Piotr Szymaniak

---

Życiorys

Piotr Szymaniak był synem Marii Bartosik oraz Jana Szymaniaka. W 1930 roku zakończył edukację w męskim gimnazjum imienia A. Kreczmara w Warszawie, gdzie również zdał maturę o profilu humanistycznym. Następnie, w 1938 roku, uzyskał dyplom na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, pod okiem Rudolfa Świerczyńskiego. W czasie studiów, w 1934 roku, odbył praktyki w pracowni Stanisława Marzyńskiego.

W latach 1938–1939 pracował w Biurze Budowlanym Dworca Głównego w Warszawie, gdzie zajął się również remontem dworca, który spłonął w 1939 roku podczas II wojny światowej. W 1944 został wywieziony do obozu pracy przymusowej w Berlinie, gdzie pracował nad projektami dla Deutsche Reichsbahn.

Po wojnie, w 1945 roku, krótko zatrudniony był w Stołecznym Przedsiębiorstwie Robót Budowlanych jako kierownik robót. Następnie pracował w Warszawskiej Dyrekcji Odbudowy, koncentrując się na odbudowie i budowie budynków medycznych oraz urzędów centralnych. Od 1951 do 1967 roku był członkiem Centralnego Biura Studiów i Projektów Budownictwa Kolejowego w Warszawie.

Piotr Szymaniak był także aktywnym członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich, do którego przystąpił w latach 1934 lub 1935. Jako autor publikował wiele artykułów dotyczących architektury i urbanistyki, między innymi w magazynach takich jak „Architektura”, „Stolica” i „Przegląd Kolejowy”. Po swojej śmierci został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 135-6-24).

Konkursy i realizacje

– 1936 roku zrealizowano projekt meczetu w Warszawie, który wykonany był wspólnie z Henrykiem Freyem. Niestety, nie otrzymano w tym konkursie nagrody ani wyróżnienia.

– W 1938 roku przystąpiono do realizacji Mola Południowego oraz zagospodarowania okolicznych terenów, w tym Żeglarskiego Ośrodka Morskiego w Gdyni, we współpracy z Arseniuszem Romanowiczem i Henrykiem Freyem. Otrzymano wyróżnienie, które polegało na zakupie projektu.

– W 1939 roku powstał Pawilon Polski przeznaczony na Wystawę Światową w Nowym Jorku, stworzony we współpracy z Arseniuszem Romanowiczem i Jackiem Szweminem. Projekt ten również zdobył wyróżnienie za swoją jakość.

– Po II wojnie światowej, w 1945 roku, zrealizowany został projekt centrali Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie, w którym brał udział Arseniusz Romanowicz, jednak nie przyznano nagród ani wyróżnień.

– W 1946 roku zrealizowano gmach Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, który powstał wspólnie z Arseniuszem Romanowiczem i zdobył wyróżnienie w postaci zwrotu kosztów.

– W tym samym roku, 1946, zaprojektowano również dworzec kolejowy Warszawa Centralna w Warszawie, zrealizowany z Arseniuszem Romanowiczem, który zajął pierwsze miejsce w konkursie.

– W 1949 roku z projektem ośrodka wioślarskiego YMCA Polska w Warszawie Aurelinin Romanowicz wywalczył pierwszą nagrodę w konkursie.

– W latach 1950–1952 przeprowadzono odbudowę kamienicy przy ul. Mokotowskiej 63, w której projekt realizowany był z Arseniuszem Romanowiczem.

– W 1957 roku zrealizowano projekt kościoła parafialnego w Nowej Hucie, na Osiedlu C-1 (Teatralnym), co zostało zrealizowane we współpracy z Konstantym Danko i zajęło III równorzędne miejsce w konkursie.

– W 1958 roku powstał przystanek kolejowy Warszawa Stadion, zrealizowany z Arseniuszem Romanowiczem.

– W 1963 roku zrealizowano przystanki kolejowe: Warszawa Ochota, Warszawa Śródmieście WKD, Warszawa Powiśle oraz dworzec kolejowy Warszawa Śródmieście, wszystkie powstały przy współpracy z Arseniuszem Romanowiczem.

– Około 1965 roku stworzono projekt obiektu publicznego w Skopje, który był przedmiotem konkursu.

– W 1969 roku razem z Arseniuszem Romanowiczem i zespołem zrealizowano dworzec kolejowy Warszawa Wschodnia, który zdobył tytuł Mistera Warszawy 1969.

Odznaczenia

Piotr Szymaniak został uhonorowany wieloma znaczącymi odznaczeniami, które świadczą o jego wkładzie i zaangażowaniu w działalność na rzecz kraju. Poniżej przedstawiamy szczegółowe informacje dotyczące przyznanych mu wyróżnień:

• Order Sztandaru Pracy II Klasy, który otrzymał w 1963 roku,
• Złota Odznaka „Za Odbudowę Warszawy”, przyznana w 1967 roku,
• Srebrna Odznaka „Za Odbudowę Warszawy”, która została mu nadana w 1947 roku.

---

Oceń: Piotr Szymaniak

---