Karol Wójcik


Karol Wójcik, urodzony 28 października 1883 roku w Warszawie, był znaczącą postacią związaną z polskim ruchem robotniczym. Jego działania miały istotne znaczenie dla rozwoju i organizacji tego ruchu w Polsce.

Niestety, historia Wójcika kończy się tragicznie; zmarł 10 marca 1941 roku w Auschwitz-Birkenau, miejscu, które stało się symbolem niewyobrażalnego cierpienia i jego ofiar w czasie II wojny światowej.

Życiorys

Karol Wójcik był osobą o znaczącym dorobku w polskim przemyśle metalowym. Jego kariera zawodowa rozpoczęła się w Warszawskiej Fabryce Drutu, Sztyftów i Gwoździ, znanej potocznie jako Drucianka, gdzie pracował od 1909 do 1940 roku. Miał również działalność polityczną, będąc członkiem SDKPiL oraz KPP, co wpłynęło na jego późniejsze losy.

Wójcik organizował strajki w branży metalowej, co spotkało się z represjami ze strony władz carskich. W 1907 roku został zesłany na Syberię za swoje poglądy i działania. Po powrocie do kraju, w 1922 roku, wziął udział w zakładaniu Związku Proletariatu Miast i Wsi. Wówczas, w latach 1921−1929, był także członkiem zarządu Kasy Chorych m.st. Warszawy.

Był długoletnim działaczem Związku Robotników Przemysłu Metalowego w Polsce, a w latach 1933−1936 pełnił rolę przewodniczącego oddziału Warszawa Praga. Jego działalność związana była z organizowaniem licznych strajków, co prowadziło do wielokrotnych aresztowań.

Po wybuchu II wojny światowej, Wójcik współtworzył podziemną organizację Sierp i Młot, aktywnie opierając się okupacji. Niestety, w 1940 roku został aresztowany przez Niemców i osadzony w Pawiaku, a następnie wywieziony do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie poniósł śmierć.

Jego pamięć jest czczona w miejscu spoczynku, a symboliczny grób Wójcika znajduje się na stołecznym cmentarzu Bródnowskim (kw. 28C-3-8).

Upamiętnienie

W czasie PRL, imię Karola Wójcika miało znaczące miejsce w Warszawie. Znana fabryka, w której pracował, nosiła jego imię, a była to Warszawska Fabryka Sprężyn im. Karola Wójcika. Dodatkowo, Szkoła Podstawowa zlokalizowana przy ul. Jagiellońskiej 5 także upamiętniała jego osobę. W 1951 roku, przy wejściu do wspomnianej fabryki, zorganizowano uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej Karolowi Wójcikowi.

Imię to było również ważne na ulicy, która nosiła je w latach 1949–1991, mowa tutaj o obecnej ulicy ks. Ignacego Kłopotowskiego. Przez te wszystkie lata, jego dziedzictwo miało istotny wpływ na lokalną społeczność.

Przypisy

  1. Stanisław Ciepłowski: Wpisane w kamień i spiż. Inskrypcje pamiątkowe w Warszawie XVII–XX w.. Warszawa: Argraf, 2004, s. 205. ISBN 83-912463-4-5.
  2. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 353. ISBN 83-86619-97X.
  3. a b c d e f Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975, s. 760.
  4. a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1975, s. 761.

Oceń: Karol Wójcik

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:18