Wojciech Józef Morawski

---

Życiorys

Wojciech Józef Morawski był osobą, która na trwałe wpisała się w kartach historii. Urodził się jako syn Józefa i Pauli z Łubieńskich, w roku 1826 rozpoczął naukę w gimnazjum w Lesznie. Jego życie naznaczone było odwagą, ponieważ brał czynny udział w powstaniu listopadowym, odznaczając się w bitwie pod Olszynką Grochowską. Za swoje męstwo, 25 maja 1831 roku, został uhonorowany złotym krzyżem Virtuti Militari.

Po zakończeniu powstania, postanowił kontynuować naukę, wyjeżdżając na studia z zakresu prawa i filozofii na uniwersytet w Berlinie. Po ukończeniu edukacji zajął się zarządzaniem rodzinną posiadłością. W tym czasie był aktywnym członkiem Towarzystwa Rolniczego w Gostyniu oraz pisał artykuły do „Przewodnika Rolniczo-Przemysłowego” i „Przyjaciela Ludu”, periodyku wydawanego w Lesznie.

W 1843 roku zawarł związek małżeński z Marią Grocholską. Po dziesięciu latach, po tragicznej śmierci żony, podjął decyzję o wstąpieniu do stanu duchownego. W tym celu studiował teologię w Rzymie. Po ukończeniu edukacji został księdzem parafialnym w Kamieńcu Podolskim oraz otrzymał tytuł kanonika. W 1862 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie pełnił posługę duszpasterską przy kościele pod wezwaniem św. Aleksandra, a także uzyskał tytuł kanonika płockiego.

W czasie swoich posług, odwiedzał politycznych więźniów osadzonych w Cytadeli, którzy zostali uwięzieni po wybuchu Powstania Styczniowego. Jednak w końcu 1865 roku został zmuszony przez władze carskie do opuszczenia Królestwa Polskiego. Po powrocie do Oporowa, został kapłanem w tamtejszej parafii. W sąsiednim Oporówku pomagał siostrom ze Zgromadzenia Służebniczek, które prowadziły ochronkę dla dzieci i opiekowały się chorymi.

---

Oceń: Wojciech Józef Morawski

---