Małgorzata Komorowska to postać o wyjątkowym dorobku, urodzona 9 czerwca 1939 roku w Warszawie. Jest ona niezwykle utalentowaną muzykiem oraz polonistką, która poświęciła swoje życie badaniu dziejów polskiej kultury muzycznej.
Jej pasja do opery oraz biografii artystów owocuje wieloma publikacjami, które przyczyniają się do głębszego zrozumienia naszej muzycznej historii. Małgorzata Komorowska to także publicystka, recenzentka oraz komentatorka koncertów, co pozwala jej dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem z szerszą publicznością.
Życiorys
Małgorzata Komorowska od najmłodszych lat wykazywała talent muzyczny, pobierając lekcje gry na fortepianie u Haliny Kukiel, a następnie kończąc podstawową szkołę muzyczną w 1954 roku. W dalszej edukacji doskonaliła swoje umiejętności w średniej szkole muzycznej pod kierunkiem Wandy Łosakiewicz, gdzie również nauczyła się sztuki fortepianu.
W 1962 roku uzyskała dyplom z zakresu filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie jej pracy magisterskiej przewodniczył Jan Kott. Następnie kontynuowała naukę na Wydziale Wychowania Muzycznego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, dzisiaj znanej jako Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, gdzie zdobyła magisterium pod okiem Pawła Beylina w 1964 roku.
Po zakończeniu studiów, w latach 1964-1971, z pasją uczyła wychowania muzycznego w Szkole Podstawowej nr 15 w Warszawie, znajdującej się na Saskiej Kępie. Następnie pełniła funkcję instruktorki w Młodzieżowym Domu Kultury „Żoliborz” w okresie 1971-1978. W tym czasie również aktywnie prowadziła chóry, zarówno PSS Społem w Grójcu (1964-1968), jak i akademicki chór SGPiS, gdzie asystowała Wita Zawirskiemu.
Wykładała także w Studium Nauczycielskim oraz na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1982 roku zaczęła swoją działalność akademicką na Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (aktualnie UMFC), gdzie w latach 2003-2009 piastowała stanowisko profesora nadzwyczajnego.
W latach 1985–1992 była zatrudniona w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk, gdzie zdobyła stopień doktora hauk humanistycznych w zakresie historii teatru dzięki pracy pod kierunkiem Michała Bristigera, a także stopień doktora habilitowanego w 1998 roku. Jej osiągnięcia zostały docenione dzięki stypendiom przyznanym przez Ministerstwo Kultury i Fundację Kościuszkowską.
W latach 2003–2006 zasiadała w Radzie Naukowej ISPAN, a także współpracowała z Redakcją Słownika Biograficznego Teatru Polskiego, gdzie jest autorką około 400 biogramów związanych z teatrem muzycznym oraz kierowniczką grantów. Dodatkowo, jako komentatorka koncertów organizowanych przez WTM, SPAM i Krajowe Biuro Koncertowe, pełniła ważną rolę w promocji kultury muzycznej.
W latach 1996-2006 brała udział w cyklu koncertów na Ursynowie organizowanych przez Referat ds. Kultury Urzędu Dzielnicy Ursynów oraz w wydarzeniach takich jak „Mazowsze w koronie” (2001-2014) organizowanych przez Mazowiecki Instytut Kultury, co podkreśla jej zaangażowanie w propagowanie sztuki. Od 2011 roku jest również członkiem kapituły muzycznej Nagrody im. Cypriana Kamila Norwida, przyznawanej corocznie przez samorząd województwa mazowieckiego. W latach 2012–2014 pełniła rolę koordynatora ds. digitalizacji archiwaliów operowych w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej.
Publikacje
Małgorzata Komorowska jest uznaną autorką wielu książek, które koncentrują się na tematyce muzycznej.
Od 1965 roku jej dorobek obejmuje liczne publikacje, które ukazały się w prasie specjalistycznej takiej jak Teatr (1969–1987), Dialog, Wychowanie muzyczne w szkole, Taniec, oraz Théâtre en Pologne.
Ponadto, jej prace są obecne w periodykach społeczno-kulturalnych, takich jak Przekrój oraz nowojorski Przegląd Polski.
