Jakub Ettinger

W Warszawie, w mieście swojego urodzenia, uczęszczał do szkół, a także rozpoczął studia medyczne. Po pewnym czasie spędzonym w prestiżowej pracowni Rudolfa Virchowa, Ettinger kontynuował swoją edukację, asystując Oscara Eversbuscha w Erlangen oraz księciu Karolowi Teodorowi w Monachium. Niestety, w trakcie studiów zdiagnozowano u niego zapalenie opłucnej, co zmusiło go do przerwania nauki.

W obliczu problemów zdrowotnych, Jakub zdecydował się na wyprawę do Australii oraz na pobyt w uzdrowisku w Tegernsee. Tam, mimo dolegliwości, pracował jako wolontariusz w miejskim szpitalu, co świadczy o jego zacięciu do pracy i pomocy innym.

Po powrocie do Warszawy około 1899 roku, znalazł zatrudnienie w Instytucie Oftalmicznym, gdzie pełnił funkcję asystenta, a później lekarza ambulatoryjnego. W 1905 roku objął stanowisko ordynatora w Domu Wychowawczym.

Doświadczając wielu problemów zdrowotnych od czasów studiów, Ettinger w 1905 roku przeszedł również ciężką chorobę - różę z zapaleniem nerek. Zmarł 22 maja 1907 roku w wieku zaledwie 37 lat. Spoczywa na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 71, rząd 2).

Choć jego dorobek publikacyjny był skromny, Ettinger współpracował z wieloma prestiżowymi czasopismami, takimi jak Wielka Encyklopedia Ilustrowana oraz Przegląd Piśmiennictwa Lekarskiego Polskiego, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój medycyny w Polsce.