Andrzej Kiełbasiński, urodzony 21 czerwca 1927 roku w stolicy Polski, Warszawie, był znaczącą postacią w dziedzinie matematyki. Przez wiele lat swojego życia cieszył się uznaniem jako profesor doktor habilitowany, co podkreśla jego wysoki poziom wiedzy oraz wkład w rozwój tej nauki.
Niestety, zmarł 3 marca 2019 roku, pozostawiając po sobie trwały ślad w środowisku akademickim oraz w sercach tych, którzy go znali.
Życiorys
Andrzej Kiełbasiński przyszedł na świat 21 czerwca 1927 roku, jako syn Stanisława Kiełbasińskiego, znanego chemika i profesora Politechniki Łódzkiej. Podczas dramatycznych wydarzeń powstania warszawskiego zaciągnął się do armii, przyjmując pseudonim Olgierd. Służył w VIII Samodzielnym Rejonie Okęcie, w 7 Pułku Piechoty „Garłuch”, który był częścią Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. W walce brał udział w szeregach Grupy Bojowej „Krybar” (III zgrupowanie „Konrad”, 1. kompania, pluton 111). Po zakończeniu powstania został ujęty przez wroga i przydzielony do niewoli, gdzie miał numer jeniecki 141259.
Po wojennych zawirowaniach Kiełbasiński wrócił do Warszawy, gdzie podjął studia na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. Po ukończeniu edukacji, rozpoczął owocną karierę naukową, kładąc szczególny nacisk na algebrę numeryczną. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku Kiełbasiński, wraz z profesorem Stefanem Paszkowskim, stał się jednym z pionierów nowoczesnych metod numerycznych. Opracował innowacyjny algorytm dodawania liczb, który w rzeczywistości symulował arytmetykę podwojonej precyzji, wykonując wszystkie operacje w pojedynczej precyzji.
Kiełbasiński prowadził długoterminowe badania dotyczące numerycznej algebry liniowej oraz teorii błędów zaokrągleń w obliczeniach, co sprawiło, że zyskał miano „polskiego Wilkinsona”, nawiązując do Jamesa H. Wilkinsona, angielskiego matematyka i specjalisty w dziedzinie analizy numerycznej. W wyniku swojej pracy naukowej uzyskał stopień doktora habilitowanego, a później otrzymał nominację profesorską. Był zatrudniony w Instytucie Matematyki Stosowanej i Mechaniki na Wydziale Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w latach 70. pełnił funkcję prodziekana. Od 1966 roku był także członkiem Polskiego Towarzystwa Matematycznego.
W uznaniu jego osiągnięć, 19 stycznia 1955 roku, przyznano mu Medal 10-lecia Polski Ludowej. Andrzej Kiełbasiński zmarł 3 marca 2019 roku w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 111-1-14).
Przypisy
- Powstańcze Biogramy - Andrzej Kiełbasiński [online], www.1944.pl [dostęp 20.02.2024 r.]
- Cmentarz Stare Powązki: IZABELA KIEŁBASIŃSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 20.02.2024 r.]
- Zmarł Profesor Andrzej Kiełbasiński (1927–2019) [online], Polskie Towarzystwo Matematyczne, 08.02.2021 r. [dostęp 20.02.2024 r.]
- a b c d Prof. Andrzej Kiełbasiński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 21.03.2019 r.]
- nekrolog, Polskie Towarzystwo Matematyczne
- M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. Nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
- Andrzej Kiełbasiński, Powstańcze biogramy, 1944.pl
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Irena Turnau | Adolf Lindenbaum | Antoni Marian Żelichowski | Zygmunt Saloni | Andrzej J. Kamiński | Wanda Szmielew | Małgorzata Semczuk-Jurska | Anna Świderkówna | Jan Łoś (chemik) | Włodzimierz Starosolski | Ignacy Dąbrowski (pisarz) | Wojciech Eichelberger | Kazimierz Wóycicki (hydrolog) | Jan Fajęcki | Napoleon Milicer | Jarosław Pełenski | Wiesław Witkowski | Konstanty Gebert | Małgorzata Sidor-Rządkowska | Maria Magdalena TryjarskaOceń: Andrzej Kiełbasiński