Lech Kłosiewicz


Lech Kazimierz Kłosiewicz urodził się 8 sierpnia 1935 roku w Warszawie, gdzie również spędził swoje ostatnie dni, odchodząc 2 marca 2016 roku. Jest osobą, która zrobiła znaczący wkład w dziedzinę architektury oraz konserwacji zabytków w Polsce.

Jako polski architekt i architekt wnętrz, Kłosiewicz zdobył liczną wiedzę i doświadczenie, które wykorzystał w swojej pracy. Jego osiągnięcia obejmują być może mniej znane, ale istotne fragmenty polskiej architektury, które przetrwały próbę czasu.

Ze względu na swoje umiejętności oraz wpływ na młodszych architektów, Kłosiewicz posiadał tytuł profesora oraz doktor habilitowany inżynier na Politechnice Warszawskiej, co potwierdza jego wiedzę oraz kompetencje w tej dziedzinie.

Życiorys

Lech Kłosiewicz to wybitny architekt i nauczyciel akademicki, który swoją karierę rozpoczął w 1960 roku, kiedy to ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Wkrótce po tym, wstąpił w szeregi SARP, co z pewnością otworzyło mu drzwi do wielu zawodowych wyzwań.

Następnie, kontynuował edukację na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskał dyplom w 1965 roku. Jego kariera naukowa rozwijała się intensywnie; w 1972 roku zdobył tytuł doktora nauk technicznych, a dekadę później uzyskał habilitację. W 1991 roku Kłosiewicz osiągnął tytuł profesora, co stanowiło szczyt jego akademickich osiągnięć.

W okresie studiów, w latach 1962-1963, Kłosiewicz spędził czas w Wielkiej Brytanii, pracując jako projektant dla London County Council Architects Dep. Town Planning Division. Po powrocie do kraju, w 1968 roku, dołączył do Pracowni Projektowej Szkół Wyższych w Warszawie.

W 1972 roku Kłosiewicz podjął pracę w Iraku jako asistant professor na Uniwersytecie w Bagdadzie, gdzie wykładał przez trzy lata. Jego wiedza i doświadczenie przyczyniły się do późniejszego prowadzenia zajęć z teorii oraz historii architektury XX wieku, jak również z zakresu projektowania i konserwacji zabytków na Politechnice Warszawskiej.

W latach 1978–1981 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Architektury na tej uczelni. W 1981 roku odwiedził Stany Zjednoczone i wykładał jako visiting professor na Detroit Institute of Technology. Oprócz tego, prowadził również działalność dydaktyczną na Politechnice Lubelskiej, w Katedrze Konserwacji Zabytków.

Od 1991 roku kierował Zakładem Architektury Współczesnej i pełnił tę rolę aż do 2008 roku. Po jego śmierci, spoczął na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 59-2-15), pozostawiając po sobie trwały ślad w polskiej architekturze i edukacji.

Członkostwo

Lech Kłosiewicz to osoba o niezwykle bogatym doświadczeniu w dziedzinie architektury i urbanistyki. Jego członkostwo w licznych organizacjach potwierdza jego zaangażowanie i profesjonalizm w tej dziedzinie.

  • jest członkiem SARP O. Warszawa od 1960 roku,
  • należy do Mazowieckiej Okręgowej Izby Architektów RP,
  • jest członkiem ZPAP,
  • pełnił funkcję wiceprezesa SARP w latach 1988–1991,
  • był członkiem ZO SARP w latach 1972–1973,
  • od 1982 roku pełni rolę sędziego konkursowego SARP,
  • sprawował przewodnictwo Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN w latach 1999–2003,
  • był redaktorem naczelnym Kwartalnika Urbanistyki i Architektury PAN w latach 2000–2007,
  • jest członkiem Komisji ds. Budownictwa Kościelnego Episkopatu Polski,
  • przewodniczył Mazowieckiej Wojewódzkiej Radzie Konserwatorskiej w latach 1996–2006,
  • jest także członkiem Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej przy Prezydencie Warszawy.

Projekty

Lech Kłosiewicz, utalentowany architekt i projektant, jest autorem wielu znaczących realizacji, które wpłynęły na krajobraz architektoniczny w Polsce.

