Łukasz Szumowski

---

Życiorys

Wykształcenie i praca medyczna

Łukasz Szumowski przyszedł na świat 3 czerwca 1972 roku w Warszawie. W 1991 roku ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie. Po zakończeniu edukacji średniej, w 1997 roku, uzyskał dyplom na Akademii Medycznej w Warszawie. Następnie, wspólnie z żoną, wyjechał do Indii, gdzie przez miesiąc pracował w Kalkucie w jednym z pierwszych domów opieki założonych przez Matkę Teresę. W 1998 roku rozpoczął zatrudnienie w Instytucie Kardiologii im. Prymasa Tysiąclecia Kardynała Stefana Wyszyńskiego, z siedzibą w warszawskim Aninie.

Doktoryzował się tam 19 czerwca 2002 roku, prezentując pracę na temat ryzyk związanych z migotaniem przedsionków, której promotorem był Franciszek Walczak, natomiast recenzentami Maria Trusz-Gluza oraz Grażyna Świątecka. W latach 2004-2011 przewodził Pracownią Elektrofizjologii i był aktywnym członkiem Rady Naukowej Instytutu. Pełnił także rolę wiceprzewodniczącego związku zawodowego w Instytucie. Habilitację uzyskał 26 stycznia 2010 roku, również w tym samym instytucie. W 2011 objął stanowisko kierownika I Kliniki Zaburzeń Rytmu Serca.

2 czerwca 2016 roku został uhonorowany tytułem naukowym profesora nauk medycznych, a nominację wręczył mu prezydent Andrzej Duda. W dniu 12 września 2017 roku został wiceprzewodniczącym Rady Naukowej Instytutu Kardiologii, równocześnie obejmując stanowisko redaktora naczelnego „Heart Beat Journal”. Od 1 lutego 2022 do stycznia 2024 roku pełnił funkcję dyrektora Narodowego Instytutu Kardiologii Stefana kardynała Wyszyńskiego. Jego profesjonalna kariera wzbogaciła się o powołanie w 2023 roku przez ministra zdrowia Adama Niedzielskiego na członka Naczelnej Komisji Bioetycznej, na wniosek prezesa Agencji Badań Medycznych Radosława Sierpińskiego.

Jest członkiem wielu polskich i międzynarodowych towarzystw naukowych, w tym Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. W swoim dorobku naukowym posiada ponad 150 prac, a także aktywnie uczestniczy w kształceniu młodszych pokoleń jako promotor i recenzent prac doktorskich oraz habilitacyjnych. Ponadto pracował jako lekarz w niepublicznych placówkach medycznych.

Działalność biznesowa

Łukasz Szumowski zaangażował się również w działalność biznesową jako wspólnik w różnych spółkach, w tym:

• Kardiosystem sp. z o.o. (2009),
• Kardiosystem Przychodnia sp. z o.o. (2013-2016),
• Kardiosystem Alpejska sp. z o.o. (2013-2016),
• Kardiosystem Zabiegi sp. z o.o. (2015-2017),
• Necor sp. z o.o. sp. kom. (2015-2017),
• Necor sp. z o.o. (2015-2017),
• Szumowski Investments sp. z o.o. (2015-2016),
• Vestera (od 2015),
• Szumowski Assets sp. jawna (od 2016).

Działalność polityczna

Z polityką związał się w 2011 roku, obejmując przewodniczenie zespołowi specjalistycznemu nauk o życiu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. 24 listopada 2016 roku został powołany na stanowisko podsekretarza stanu, w ministerstwie kierowanym wówczas przez Jarosława Gowina. Zdobył doświadczenie w zakresie wprowadzania Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (NAWA) oraz projektowania Instytutu Biotechnologii Medycznej i parametryzacji czasopism naukowych oraz ośrodków badawczych. Popierał utworzenie w Polsce centralnej agencji badań medycznych oraz rozwój sektora biotechnologii medycznej.

W ramach rekonstrukcji rządu Mateusza Morawieckiego, 9 stycznia 2018 roku objął urząd ministra zdrowia, zastępując Konstantego Radziwiłła. W wyborach parlamentarnych w 2019 roku kandydował do Sejmu z pierwszej pozycji listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu płockim. Otrzymał mandat poselski IX kadencji, zdobywając 35 798 głosów.

