zawsze pamiętane.

---

Oceń: Teresa Landy

---