Karol Mórawski

---

Życiorys

Karol Mórawski ukończył studia na Wydziale Historycznym oraz na kierunku filologia na Uniwersytecie Warszawskim. Po zakończeniu studiów związał się z nauką jako pracownik instytucji takich jak Instytut Historii UW oraz Muzeum Polskiego Ruchu Robotniczego i Rewolucyjnego. Dodatkowo, Mórawski pracował w Muzeum Żydowskiego Instytutu Historycznego, gdzie kontynuował swoje badania i działalność naukową.

Od 1971 roku związany był z Muzeum Historycznym m. st. Warszawy, gdzie miał znaczący wpływ na rozwój wystaw i edukacji historycznej. W 1986 roku objął stanowisko kuratora Muzeum Woli, które prowadził przez 21 lat. Jego kadencja zakończyła się 30 czerwca 2007 roku, kiedy to przeszedł na zasłużoną emeryturę.

Rodzina

Karol Mórawski ma synonimicznego syna, Karola Jerzego Mórawskiego, który jest znanym historykiem oraz varsavianistą, urodzonym w 1976 roku. Jego dorobek literacki obejmuje m.in. takie publikacje jak Syrena. Samochód PRL opublikowana w 2005 roku oraz Czy legenda prawdę Ci powie…, która ukazała się w 2015 roku.

Publikacje

Karol Mórawski jest autorem wielu istotnych publikacji, które w sposób znaczący wzbogaciły wiedzę na temat historii Warszawy oraz Polski. Poniżej przedstawiamy wybrane tytuły jego prac:

• Józef Bem (1964, 1969, 1975, 1989),
• Od Lenino do Berlina (1965, 1969, 1973, 1988),
• Rewolucja węgierska 1919 roku (1965),
• Czerwona rewolucja i biały regent (1966),
• Krzyżacy (1970, 1973, 1980 wraz z Janem Tyszkiewiczem),
• Warszawa. Dzieje miasta (1971, 1976, 1988, 2003, 2017),
• Warszawa – Stare Miasto (1978, wraz z W. Głębockim),
• Rzemiosło warszawskie od przełomu XVIII i XIX stulecia do 1831 r. (1981),
• Warszawa. Przewodnik turystyczny (1982, wraz z W. Głębockim),
• Kultura walcząca 1939-1945. Z dziejów kultury polskiej w okresie wojny i okupacji (1986, wraz z W. Głębockim),
• Warszawa. Mały przewodnik (1987, wraz z W. Głębockim),
• Przewodnik historyczny po cmentarzach warszawskich (1989),
• Zwiedzamy Warszawę. Przewodnik turystyczny (1991),
• Warszawskie cmentarze. Przewodnik historyczny (1991, 2012 – wyd. II rozszerzone),
• Kartki z dziejów Żydów warszawskich (1993, 2011 – wyd. II rozszerzone),
• Wola. Przewodnik historyczny po miejscach walk i straceń z dni Powstania Warszawskiego (1994, 2001 wraz z L. Świerczek, K. Oktabiński, pod redakcją K. Mórawskiego),
• Żoliborz – Bielany. Przewodnik historyczny po miejscach walk i straceń z dni Powstania Warszawskiego (1999, wraz z L. Świerczek, K. Oktabiński, pod redakcją K. Mórawskiego),
• Warszawo, Ty moja Warszawo (1994 wraz z W. Głębockim),
• Bedeker warszawski. W 400-lecie stołeczności Warszawy (1996 wraz z W. Głębockim),
• Czerniaków. Przewodnik historyczny po miejscach walk i straceń z dni Powstania Warszawskiego (2001 wraz z L. Świerczek),
• Anegdota i dowcip warszawski. Od zarania dziejów do wczoraj (2003),
• Warszawskie Judaica. Przewodnik (2014).

Wszystkie wymienione pozycje świadczą o bogatym dorobku literackim Mórawskiego, który pozostaje ważnym punktem odniesienia w badaniach nad historią Warszawy.

Odznaczenia i wyróżnienia

Karol Mórawski zdobył szereg ważnych odznaczeń przez swoją działalność w kulturze i muzealnictwie.

• w 2006 roku uhonorowano go Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”,
• w 1994 roku, w uznaniu jego zasług w popularyzacji muzealnictwa, został odznaczony przez prezydenta Lecha Wałęsę Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski,
• otrzymał dyplomy honorowe w latach 1983, 1994 i 1998 za najlepsze varsaviana.

---

Oceń: Karol Mórawski

---