Franciszek Wincenty Sapalski, herbu Syrokomla, był wybitną postacią w historii polskiej matematyki. Urodził się 1 kwietnia 1791 roku w Warszawie, a swoją działalność naukową oraz zawodową poświęcił szerzeniu wiedzy matematycznej w Polsce. Zmarł 2 kwietnia 1838 roku w Krakowie.
Był absolwentem Liceum Krzemienieckiego, gdzie kształcił się w zakresie nauk ścisłych. W swojej karierze naukowej związał się z Uniwersytetem Jagiellońskim, gdzie pełnił rolę wykładowcy, przekazując młodszym pokoleniom swoją wiedzę i doświadczenie.
Sapalski miał także znaczący udział w wydarzeniach historycznych, biorąc udział w kampaniach napoleońskich zarówno w 1809, jak i w latach 1812–1813. Jego działalność została doceniona, a w 1829 roku został członkiem korespondentem Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie, co podkreśla jego wkład w rozwój nauki w Polsce.
Życiorys
Franciszek Sapalski miał niezwykle bogate życie akademickie i społeczne. W latach 1810–1811 kształcił się w Warszawskiej Szkole Artylerii i Inżynierii, co stanowiło fundament jego przyszłej kariery. Z kolei od 1816 roku pełnił rolę wykładowcy Katedry Geometrii Wykreślnej w Szkole Głównej Krakowskiej, gdzie zyskał uznanie jako wybitny nauczyciel.
W 1817 roku Sapalski uzyskał tytuł doktora nauk wyzwolonych, co znacząco podniosło jego prestiż w środowisku akademickim. Natomiast w 1823 roku objął stanowisko dziekana Wydziału Matematyczno-Fizycznego, a od 1825 roku zasiadał w Senacie Rządzącym Wolnego Miasta Krakowa. Jego aktywność nie ograniczała się jedynie do dydaktyki; był również zaangażowany w działalność społeczną.
Franciszek Sapalski był członkiem Komitetu Budowy Kopca Kościuszki oraz Towarzystwa Dobroczynności i Towarzystwa Warszawskiego Przyjaciół Nauk. W trakcie powstania listopadowego działał w Gwardii Miejskiej, co przyniosło mu aresztowanie przez Austriaków. Wskutek tego zdarzenia w 1833 roku został zmuszony do przejścia w stan spoczynku.
Jego upamiętnienie znajduje się na cmentarzu Rakowickim, gdzie jego grób, niestety, nie istnieje już. Epitetium, wykonane z czarnego marmuru dębnickiego, można znaleźć w akademickim kościele św. Anny, co pozostaje świadectwem jego wkładu w rozwój nauki i społeczeństwa w XIX wieku.
Publikacje
Franciszek Sapalski był znanym polskim matematykiem i autorem wielu istotnych prac naukowych. Jego działalność przyczyniła się do rozwoju geometrii w Polsce oraz poza jej granicami.
- rozprawa o teorii stereometrii czyli geometrii wykreślnej (1818),
- geometria wykreślna – podręcznik akademicki (1822).
Przypisy
- Lista pamięci UJ. [dostęp 21.08.2018 r.]
- Lista publikacji Franciszka Sapalskiego
- Franciszek Sapalski pierwszy polski profesor geometrii wykreślnej
- Lista imienna członków Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w styczniu 1829 roku, [Warszawa], [1829], s. 12.
- Dane biograficzne na stronie Sejmu Wielkiego
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Józef Boguski | Maria Holstein-Beck | Maria Podgórska | Ludwik Młokosiewicz | Edward Porębowicz | Małgorzata Komorowska | Wojciech Szewko | Wacław Julian Paszkowski | Ludwik Simon | Mieczysław Łubiński | Irena Hernik | Dariusz Karłowicz | Stefan Amsterdamski | Tadeusz Sivert | Stefan Mazurkiewicz | Julian Rafalski | Krzysztof Meissner | Stefan Ciara | Katarzyna Bratkowska | Władysław Dziewulski (astronom)Oceń: Franciszek Sapalski