15 listopada 2019 roku ponownie objął urząd ministra zdrowia w rządzie premiera Mateusza Morawieckiego. Zyskał dużą popularność w czasie pandemii COVID-19, a według sondaży przez dłuższy czas pozostawał na czołowej pozycji jako najbardziej zaufany polityk w Polsce.

W maju 2020 roku pojawiły się kontrowersje dotyczące rodzinnych grantów, które otrzymała jego rodzina z Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, opiewających na 150 milionów złotych. Dodano, iż w komisjach decydujących o przyznaniu części z tych grantów zasiadał brat Łukasza Szumowskiego, Marcin, co wzbudziło publiczne wątpliwości. W wyniku tych wydarzeń, posłowie Koalicji Obywatelskiej złożyli wniosek o wotum nieufności wobec ministra. Wniosek został jednak odrzucony na posiedzeniu Sejmu 5 czerwca, gdzie głosowano: 213 za, 237 przeciw, 0 wstrzymujących się i 10, które nie głosowały.

18 sierpnia 2020 roku złożył rezygnację z funkcji ministra zdrowia, a 20 sierpnia tego samego roku został odwołany przez Prezydenta RP z tej samej funkcji. 28 stycznia 2022 roku zrezygnował z mandatu poselskiego, a 1 lutego 2022 roku przestał pełnić rolę posła.

Pozostała działalność

Współpracował również z organizacjami pozarządowymi, takimi jak:

• fundacja „Kresy w potrzebie — Polacy Polakom” (od 2012 w ramach organu nadzoru),
• fundacja oraz stowarzyszenie pacjentów „Serce dla Arytmii”,
• korporacja akademicka Arkonia, gdzie pełnił rolę filistra.

W 2014 roku był sygnatariuszem Deklaracji wiary lekarzy katolickich oraz studentów medycyny, dotyczącej płciowości i płodności ludzkiej. Jako minister zdrowia uczestniczył w Ogólnopolskiej Pielgrzymce Służby Zdrowia w 2018 roku, gdzie miał okazję wypowiedzieć Akt Zawierzenia Polskiej Służby Zdrowia Matce Bożej.

Życie prywatne

Od 1997 roku jest w związku małżeńskim z Anną Henryką Szumowską, która wykonuje zawód lekarza anestezjologa. Para doczekała się czterech dzieci, którymi są: Jan, Stanisław, Stefan oraz Maria. W swojej duchowości Łukasz Szumowski identyfikuje się jako katolik.

Dodatkowo, należy do Zakonu Kawalerów Maltańskich, co odzwierciedla jego zaangażowanie w działalność charytatywną oraz duchowną. W wolnym czasie, jako hobby, trenuje boks, co świadczy o jego zamiłowaniu do sportu i dbania o kondycję fizyczną.

Nagrody i wyróżnienia

Łukasz Szumowski jest współautorem wielu nagradzanych prac naukowych, które zdobyły uznanie w środowisku akademickim. W 2010 roku został odznaczony nagrodą przyznaną przez prezesa Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego. Otrzymał ją za swój oryginalny dorobek naukowy oraz za nowatorskie rozwiązania wdrożeniowe w zakresie Kardiologii klinicznej, co świadczy o jego znaczącej roli w tym obszarze.

29 kwietnia 2020 roku, podczas gali z okazji siódmych urodzin Telewizji Republika, zorganizowanej w formie wideokonferencji z uwagi na pandemię COVID-19, wygłosił emocjonalne przemówienie. W swoim wystąpieniu, podziękował widzom za przyznanie mu tytułu „Osobowość Roku Polski 2019” i podkreślił, że nagroda ta jest także uhonorowaniem całego personelu medycznego, który w trudnym czasie pandemii nieustannie walczy o życie oraz zdrowie Polaków.

W listopadzie 2023 roku otrzymał również Złoty Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”, co dodatkowo potwierdza jego wpływ i znaczenie w polskim środowisku naukowym.

---

Oceń: Łukasz Szumowski

---