Michał Stanisław Kossakowski

---

Życiorys

Michał Stanisław Kossakowski był postacią niezwykle istotną w polskiej historii, urodzony jako syn Stanisława Kazimierza oraz Michaliny z Zaleskich. Swoją edukację rozpoczął w Warszawie, gdzie ukończył szkołę realną. Po zdaniu matury w warszawskim Gimnazjum Władysława IV, kontynuował naukę na Wydziale Rolniczym Politechniki Ryskiej. W trakcie studiów dołączył do Korporacji Akademickiej Arkonia, co świadczy o jego zaangażowaniu w życie akademickie.

Po pewnym czasie Kossakowski przeniósł się na Uniwersytet we Fryburgu w Szwajcarii, aby zgłębiać zagadnienia z zakresu ekonomii politycznej oraz nauk prawnych. Niestety, z różnych przyczyn nie udało mu się ukończyć tych studiów, co kierowało go do zaangażowania się w sprawy rodzinne oraz majątek, którym zarządzał. Był właścicielem majątku Nidoki, znajdującego się w guberni kowieńskiej.

W 1906 roku Kossakowski zyskał tytuł honorowego sędziego pokoju powiatu wiłkomierskiego. Działał również w wielu organizacjach charytatywnych. W roku 1915, podczas trudnych czasów I wojny światowej, pracował w Centralnym Komitecie Obywatelskim oraz Polskim Komitecie Pomocy Sanitarnej w Kijowie i Mińsku. Tam pełnił ważne funkcje, w tym członka Rady Polskiej Ziemi Mińskiej oraz zarządcy szkoły im. Emilii Plater.

Był także organizatorem Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza Polskiego, Towarzystwa Wiedzy Naukowej oraz inicjatorem „obchodu kościuszkowskiego”. Gdy do Mińska wkroczyły wojska niemieckie, Kossakowski z ramienia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych zajął się organizowaniem repatriacji dla uchodźców. W 1918 roku zaangażował się w zjazdy ziemian w Wilnie, a w grudniu tego samego roku aktywnie uczestniczył w samoobronie Wilna.

Później stanął na czele Komitetu Obrony Kresów Wschodnich, działając jako delegat Polskiej Rady Narodowej na Litwie. Krótko potem został przedstawicielem komisarycznym Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich, a następnie kierownikiem ekspozytury w Warszawie. Jego misja obejmowała także prowadzenie rokowań z przedstawicielami Rosji Sowieckiej, dotyczących wymiany jeńców i osób uwięzionych. W 1920 roku działał jako delegat Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Rydze, a później był ochotnikiem w polskim wojsku.

Po zakończeniu służby państwowej Michał Kossakowski zajął się działalnością bankową, obejmując stanowisko dyrektora oraz wiceprezesa Banku Zachodniego. Został również prezesem Rady Zjednoczonego Banku Ziemiańskiego w Warszawie, następnie kierując oddziałem krakowskim oraz poznańskim Banku Polskiego S.A. Warto zaznaczyć, że Kossakowski jest autorem „Diariusza”, który dokumentuje wydarzenia z lat 1915-1922. Obejmuje on cenne informacje dotyczące społeczeństwa i sytuacji politycznej tamtego okresu, stanowiąc istotne źródło dla badaczy. Pierwszy tom tego dzieła, wydany przez Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, ukazał się w 2010 roku, podczas gdy tomy drugi i trzeci zostały opublikowane w 2016 roku pod redakcją M. Korzeniowskiego, D. Tarasiuka oraz K. Latawca.

Ordery i odznaczenia

Michał Stanisław Kossakowski był odznaczonym wieloma prestiżowymi medalami i orderami, które podkreślały jego zasługi oraz poświęcenie. Poniżej przedstawiono jego osiągnięcia w tej dziedzinie:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, 7 listopada 1925,
• Krzyż Niepodległości, 29 grudnia 1933,
• Krzyż Walecznych, 12 maja 1921,
• Złoty Krzyż Zasługi, 13 stycznia 1939.

---

Oceń: Michał Stanisław Kossakowski

---