Artur Dziak

---

Życiorys

Artur Dziak, znany specjalista w dziedzinie medycyny, swoją edukację na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie zakończył w 1956 roku. W 1969 roku uzyskał stopień doktora nauk medycznych, a habilitację obronił w 1975 roku. Przez kolejne lata kontynuował rozwój kariery naukowej, a w 1989 roku został mianowany profesorem nauk medycznych.

Na początku swojej kariery pracował jako asystent w Klinice Chirurgii Urazowo-Ortopedycznej. W latach 1962-1963 pełnił rolę konsultanta w szpitalu w Sa Pa w Wietnamie. Po powrocie do kraju został zatrudniony w Klinice Ortopedycznej, gdzie rozwijał swoje umiejętności przez wiele lat. W 1977 roku rozpoczął pracę na Uniwersytecie El Fatah w Libii, gdzie pozostawał do 1979 roku.

Od 1980 roku był związany z Kliniką Ortopedii i Rehabilitacji w Warszawie, którą kierował do 2003 roku. W 1982 roku objął stanowisko docenta, a chwilę później awansował na profesora nadzwyczajnego. W 1995 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Jego doświadczenie wzbogacone było także działalnością dydaktyczną, szczególnie w Podkowiańskiej Wyższej Szkole Medycznej im. Zofii i Jonasza Łyko.

Artur Dziak był aktywnym członkiem wielu rad naukowych, współpracując z pismami branżowymi takimi jak „Medycyna Sportowa”, „The Hand” czy „Archivos de Medicina del Deporte”. W latach 1968-1972 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego PZWL, a także był wiceprezesem Polskiego Związku Pływackiego w latach 1970-1972. W 2005 roku dołączył do Komisji Medycznej Polskiego Komitetu Olimpijskiego.

Pełnił wiele znaczących ról w Polskim Towarzystwie Medycyny Sportowej, w tym wiceprezesa w okresie 1987-1990 oraz prezesa w latach 1990-1993. Wspierał również rozwój Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem oraz Polskiej Unii Pisarzy Medyków. W 2003 roku otrzymał honorowe członkostwo Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego, a w 2004 roku Polskiego Towarzystwa Medycyny Sportowej.

Jako autor, współautor i redaktor wypromował wiele publikacji w dziedzinie medycyny, w tym kluczowe tytuły takie jak „Propedeutykę ortopedii” (1970), „Bóle krzyża” (1979) oraz „Urazy i uszkodzenia w sporcie” (2000). Poza tym był również tłumaczem książek medycznych, co znacząco wpłynęło na rozwój literatury fachowej w Polsce.

W uznaniu zasług został odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1986) oraz Krzyżem Oficerskim (2003) Orderu Odrodzenia Polski. Doceniono także jego wkład w Wietnamie, gdzie otrzymał odpowiednie odznaczenia.

---

Oceń: Artur Dziak

---