Napoleon Milicer to postać, która w świecie polskiej nauki zasługuje na szczególne wyróżnienie. Urodził się 19 października 1842 roku, a swoje życie zakończył 28 czerwca 1905 roku w Warszawie.
Był on nie tylko znakomitym chemikiem, ale również cenionym pedagogiem, który w znaczący sposób wpłynął na rozwój edukacji w Polsce.
Życiorys
Napoleon Milicer urodził się 19 października 1842 roku w Warszawie jako syn Romualda i Antoniny ze Ślubowskich. Po ukończeniu gimnazjum w rodzinnym mieście, wyjechał na studia do Heidelbergu. Tam miał możliwość nauczenia się od słynnego chemika, Roberta Bunsena, co miało znaczący wpływ na jego późniejszą karierę.
Po roku, w 1863 roku, wybuchło powstanie styczniowe, co skłoniło Milicera do powrotu do Warszawy i wstąpienia do oddziału Mariana Langiewicza. Uczestniczył w zmaganiach zbrojnych, jednak wkrótce trafił do niewoli i został uwięziony w warszawskiej cytadeli. Po kilku miesiącach, na szczęście, odzyskał wolność, a następnie zapisał się do Szkoły Głównej w Warszawie. W 1867 roku, po obronie pracy „O ogólnych metodach syntezy w chemii organicznej”, uzyskał tytuł magistra nauk przyrodniczych.
W roku 1870 Szkoła Główna zmieniła status na uczelnię rosyjską, co sprawiło, że Milicer stracił możliwość dalszej nauki w tym miejscu. W rezultacie przystąpił do spółki zajmującej się chemiczną działalnością wytwórczą. Likwidacja polskiego szkolnictwa wyższego w wyniku represji zaborczych po powstaniu styczniowym zmusiła go do działań w innych obszarach.
Dzięki wielu staraniom, 1 czerwca 1875 roku uzyskano pozwolenie na otwarcie Muzeum Przemysłu i Rolnictwa, które miało na celu propagowanie wiedzy z zakresu produkcji przemysłowej, rzemieślniczej oraz rolnej. Jako pierwsze w historii laboratorium, w kwietniu następnego roku, rozpoczęła działalność Pracownia Chemiczna, której kierownikiem został Napoleon Milicer. W ramach tej placówki organizowane były kursy dotyczące chemii na poziomie studiów, przeznaczone dla uczniów szkoły handlowej im. Kronenberga, a także letnie kursy dla pracowników cukrowni. Prowadzono w niej także prace badawcze z chemii.
Wśród studentów oraz uczestników kursów znajdowały się znane postacie, takie jak Leon Marchlewski, Maria Skłodowska-Curie oraz Władysław Natanson. Dodatkowo, Napoleon Milicer był zaangażowany jako wykładowca w Uniwersytecie Latającym, który dostarczał wiedzę poza oficjalnymi strukturami edukacyjnymi.
Milicer był żonaty z Marią Józefą Skołdycką, jednak nie doczekali się potomstwa. Zmarł 27 czerwca 1905 roku w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 207-6-15/16).
Przypisy
- To tu wszystko się zaczęło! [online], Narodowy Instytut Kultury i Dziedzictwa Wsi, 08.10.2020 r. [dostęp 10.01.2021 r.]
- Cmentarz Stare Powązki: ANTONINA MILICER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 10.02.2020 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jan Fajęcki | Kazimierz Wóycicki (hydrolog) | Wojciech Eichelberger | Ignacy Dąbrowski (pisarz) | Andrzej Kiełbasiński | Irena Turnau | Adolf Lindenbaum | Antoni Marian Żelichowski | Zygmunt Saloni | Andrzej J. Kamiński | Jarosław Pełenski | Wiesław Witkowski | Konstanty Gebert | Małgorzata Sidor-Rządkowska | Maria Magdalena Tryjarska | Andrzej Zwierzak | Kazimierz Jabłczyński | Edward Nehring | Lidia Grzesiuk | Maria GomólińskaOceń: Napoleon Milicer