Stefania Chodkowska

---

Życiorys

Stefania Chodkowska przyszła na świat w rodzinie Bonifacego i Ludwiki Dütz. Jej edukacja rozpoczęła się w gimnazjum Zofii Kurmanowej, gdzie zdobyła solidne podstawy dla dalszej kariery.

Ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując w 1931 roku tytuł doktora wszech nauk lekarskich. Następnie rozpoczęła pracę jako starszy asystent w Zakładzie Anatomii Patologicznej na tym samym uniwersytecie.

W latach 1933-1939, w ramach współpracy z zespołem prof. Ludwika Paszkiewicza, Stefania opublikowała łącznie 71 prac naukowych, w tym 36 jako samodzielny autor. Była to imponująca liczba, wskazująca na jej zaangażowanie i wkład w rozwój medycyny.

Podczas oblężenia Warszawy w 1939 roku, Stefania wzięła aktywny udział w pracy w zespole chirurgicznym Szpitala Wolskiego. W czasie niemieckiej okupacji prowadziła wykłady na tajnych kompletach uniwersyteckich, kontynuując edukację młodych lekarzy. W trakcie powstania warszawskiego pełniła rolę lekarki w polowym szpitalu, wykazując ogromną odwagę i poświęcenie.

Po zakończeniu wojny objęła stanowisko kierownika Oddziału Patologii w Instytucie Gruźliczym w Tworkach oraz w Zakładzie Anatomii Patologicznej Instytutu Gruźlicy w Warszawie. Jej praca była ceniona, co zaowocowało tytułem profesora Akademii Medycznej. W 1955 roku została odznaczona Medalem 10-lecia Polski Ludowej, co było świadectwem jej zasług dla kraju.

Po przejściu na emeryturę w 1967 roku, Stefania pozostawała w pamięci wielu jako osoba nie tylko wybitna zawodowo, ale również z osobistymi tragediami. Była żoną dra Karola Chodkowskiego, lekarza i oficyra Wojska Polskiego, który zginął w Katyniu. Jej życie zakończyło się w Warszawie, gdzie została pochowana w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim (kwatera IV-5-20,21).

---

Oceń: Stefania Chodkowska

---