Mirosław Jerzy Chojecki, urodzony 1 września 1949 roku w Warszawie, jest postacią, która wyróżnia się na polskiej scenie kulturowej. Jako wydawca i producent filmowy, odegrał istotną rolę w kształtowaniu rynku medialnego w Polsce.
Jest również znanym działaczem opozycji w okresie PRL, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w historii Polski. Zasługi Mirosława Chojeckiego zostały uhonorowane przyznaniem mu Orderu Orła Białego, najwyższego odznaczenia w Polsce.
Życiorys
Syn Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej, która uczestniczyła w zamachu na Franza Kutscherę oraz w powstaniu warszawskim. W czasie wydarzeń marcowych w 1968 roku brał udział w strajku studentów na Politechnice Warszawskiej, co skutkowało jego wydaleniem z uczelni. Od 1967 do 1972 roku był aktywnym członkiem Zrzeszenia Studentów Polskich. W 1974 roku obronił dyplom na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie podjął pracę w Instytucie Badań Jądrowych.
Był jednym z organizatorów wsparcia dla represjonowanych robotników, którzy uczestniczyli w wydarzeniach czerwcowych 1976 roku. W tym samym roku włączył się w działalność Komitetu Obrony Robotników, a jego praca obejmowała niezależne wydawanie materiałów informacyjnych, w tym „KOR” i Biuletynu Informacyjnego „KOR”. Na początku września 1977 roku założył Niezależną Oficynę Wydawniczą „NOWa”, która stała się największym wydawnictwem operującym poza cenzurą.
W marcu 1980 roku został zatrzymany na krótko i brał udział w głodówce protestacyjnej. W maju tego samego roku na rzecz jego obrony zorganizowano protest w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej przez grupę opozycjonistów. Po odbyciu procesu, na który został skazany na półtora roku więzienia z warunkowym zawieszeniem wykonania kary, zaangażował się w działania związane z drukowaniem materiałów drugiego obiegu podczas wydarzeń sierpniowych 1980 roku. Po podpisaniu porozumień sierpniowych zwolniono go, a jego aktywność w IBJ została przywrócona; w tym czasie również został członkiem „Solidarności”.
W październiku 1981 roku wyjechał za granicę, gdzie zastał go stan wojenny. Przez pewien czas mieszkał w Paryżu, tam też wydawał miesięcznik „Kontakt”, produkował filmy dotyczące najnowszej historii Polski oraz organizował pomoc materialną dla polskiego podziemia. Współpracował z takimi osobami jak Jerzy Giedroyć.
Po powrocie do Polski w 1990 roku, uczestniczył w tworzeniu pierwszej komercyjnej stacji telewizyjnej NTW oraz zalożył Grupę Filmową „Kontakt”. Pełnił również funkcję doradcy ministra kultury. Zapoczątkował działalność Stowarzyszenia Wolnego Słowa, a następnie został prezesem honorowym tej organizacji. W 2005 roku był częścią honorowego komitetu wspierającego Donalda Tuska w kampanii prezydenckiej. W listopadzie 2024 roku dołączył do komitetu wspierającego kandydaturę Karola Nawrockiego na prezydenta RP w nadchodzących wyborach 2025.
Odznaczenia
W 2022 roku prezydentAndrzej Duda przyznał Mirosławowi Chojeckiemu Order Orła Białego, co jest jednym z najwyższych odznaczeń w Polsce. Wcześniej, w 2006 roku, zasłużył on na Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, który został mu wręczony przez ówczesnego prezydenta Lecha Kaczyńskiego.
Oprócz tych ważnych odznaczeń, Mirosław Chojecki uzyskał także Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w 2005 roku oraz Złoty Medal tego samego odznaczenia w 2022 roku. W 1984 roku wyróżniono go Nagrodą Przyjaźni i Współpracy, co podkreśla jego zaangażowanie w działalność kulturalną i społeczną.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Wacław Policzkiewicz | Henryk Raabe | Julian Makowski | Michał Stanisław Kossakowski | Konrad Niklewicz | Bruno Wanke | Justyna Glusman | Jakub Berman | Ryszard Hoszowski | Władysław Wolski | Karol Wójcik | Wacław Gumiński | Wiesław Fijałkowski | Konrad Libicki | Stanisław Poniatowski (podskarbi litewski) | Mieczysław Wągrowski | Artur Górski (1970–2016) | Tadeusz Walichnowski | Przemysław Czyż | Stanisław MendelsonOceń: Mirosław Chojecki