Wśród jego najważniejszych projektów można wymienić:

  • wystrój i wyposażenie Zielona Gęś w Warszawie z 1968 roku,
  • pawilon handlowo-usługowy w osiedlu Batory Wschód w Warszawie, realizowany wspólnie z Piotrem Sembratem, Jacekiem Blumem, Eugeniuszem Szurgotem, Henrykiem Strzępskim, Stefanem Wardzyńskim, Ignacym Nowickim, Zenonem Stepniakiem, Zdzisławem Radzikowskim, Aliną Scholtz, Jeremim Gryglickim oraz Zdzisławem Herynowskim – projekt ten zdobył Wicemistrza Warszawy w 1971 roku oraz Nagrodę III stopnia MBiPMB w 1972 roku,
  • wnętrza i meble auli oraz Rektoratu Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu (1973), we współpracy z Markiem Różańskim oraz Markiem Wojciechowskim – budynek ten otrzymał tytuł Wicemistrza Województwa Bydgoskiego w 1973 roku oraz Nagrodę II stopnia MBiPMB,
  • wnętrza konsulatu w Lyonie, zrealizowane w 1977 roku przy współpracy Piotra Sembrata,
  • wnętrza szpitala uniwersyteckiego w Latakii w Syrii (1986),
  • wnętrza I linii metra w Warszawie z 1996 roku (współautorzy: Jasna Strzałkowska-Ryszka, Andrzej Pańkowski, Jerzy Blancard),
  • projekt konserwatorski archikolegiaty w Tumie z 1999 roku.

Konkursy

Lech Kłosiewicz to architekt, którego prace uzyskały uznanie w różnych konkursach. Wśród istotnych osiągnięć można wymienić:

  • projekt kościoła parafialnego w Nowych Tychach z 1958 roku, którego współautorami byli Henryk Dąbrowski, Marian Węglarz oraz artysta rzeźbiarz Kazimierz Zieliński. Projekt ten zdobył II wyróżnienie,
  • koncepcyjny projekt zagospodarowania terenów zachodniej Osi Saskiej w Warszawie, opracowany w 1961 roku, we współpracy ze Stanisławem Płoskim, Marianem Sulikowskim, Romanem Szymborskim oraz Hubertem Dąbrowskim. Zyskał III nagrodę,
  • projekt architektoniczny centralnej stacji Metro A-13 oraz zespołu usług ogólnomiejskich na Pl. Defilad w Warszawie z 1986 roku – przyznano mu wyróżnienie,
  • opracowanie koncepcji identyfikacji przestrzennej centrów handlowych, realizowanych przez European Construction Consortium w 1998 roku, które także zostało docenione wyróżnieniem równorzędnym.

Publikacje

W dorobku Lecha Kłosiewicza można znaleźć wiele znaczących publikacji, które odzwierciedlają jego wkład w dziedzinę architektury. Oto kilka z nich:

  • Warszawska szkoła architektury 1915-1965: 50-lecie Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, Warszawa PWN (1967),
  • Idee miasta i osiedla przyszłości w Polsce (1975),
  • ARCHITEKTura w Europie Środkowej i Wschodniej od zakończenia I wojny światowej (1980).

Odznaczenia

Lech Kłosiewicz otrzymał szereg wyróżnień, które stanowią wyraz jego wkładu i zaangażowania w różne dziedziny. Poniżej przedstawiamy jego odznaczenia:

  • złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • z tytułu Zasłużony dla Politechniki Warszawskiej,
  • srebrna Odznaka SARP (1980).

Przypisy

  1. Wspomnienie zmarłych pracowników akademickich PW, Biuletyn Politechniki Warszawskiej, 24.10.2016 r.
  2. nekrolog, Wydział Budownictwa i Architektury, Politechnika Lubelska, 09.03.2016 r.
  3. Cmentarz Stare Powązki: ZOFJA ZARADZKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 19.12.2019 r.]
  4. Lech Kłosiewicz, In memoriam, pamięci architektów polskich, SARP.

Oceń: Lech Kłosiewicz

Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:8