Ludwik Młokosiewicz

Nauka i edukacja

Ludwik Aleksander Młokosiewicz, znany jako postać herbu Fuengirola, to wyjątkowy zoolog i botanik, którego życie skrywa wiele fascynujących aspektów. Urodził się 25 stycznia 1831 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył 4 sierpnia 1909 roku w Dagestanie.

Jego prace naukowe i badawcze koncentrowały się głównie na Kaukazie, gdzie prowadził intensywne badania nad lokalną florą i fauną. Był nie tylko badaczem, ale także zapalonym podróżnikiem i alpinistą, co czyniło go osobą o niezwykłych osiągnięciach w dziedzinie nauk przyrodniczych.

Odkrycia Młokosiewicza pozostawiły trwały ślad w zoologii i botanice, a jego dziedzictwo jest nadal cenione w kręgach naukowych.

Życiorys

Ludwik Młokosiewicz spędził swoje dzieciństwo w stolicy Polski, Warszawie, a także w rodzinnym majątku Omięcin, usytuowanym w pobliżu Szydłowca. W latach 1842-1845, na życzenie ojca i wbrew własnej woli, uczęszczał do Aleksandryjskiego Korpusu Kadetów w Brześciu nad Bugiem. Po śmierci ojca opuścił tę szkołę i powrócił do Warszawy, gdzie kontynuował naukę w trybie prywatnym.

W 1853 roku Młokosiewicz wstąpił do rosyjskiej armii, a jako ochotnik miał możliwość wyboru miejsca służby – zdecydował się na Kaukaz, który już wcześniej go fascynował. Służył tam aż do roku 1861. W czasie swojej służby wojskowej, pozostając w Lagodechi na południowo-wschodnich zboczach Kaukazu w Gruzji, uzyskał zgodę przełożonych na stworzenie ozdobnego parku przy garnizonie, do którego sprowadził wiele różnych roślin.

Po zakończeniu służby, w 1862 roku, jako cywil wyruszył na badania przyrodnicze do Persji. Po rocznym pobycie w Persji oraz Beludżystanie, na jego nieszczęście, tuż po powrocie został aresztowany pod zarzutami politycznymi. W rezultacie skazano go na sześć lat zesłania w guberni woroneskiej, z którego to był zwolniony w 1867 roku. W 1878 roku powrócił do Persji, by kontynuować swoje badania.

W tym samym roku Młokosiewicz objął stanowisko leśnika w Lagodechi, gdzie pracował aż do emerytury w 1897 roku. Badał lokalną przyrodę, dostarczając polskim oraz zagranicznym muzeom cenne okazy botaniczne i zoologiczne. Ponadto, usiłował zdobyć kilka wysokich szczytów w Kaukazie i Persji, w tym w 1889 roku podjął się zdobycia Wielkiego Araratu.

Do gatunków roślin, które noszą nazwisko Młokosiewicza, zalicza się m.in. cietrzew kaukaski (Lyrurus mlokosiewiczi), piwonia Młokosiewicza (Paeonia mlokosewitschii) oraz Orobanche mlokosiewiczii.

Życie prywatne

Ojciec Ludwika, Franciszek Młokosiewicz, w okolicach roku 1810 ożenił się po raz pierwszy z Anną Sokołowską, z tego związku miał przyrodniego brata, Konstanty Młokosiewicza. 20 kwietnia 1816 roku ożenił się ponownie, tym razem z Anną Janikowską, z którą doczekał się szóstki dzieci: Anny, Jana Pawła Władysława, Edwarda, Heleny Marii, Jadwigi Heleny oraz Ludwika.

Ludwik Młokosiewicz również założył rodzinę, bierząc ślub z nieznaną z imienia kobietą, z którą miał dwoje dzieci: Leonida i Julię. Zmarł 4 sierpnia 1909 roku, w pobliżu wsi Czorod w Degestanie.

Przypisy

  1. Renata Piwowarczyk, Óscar Sánchez Pedraja, Gonzalo Moreno Moral, Magdalena Denysenko-Bennett, Grzegorz Góralski, Dagmara Kwolek, Petr Kosachev, Andrzej J. Joachimiak. Orobanche mlokosiewiczii (Orobanchaceae): a new species from the Greater Caucasus, and nomenclatural notes on similar species. „Phytotaxa”. 319, 2, 2017. DOI: 10.11646/phytotaxa.319.2.1.
  2. Chodubski 1982 s. 422, 428
  3. Chodubski 1982 s. 424
  4. Chodubski 1982 s. 423-424. Chodubski podaje datę zwolnienia z armii 1869, ale jest to zapewne literówka, jak wynika z całego biogramu – od 1861 r. wg tegoż autora miał być już cywilem
  5. Chodubski 1982 s. 424-426
  6. Chodubski 1982 s. 424, 427
  7. Chodubski 1982 s. 425
  8. a b c Ludwik Aleksander Młokosiewicz h. Fuengirola (ID: le.2358.1.6) [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 21.01.2021 r.]

Oceń: Ludwik Młokosiewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:10