Jerzy Powiertowski

Jerzy był synem Hieronima Edwarda Powiertowskiego i Henryki Felicji Lipowskiej, wychowanym w licznej rodzinie krawieckiej. Chrzest, który miał miejsce 20 stycznia 1918 roku, obdarzył go imionami Jerzy Franciszek. W 1921 roku rodzina przeniosła się do Milanówka, gdzie Jerzy uczęszczał do szkoły. W wieku jedenastu lat przystąpił do Pierwszej Komunii Świętej, a trzy lata później otrzymał sakrament bierzmowania.

Po ukończeniu gimnazjum w Warszawie, zdecydował się na naukę zawodu w zakładzie swojego ojca, równocześnie ucząc się gry na instrumentach w szkole muzycznej. Dodatkowo poświęcał swój wolny czas chórowi przy kościele Wszystkich Świętych, co świadczy o jego głębokiej wierze i muzycznym talencie.

Poszukiwania sensu życia skłoniły Jerzego do podjęcia decyzji o powołaniu zakonnym. W dniu 13 marca 1944 roku wstąpił do Karmelu Terezjańskiego, przyjmując imię zakonne Franciszek od św. Józefa. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie, gdy został zastrzelony przez niemiecki patrol w lesie pod Czerną. Przed swoją śmiercią otrzymał absolucję, co jest szczególnie istotne w kontekście jego duchowej drogi.

Pogrzeb Jerzego Powiertowskiego odbył się 26 sierpnia na cmentarzu przyklasztornym, a jego historia żyje do dziś. Był jednym z 122 sług Bożych z grupy męczenników okresu II wojny światowej, których proces beatyfikacyjny rozpoczął się 17 września 2003 roku. Jego przykłady życia i męczeństwa pozostają inspiracją dla wielu, ukazując głębię wiary i oddania w trudnych czasach.