Dariusz Karłowicz

---

Życiorys

Ukończył studia na kierunku filozofia na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W 1997 roku zdobył stopień doktora filozofii w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk, gdzie jego praca doktorska była nadzorowana przez prof. Juliusza Domańskiego. W czasie studiów doktoranckich był również aktywnym copywriterem. W latach 1992–1999 objął stanowisko dyrektora kreatywnego w agencjach reklamowych MarketLink oraz Data Studio. W 1999 roku został dyrektorem marketingu w Towarzystwie Ubezpieczeniowym Allianz, a od 2010 do 2013 roku piastował funkcję członka zarządu Allianz Polska, gdzie odpowiadał za działania związane z sprzedażą, marketingiem oraz szkoleniami.

W 1999 roku, wraz z Joanną Paciorek, powołał do życia nieformalną Agencję Świętego Mikołaja, która w 2005 roku przekształciła się w Fundację Świętego Mikołaja. Fundacja ta prowadzi działalność stypendialną, edukacyjną oraz wydawniczą, a Dariusz Karłowicz pełni w niej rolę prezesa zarządu. W 2003 roku dołączył do zespołu, który tworzył Muzeum Powstania Warszawskiego, a po jego otwarciu został członkiem Rady Powierniczej Muzeum.

W 2005 roku opublikował książkę pod tytułem „Sokrates i inni święci”, która bada filozoficzne podstawy idei pierwszych chrześcijan oraz Ojców Kościoła. Książka zdobyła uznanie w kręgach prasy katolickiej oraz w mainstreamowych mediach. W 2017 roku publikacja została przetłumaczona na język angielski jako „Socrates and Other Saints: Early Christian Understandings of Reason and Philosophy”. W 2003 roku, w partnerstwie z Markiem A. Cichockim, zainicjował wydawanie rocznika filozoficznego „Teologia Polityczna”. Publikacja ta stała się fundamentem ogólnopolskiego środowiska intelektualnego.

W 2009 roku Dariusz Karłowicz został przewodniczącym komitetu redakcyjnego wydawnictwa Teologii Politycznej. W latach 2006–2009, na zaproszenie Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, współorganizował Seminaria Lucieńskie, a także prowadził coroczne seminarium filozoficzne Teologii Politycznej razem z Markiem Cichockim i Dariuszem Gawinem. W okresie 2006–2008 brał udział w tworzeniu rady programowej polskiej edycji kwartalnika „First Things”, współpracując z Grzegorzem Górnym.

W 2008 roku zainicjował Orszak Trzech Króli, który był częścią większego projektu, a z ramienia Fundacji Świętego Mikołaja współorganizował to przedsięwzięcie wraz z Fundacją oraz Stowarzyszeniem Rodziców Szkoły Sternik oraz Centrum Myśli Jana Pawła II. Od 2015 roku współpracuje z Centrum, gdzie prowadzi seminarium filozoficzne pod tytułem „Tragedia i polityka” w ramach Karol Wojtyła Fellowship.

Jego artykuły ukazywały się w wielu pismach, takich jak: „Teologia Polityczna”, „Przegląd Filozoficzny”, „Christianitas”, „Więzi”, „Znak”, „Gość Niedzielny”, „Tygodnik Powszechny”, „W Sieci” oraz „Rzeczpospolita”. W latach 2007–2010 prowadził program „Trzeci punkt widzenia” w TVP Kultura, które wznowiono w 2016 roku, a on sam powrócił do roli prowadzącego. Od maja 2015 roku jest regularnym felietonistą „W Sieci”.

Stypendia naukowe

Listę stypendiów naukowych, które otrzymał Dariusz Karłowicz, można przedstawić w sposób zorganizowany i przejrzysty:

• Corpus Christi, Oxford, 1995,
• John’s College, Oxford, 2000,
• Stypendium Fundacji Lanckorońskich, Biblioteka Instytutu Studiów Klasycznych Uniwersytetu Londyńskiego, 2014.

Członkostwo w radach i kapitułach

Dariusz Karłowicz pełnił wiele istotnych ról w różnych radach i kapitułach. Był między innymi członkiem Rady Rzecznika Praw Obywatelskich, gdzie współpracował z Januszem Kochanowskim.

Oprócz tego, Karłowicz zasiadał w Radzie Ochrony Pamięci Walki i Męczeństwa, kiedy przewodniczącym był Andrzej Przewoźnik. Jego zaangażowanie w sprawy publiczne widoczne jest także w członkostwie w Radzie Powierniczej Muzeum Powstania Warszawskiego.

W obszarze działań duszpasterskich, Karłowicz był również członkiem Rady Duszpasterskiej przy Arcybiskupie Warszawy, gdzie pełnił swoją funkcję przez jedną kadencję. Dodatkowo, był częścią Krajowej Rady Katolików Świeckich, również w trakcie jednej kadencji.

Nie można zapomnieć o jego działalności w kapitule nagrody Totus oraz w kapitule nagrody Jana Rodowicza Anody, co dodatkowo podkreśla jego zaangażowanie w promowanie wartości katolickich oraz upamiętnienie zasłużonych osób.

