Roman Stefański, znany również pod pseudonimem Romeczek, to postać o bogatym dorobku zawodowym oraz społecznym. Urodził się 25 lipca 1954 roku w Warszawie, gdzie rozpoczęła się jego fascynująca kariera życiowa.
Jako inżynier, zyskał reputację profesjonalisty w swojej dziedzinie, jednak jego działalność wykracza daleko poza standardowe obowiązki zawodowe. Był również działaczem opozycji w PRL, angażując się aktywnie w walkę o wolność i prawa obywatelskie.
Znany jako dziennikarz motoryzacyjny, dostarczał czytelnikom cennych informacji i analiz dotyczących motoryzacji, a jego teksty przyciągały uwagę zarówno pasjonatów, jak i profesjonalistów z branży. Warto także podkreślić jego zaangażowanie w działania na rzecz równego traktowania osób niepełnosprawnych, co czyni go osobą o wszechstronnym podejściu do tematów społecznych.
Życiorys
Ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa Politechniki Warszawskiej w roku 1979. Po zakończeniu nauki, w okresie 1979–1989, pracował jako starszy specjalista w Centralnym Laboratorium Ochrony Radiologicznej (CLOR).
Włączył się w działalność NSZZ „Solidarność” od września 1980 roku, gdzie był członkiem Komitetu Założycielskiego „S” pracowników CLOR oraz sekretarzem komisji zakładowej. Po ogłoszeniu stanu wojennego, jego zaangażowanie w działalność opozycyjną nabrało na znaczeniu. Przepisywał na maszynie teksty „Serwisu Informacyjnego Solidarności” oraz „Tygodnika Wojennego”. Dodatkowo, zajmował się powielaniem, transportem i kolportowaniem wielu gazet podziemnych, niezależnych książek oraz znaczków pocztowych „S”. Jego działania obejmowały również pozyskiwanie ludzi gotowych do pracy w strukturach podziemnych oraz dostarczanie benzyny; z kolei z Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom pozyskiwał pomoc rzeczową i medyczną.
W roku 1983, po nawiązaniu kontaktu z Tomaszem Chlebowskim, stał się jednym z kluczowych łączników oraz koordynatorów dla sieci informacyjnej „Tygodnika Mazowsze”. W 1986 roku, po wyjeździe Tomasza Chlebowskiego za granicę, objął stanowisko szefa całej sieci informacyjnej.
Po 1989 roku rozpoczął pracę jako dziennikarz. Najpierw (w latach 1989–1993) pracował w „Gazecie Wyborczej”, a następnie w latach 1992–2006 w Vogel Publishing/Phonix Interpress/Motor Presse Polska. W kolejnych latach podejmował się współpracy jako wolny strzelec dla różnych mediów, w tym TVP, Polskiego Radia oraz czasopism takich jak „Życie Warszawy”, „Super Express”, „Auto, motor, sport”, „Cash” czy „Głos Wielkopolski”. Jego prace obejmują liczne teksty o tematyce motoryzacyjnej.
Od 1989 roku, poza pracą w mediach, angażuje się również w działania na rzecz równego traktowania osób niepełnosprawnych.
Odznaczenia
5 sierpnia 2011 roku, Roman Stefański otrzymał wysokie odznaczenie za swoje znaczące osiągnięcia w promowaniu demokratycznych reform w Polsce. Uhonorowany został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez ówczesnego prezydenta Bronisława Komorowskiego.
Przypisy
- a b c Krzysztof Dąbek: Roman Stefański. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 05.11.2011 r.]
- Roman Stefański. wyborcza.pl, 27.11.2006 r. [dostęp 05.11.2011 r.]
- M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1040
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Olgierd Jagiełło | Stefan Mirowski | Aleksander Bantkie-Stężyński | Stanisław Prauss | Grzegorz Socha | Józef Witkowski (inżynier) | Zygmunt Stępiński (1908–1982) | Zygmunt Szczotkowski | Zdzisław Celarski | Lech Kłosiewicz | Jerzy Drzewiecki | Wanda Janicka | Maciej Gintowt | Stanisław Weiss | Gustaw Landau-Gutenteger | Paweł Hoser (architekt) | Kazimierz Rodowicz | Wiktor Mencel | Marta Sękulska-Wrońska | Stanisław SzymborskiOceń: Roman Stefański