Nieprzerwanie związana jest z dwutygodnikiem (aktualnie miesięcznikiem) Ruch Muzyczny, gdzie publikuje artykuły oraz eseje. Jej twórczość znajduje się również w wydawnictwach zbiorowych, w tym leksykonach i encyklopediach.
Komorowska angażuje się także w działalność w internecie, publikując na portalach takich jak www.taniecpolska.pl, www.teatrwielki.pl, czy na portalu Maestro.
Warto dodać, że bierze czynny udział w sesjach naukowych oraz konferencjach dotyczących muzykologii, teatrologii oraz dyscyplin interdyscyplinarnych zarówno w kraju, jak i za granicą. Uczestniczyła w przedsięwzięciach w miastach takich jak Duszniki, Wrocław, Poznań, Warszawa, Stawisko, Katowice, a także w takich miejscach jak Innsbruck, Bolton Landing, Nowy Jork oraz Ankara.
Inne
W latach 1955–1956 Małgorzata Komorowska występowała jako aktorka w tajemniczym teatrze poetów i malarzy, znanym jako Teatr na Tarczyńskiej. W tej scenicznej przestrzeni przyjęła tytułową rolę w spektaklu Narodziny Afrodyty, gdzie współpracowała z L.E. Stefańskim oraz Mironem Białoszewskim, który zagrał postać Igraszka.
W życiu osobistym Małgorzata jest matką Maliny Sarnowskiej, która przyszła na świat w 1972 roku. Malina, obdarzona talentem do gry na skrzypcach, obecnie pracuje w Dziale Edukacji Filharmonii Narodowej, gdzie pełni rolę prelegentki oraz autorki interesujących programów koncertowych skierowanych do dzieci i młodzieży. Do jej poczytnych cykli należą Poranki i Popołudnia dla Małych Melomanów oraz wyjątkowe Koncerty dla Dzieci.
Ważniejsze publikacje książkowe
Oto niektóre z najważniejszych książek napisanych przez Małgorzatę Komorowską, które znacząco przyczyniły się do kultury muzycznej i teatralnej:
- Orkiestra dziecięca cz. I i II (PZWS, Warszawa, 1977 i 1978),
- Zaproszenie do muzyki (PZWS, Warszawa, 1973, II wyd. zmienione 1987),
- Szymanowski w teatrze, Warszawa 1992,
- Teatry muzyczne Drugiej Rzeczypospolitej, Warszawa 1997,
- Kronika teatrów muzycznych PRL lipiec 1944–czerwiec 1989, Poznań 2003,
- Za kurtyną lat. Polskie teatry operowe i operetkowe 1918–1939, Kraków 2008,
- Marcella Sembrich-Kochańska. Życie i śpiew (z płytą CD), Errata, Warszawa 2008,
- Jerzy Semkow. Magia batuty, Akademia Muzyczna w Łodzi, Łódź 2014,
- Uwikłana w historię. Opera w Teatrze Wielkim w Warszawie, wyd. Teatr Wielki – Opera Narodowa, Warszawa 2015,
- Ludzie teatru. Na scenie i na zapleczu (TW-ON, Warszawa 2015),
- Marcella Sembrich-Kochańska. Artystka świata (wersja rozszerzona, współautor: Juliusz Multarzyński), Multart, Warszawa 2016.
Przypisy
- Książka uznana przez Sekcję Krytyków Polskiego Ośrodka ITI (International Theatre Instytut) za Teatralną Książkę Roku.
- M. Komorowska My, aktorzy Teatru na Tarczyńskiej, „Dialog” 1997 nr 7
- Prowadzone tam wespół z Lidią Rybotycką Dziecięcy Teatr Muzyczny i Muzyczny Teatr Licealisty były wyróżniane na przeglądach zespołów amatorskich.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Wojciech Szewko | Wacław Julian Paszkowski | Ludwik Simon | Mieczysław Łubiński | Robert Suski | Józef Jarecki | Wojciech Kotowski | Robert Bartoszyński | Ewa Toniak | Karol Mórawski | Edward Porębowicz | Ludwik Młokosiewicz | Maria Podgórska | Maria Holstein-Beck | Józef Boguski | Franciszek Sapalski | Irena Hernik | Dariusz Karłowicz | Stefan Amsterdamski | Tadeusz SivertOceń: Małgorzata Komorowska