Feliks Sommer


Feliks Sommer to postać niezwykle istotna w historii polskiej medycyny. Urodził się w Warszawie w 1834 roku, a swoje życie zakończył 11 kwietnia 1921 roku, również w stolicy Polski.

Był wybitnym farmaceutą oraz lekarzem, którego praca miała znaczący wpływ na rozwój farmacji w Polsce. Jego osiągnięcia zawodowe były doceniane w ówczesnych kręgach naukowych.

Życiorys

Feliks Sommer, urodzony w 1834 roku w Warszawie, po zakończeniu edukacji w miejscowych szkołach zdecydował się na podjęcie studiów w Szkole Farmaceutycznej. Owa instytucja, która w 1857 roku została przekształcona w Wydział Farmaceutyczny nowo utworzonej warszawskiej Akademii Medyko-Chirurgicznej, stała się miejscem jego dalszej edukacji.

W 1860 roku uzyskał tytuł magistra farmacji, a już dwa lata później został asystentem w klinice prof. Chałubińskiego. Jego kariera rozwijała się w latach 1869-1874, kiedy to związał się z redakcją „Pamiętnika Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego”. Również w 1867 roku objął stanowisko ordynatora w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie. Właśnie tutaj odegrał kluczową rolę w rozbudowie placówki, zdobywając zgodę na zakup dodatkowej działki oraz budowę nowoczesnego Szpitala Zakaźnego.

W okresie powstania styczniowego, Sommer wspólnie z Władysławem Stankiewiczem, był członkiem Komisji Lekarskiej Wydziału Wojny Rządu Narodowego, działającej pod przewodnictwem Polikarpa Girsztowta. Jego zaangażowanie nie ograniczało się jedynie do kwestii zawodowych; był także inicjatorem funduszu stypendialnego dla Polaków i wspierał Kasy Wsparcia dla wdów po lekarzach.

Życie osobiste Feliksa Sommera również miało swoje znaczenie; wychował jedną córkę, Marię. Zmarł 11 kwietnia 1921 roku w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, gdzie spoczywa w kwaterze 161-6-13 i 14.

Przypisy

  1. Towarzystwo Lekarskie Warszawskie [online] [dostęp 04.05.2021 r.]
  2. Feliks Sommer [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 04.05.2021 r.]
  3. Cmentarz Stare Powązki: SOMMEROWIE I SMITKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 19.12.2019 r.]
  4. Andrzej Kierzek. Władysław Stankiewicz (1837-1929) – warszawski chirurg. Jego wrażenia ze szpitali paryskich i londyńskich oraz dokonania w dziedzinie otorynolaryngologii. „Szkice Historyczne/Otorynolaryngologia”, s. 63, nr 09 z 2010. [dostęp 04.05.2021 r.]

Oceń: Feliks Sommer

Średnia ocena:4.84 Liczba ocen:17