Wiesław Fijałkowski


Wiesław Jan Fijałkowski to postać, która na zawsze wpisała się w historię Polski. Urodził się 16 maja 1907 roku w Warszawie, gdzie również zmarł 12 lipca 2000 roku. Był nie tylko polskim inżynierem, ale także wykładowcą oraz urzędnikiem państwowym, a jego kariera obejmowała wiele znaczących ról.

Fijałkowski pełnił funkcję posła do Krajowej Rady Narodowej oraz na Sejm Ustawodawczy w latach 1945-1952, co podkreśla jego zaangażowanie w sprawy państwowe. W późniejszych latach został profesorem Politechniki Warszawskiej, co świadczy o jego znaczącym wkładzie w edukację techniczną w Polsce.

Życiorys

Wiesław Fijałkowski, po zakończeniu edukacji w Gimnazjum Humanistycznym w Chełmie, zdecydował się na dalsze kształcenie na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, gdzie zdobył stopień inżyniera w 1933 roku. W trakcie studiów pracował w charakterze kontrolera w zakładzie zajmującym się produkcją aparatów precyzyjnych, a po ich ukończeniu, aż do 1939 roku, był zatrudniony w Państwowym Instytucie Telekomunikacyjnym.

W 1945 roku objął stanowisko dyrektora wspomnianego instytutu, a także został wybrany na posła do Krajowej Rady Narodowej oraz na wiceprezydenta Warszawy. W trakcie roku 1944 organizował w stolicy Stronnictwo Demokratyczne, a przez lata 1944–1945 pełnił funkcję przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu. Fijałkowski miał także znaczącą rolę w najwyższych strukturach SD, zasiadając w Zarządzie Głównym, Centralnym Komitecie oraz Radzie Naczelnej.

W latach 1945–1947 był ponownie posłem do Krajowej Rady Narodowej, a w latach 1947–1952 sprawował mandat posła do Sejmu Ustawodawczego z okręgu Szczecinek. Jego zaangażowanie w pracę legislacyjną obejmowało zasiadanie w różnych komisjach, takich jak Komisja Komunikacyjna, Organizacyjno-Samorządowa, Gospodarczego Planu oraz Skarbowo-Budżetowa.

W okresie 1951–1953 pełnił funkcję dyrektora departamentu w Ministerstwie Łączności. Po 1953 roku, rozpoczął działalność pedagogiczną na Politechnice Warszawskiej, gdzie wykładał do końca swojej kariery. W 1962 przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Wiesław Fijałkowski zmarł 12 lipca 2000 roku w Warszawie. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie, w kwaterze 10, miejscu 9.

Ordery i odznaczenia

Wiesław Fijałkowski, jako wybitna postać w historii Polski, posiada liczne odznaczenia i ordery, które zostały mu nadane za zasługi i wkład w rozwój kraju.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 19 sierpnia 1946,
  • Medal za Warszawę 1939–1945, nadany 17 stycznia 1946,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej, otrzymany 19 stycznia 1955,
  • Pamiątkowy Medal z okazji 40. rocznicy powstania Krajowej Rady Narodowej, przyznany w 1983 roku.

Wybrane publikacje

W dorobku Wiesława Fijałkowskiego znajduje się wiele cennych publikacji, które miał na celu rozwój dziedziny telekomunikacji oraz teleinformatyki.

  • Teletransmisja telegraficzna, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1960,
  • Problemy teleinformatyki, Wydawnictwa ITPW, Warszawa 1977,
  • Elementy telekomunikacji alfabetowej, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1983.

Przypisy

  1. Fijałkowski Wiesław Jan [online], nekrologi-baza.pl [dostęp 23.04.2023 r.]
  2. Cmentarz Ewangelicko-Augsburski: JULIA MULLER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 23.04.2023 r.]
  3. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Narodowej z dnia 19.01.1955 r. nr 0/201 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
  4. M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 224 („za zasługi położone przy uruchomieniu przemysłu”).
  5. M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43 („w pierwszą rocznicę wyzwolenia Warszawy zasłużonym w walce o wyzwolenie i odbudowę Stolicy (...)”).
  6. Uhonorowani pamiątkowymi medalami [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30.12.1983 r., s. 3.

Oceń: Wiesław Fijałkowski

Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:12