Teresa Krassowska

---

Życiorys

Uczyła się w Gimnazjum sióstr Niepokalanek w Szymanowie. W 1939 roku uzyskała dyplom z polonistyki naUniwersytecie Jagiellońskim. W trakcie obrony Warszawy w 1939 roku angażowała się jako wolontariuszka w wojennym Szpitalu Maltańskim. Już od początku niemieckiej okupacji w 1939 roku działała w polskim ruchu oporu. Pełniła funkcję kierowniczki komórki „Opieka” oraz pracowała w Biurze Studiów. W 1940 roku zorganizowała grupę sanitariuszek i łączniczek, znaną jako „maltanki”, która podlegała Oddziałowi II Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej.

W trakcie powstania warszawskiego w 1944 roku była komendantką drużyny sanitarnej w Szpitalu Maltańskim, gdzie służyła jako siostra operacyjna oraz w szpitalu powstańczym przy ulicy Długiej 21 – Miodowej 23. Niestety, zginęła pod gruzami tego budynku 2 września 1944 roku. W trakcie powstania poległa również jej siostra Zofia.

Teresa Krassowska została dwukrotnie odznaczona Krzyżem Walecznych – po raz pierwszy 28 sierpnia, a następnie pośmiertnie 9 września.

Literatura

W literaturze dotyczącej wojskowej służby kobiet, szczególne miejsce zajmuje publikacja – Sylwetki kobiet-żołnierzy, tom II, redagowana przez Krystynę Kabzińską. Książka ta została wydana przez Fundację „Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek” w Toruniu w 2006 roku, nosząc numer ISBN 978-83-88693-12-0. Omawia ona historię i rolę kobiet-żołnierzy w polskich siłach zbrojnych, dokumentując ich niezwykłe osiągnięcia i poświęcenie.

W szczególności, strony 189-194 zawierają cenne informacje, które wnoszą ważny wkład w poznanie tematów związanych z kobietami w armii, ukazując ich niewątpliwe znaczenie na tle historycznym.

---

Oceń: Teresa Krassowska

---