Marek Dietrich


Marek Stanisław Dietrich, ur. 14 listopada 1934 w Warszawie, a zmarł 31 lipca 2009, był wybitnym inżynierem mechanikiem oraz profesorem nauk technicznych. Jego specjalnością były układy mechaniczne oraz biomechanika kręgosłupa człowieka, co czyniło go autorytetem w tej dziedzinie. W latach 1990–1996 pełnił zaszczytną funkcję rektora Politechniki Warszawskiej, przyczyniając się tym samym do rozwoju uczelni oraz promocji nauki w Polsce.

Dzięki swoim osiągnięciom i wkładzie w edukację oraz badania, Dietrich zyskał uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiej mechaniki.

Życiorys

Marek Dietrich swoją edukację zakończył w 1951 roku, kończąc Państwowe Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego w Warszawie. Jego kariera akademicka obejmowała wiele istotnych ról, w tym dziekanat na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej w latach 1973–1975.

W 1989 roku został członkiem korespondencyjnym Polskiej Akademii Nauk, a piętnaście lat później awansował na członka rzeczywistego tej prestiżowej instytucji. W latach 1990–1996 pełnił funkcję rektora Politechniki Warszawskiej, co znacząco wpłynęło na rozwój uczelni.

W uznaniu jego wkładu w edukację i naukę, Marek Dietrich otrzymał tytuł doktora honoris causa Politechniki Warszawskiej w 2001 roku, a także Wojskowej Akademii Technicznej w 1996 roku.

Był założycielem i pierwszym prezesem Polskiego Forum Akademicko-Gospodarczego, które prowadził w latach 1992-1998, a następnie pełnił funkcję prezesa honorowego aż do 2009 roku. Jego osiągnięcia zostały uhonorowane licznymi odznaczeniami, w tym Krzyżem Kawalerskim, Oficerskim (1993) i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a także Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

Marek Dietrich zmarł 31 lipca 2009 roku. Jego wspomnienie zostało uhonorowane pochówkiem 6 sierpnia 2009 roku na cmentarzu Powązkowskim (kw. 15-III-27).

Stanowiska

Marek Dietrich, wybitny inżynier i akademik, pełnił szereg istotnych funkcji w zróżnicowanych obszarach związanych z mechaniką i inżynierią, co podkreśla jego obszerną karierę zawodową.

  • 1956 – rozpoczął swoją karierę jako asystent w Katedrze Teorii Maszyn i Mechanizmów na Politechnice Warszawskiej,
  • 1962 – awansował na adiunkta w tej samej katedrze, znajdującej się na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa,
  • 1967 – uzyskał tytuł docenta w katedrze Teorii Maszyn i Mechanizmów na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa,
  • 1970 – objął stanowisko kierownika Zakładu Podstaw Konstrukcji Maszyn,
  • 1979 – został prodziekanem Wydziału MEiL,
  • 1970 – piastował także funkcję wicedyrektora Instytutu Mechaniki Stosowanej,
  • 1971 – objął stanowisko dyrektora Instytutu Mechaniki Stosowanej,
  • był dyrektorem Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej,
  • 1973 – zauważono jego zasługi, gdyż został dziekanem Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa,
  • 1978-1982 – pełnił rolę przewodniczącego Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej,
  • 1981 – awansował na prorektora Politechniki Warszawskiej,
  • 1990-1996 – był rektorem Politechniki Warszawskiej,
  • 1993-1995 – wiceprzewodniczącym Zespołu ds. Nauki przy Prezydencie Rzeczypospolitej.

Członkostwa

Marek Dietrich posiada imponującą historię członkostwa w różnych organizacjach naukowych i honorowych. Oto szczegółowy przegląd jego przynależności:

  • 1984 – został członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego,
  • 1987 – uzyskał status członka zwyczajnego w Towarzystwie Naukowym Warszawskim,
  • 1989 – został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk,
  • 1996 – zdobył członkostwo honorowe w Zespole Pieśni i Tańca PW,
  • 1999 – otrzymał członkostwo honorowe w Board of European Students of Technology,
  • 1996-2001 – wchodził w skład Rady Powierniczej Fundacji Kościuszkowskiej jako pierwszy nie Amerykanin,
  • 2004 – został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk.

Odznaczenia

Wśród licznych osiągnięć Marka Dietricha znajdują się ważne odznaczenia, które podkreślają jego wkład w rozwój i działalność społeczną.

  • krzyż – Kawalerski, Oficerski, Komandorski Orderu Odznaczenia Polski,
  • medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • medal 30-lecia Polski Ludowej.

Wybrane publikacje

Marek Dietrich jest autorem oraz współautorem licznych publikacji naukowych, które mają istotne znaczenie w dziedzinie inżynierii i technologii. Jego dorobek obejmuje 80 artykułów, 60 referatów, 8 monografii, 2 podręczników oraz 7 skryptów akademickich. Poniżej prezentujemy kilka z jego najważniejszych prac:

  • Próba probabilistycznego ujęcia niektórych zagadnień dynamiki dźwignic (1967),
  • Zbiór zadań z teorii maszyn: teoria podobieństwa dynamicznego, drgania maszyn (1968),
  • Wstęp do stochastycznej teorii maszyn (1972),
  • Teoria mechanizmów i części maszyn (1974),
  • Podstawy budowy maszyn. Cz. 1 (1984),
  • Podstawy budowy maszyn. Cz. 2 (1985),
  • Podstawy konstrukcji maszyn (współautor, 1986, ISBN 83-01-05413-1),
  • Wybrane przemówienia i wystąpienia publiczne 1993-1996 (1998).

Publikacje te stanowią ważny wkład w rozwój wiedzy w zakresie teorii maszyn i inżynierii maszynowej.

Przypisy

  1. a b DIETRICH, Marek [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 01.02.2023 r.]
  2. Cmentarz Stare Powązki: DIETRICHOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 02.11.2019 r.]
  3. a b c d e Informacje o Profesorze Marku Dietrichu opracowane na podstawie materiałów „Informacja o działalności i dorobku prof. Marka Dietricha”, przekazanych z Biura Rektora Politechniki Warszawskiej (20.03.2015 r.).
  4. Doktorzy honoris causa PW. pw.edu.pl. [dostęp 23.02.2011 r.]
  5. Edmund Kujawski (red.), Witold Grabski (red.): „Pochodem idziemy...” Dzieje i legenda Szkoły im. Stefana Batorego w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Wychowanków Gimnazjum i Liceum im.Stefana Batorego w Warszawie, 2003, s. 115. ISBN 83-06-02325-0.
  6. Prof. Marek Dietrich. Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa PW. [dostęp 26.01.2013 r.]
  7. Monitor Polski, poz. 35.

Oceń: Marek Dietrich

Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:18