Wyróżnienia i nagrody

W 2005 roku Dariusz Karłowicz otrzymał Nagrodę literacką im. Andrzeja Kijowskiego za swoją książkę pt. Koniec snu Konstantyna. Szkice z życia codziennego idei, wydaną przez Ośrodek Myśli Politycznej oraz Księgarnię Akademicką w Krakowie w 2004 roku.

Rok później, w 2006 roku, został nominowany do nagrody literackiej im. Józefa Mackiewicza za publikację Sokrates i inni święci. O postawie starożytnych chrześcijan wobec rozumu i filozofii, wydaną przez Wydawnictwo Fronda oraz Ośrodek Myśli Politycznej w Warszawie w 2005 roku.

W 2007 roku otrzymał również Nagrodę Feniks, która została przyznana przez Związek Polskich Kawalerów Maltańskich, doceniając jego zaangażowanie w działalność filozoficzno-teologiczną oraz pracę charytatywną.

W 2008 roku Karłowicz był nominowany do Nagrody im. Dariusza Fikusa „Człowiek Mediów” oraz zdobył nominację do nagrody Ślad im. biskupa Chrapka 2008, która przyznawana jest osobom w mediach, które przyczyniają się do budowy kultury prawdy, porozumienia i dialogu.

2 września 2011 roku Dariusz Karłowicz został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za swoją działalność na rzecz społeczności.

W 2020 roku przyznano mu Nagrodę „Wstańcie, chodźmy!”, ufundowaną przez tygodnik Idziemy.

Jego osiągnięcia zostały wielokrotnie docenione, a 28 września 2023 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Publikacje

Dariusz Karłowicz, znany polski intelektualista, zrealizował szereg publikacji, które ukazują jego przemyślenia oraz analizy różnych aspektów filozoficznych i społecznych. Oto niektóre z jego książek:

• Dariusz D. Karłowicz, Arcyparadoks śmierci: męczeństwo jako kategoria filozoficzna – pytanie o dowodową wartość męczeństwa, wydanie drugie: Fronda, Warszawa 2007, Kraków: Znak, 2000, ISBN 83-7006-829-4,
• Dariusz D. Karłowicz, Koniec snu Konstantyna: szkice z życia codziennego idei, Kraków: Księgarnia Akademicka, 2004, ISBN 83-7188-722-1,
• Dariusz D. Karłowicz, Sokrates i inni święci. O postawie starożytnych chrześcijan wobec rozumu i filozofii, Kraków: Fronda, Ośrodek Myśli Politycznej, 2005,
• Karłowicz D., Polska jako Jason Bourne, Warszawa, Teologia Polityczna, 2017,
• Karłowicz D., Neokopírovaná budoucnost, Praga, Centrum pro studium demokracie a kultury, 2018 (tłum. Jakub Pacześniak).

Oprócz tego, jego wkład w prace zbiorowe także zasługuje na uwagę:

• W obronie zdrowego rozsądku, pod red. Marka A. Cichockiego i Tomasza Merty, Ośrodek Myśli Politycznej, Księgarnia Akademicka, Kraków 2000, s.: 19-24; 77-85; 101-108; 196-203; 231-237,
• Seminaria Lucieńskie 2006-2007, referaty wprowadzające do dyskusji organizowanych przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego, s. 126–134,
• Pamięć i odpowiedzialność, pod red. Roberta Kostro i Tomasza Merty, Ośrodek Myśli Politycznej, Centrum Konserwatywne, Kraków-Wrocław 2005, s. 31–41,
• Polityka historyczna, Historycy-politycy–prasa. Konferencja pod honorowym patronatem Jan Nowaka-Jeziorańskiego, Muzeum Powstania Warszawskiego 2005, s. 232–237,
• Lekcja Sierpnia. Dziedzictwo ‘Solidarności” po dwudziestu latach, pod red. Dariusza Gawina, Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa 2002, s. 39–61.

Warto również przyjrzeć się innym jego tekstom, które przedstawiają różnorodne analizy i refleksje:

• Ta karczma Rzym się nazywa (o rzymskim charakterze polskiej tożsamości), Teologia Polityczna 8, s. 15–27,
• Bitwa i wojna, (o platońskim „Gorgiaszu”), Teologia Polityczna 6, 2012, s. 97–100,
• Konfederaci z Soplicowa, (o konfederacyjnym charakterze polskiej polityczności), Teologia Polityczna 6, 2012, s. 19–25,
• Modernizacji nie da się skserować, (o ograniczeniach imitacyjnej modernizacji), Teologia Polityczna 5, 2009–2010, s. 73–77,
• Traktat o trutniach, (platońska koncepcja degeneracji demokracji), Teologia Polityczna 4, 2006–2007, s. 318–332,
• Pierwszy rok bezkrólewia, (analiza politycznej roli JP2 i próba opisu sytuacji po jego śmierci), Teologia Polityczna 3, 2005–2006, s. 43–48,
• Kreon i Dionizos. O tragedii politycznego rozumu, (teologia polityczna „Antygony”), Teologia Polityczna 2, 2004–2005, s. 165–182,
• Dylematy demokratycznego kapitalisty, Teologia Polityczna 1, 2003–2004, s. 194–200.

---

Oceń: Dariusz Karłowicz

---