Tadeusz Cyprian Hennel, urodzony 17 grudnia 1888 roku w Warszawie, to postać, która odegrała znaczącą rolę w polskiej branży motoryzacyjnej. Jego działalność, która zakończyła się 25 marca 1962 w tym samym mieście, jest nie tylko świadectwem jego umiejętności inżynierskich, ale również jego wkładu w rozwój przemysłu samochodowego w Polsce.
W 1924 roku Hennel stał się jednym z założycieli Fabryki Samochodów Ursus S.A., z siedzibą w Czechowicach. Jego praca w tej instytucji przyczyniła się do wprowadzenia na rynek nowoczesnych rozwiązań technologicznych, które miały kluczowe znaczenie dla rozwoju lokalnej gospodarki oraz przemysłu.
Życiorys
Tadeusz Hennel był dzieckiem Jana Teofila Hennela i Pauliny z Golanowskich. Jego edukacja rozpoczęła się w 1910 roku, gdy ukończył Szkołę Inżynierską w Mittweidzie, zlokalizowanej w królestwie Saksonii. W młodości zaangażował się w ruch niepodległościowy w Królestwie Polskim, co zaowocowało jego uczestnictwem w Rewolucji 1905 roku. Niestety, za tę działalność został aresztowany i przez pewien czas przetrzymywany w więzieniach dla przestępców politycznych. Jego walka o wolność kraju nie zakończyła się tam – brał również udział w wojnie polsko-bolszewickiej.
Kariera Tadeusza rozpoczęła się od pracy jako projektant oraz budowniczy w fabryce. Wkrótce awansował na stanowisko kierownika wydziału mechanicznego w Państwowych Zakładach Inżynierii w Czechowicach, a następnie został zastępcą dyrektora ds. technicznych w Zakładach Mechanicznych „Ursus”. W tej roli pracował aż do 1939 roku. Po zakończeniu II wojny światowej, był jednym z pierwszych, którzy podjęli się odbudowy fabryki, skomplikowanej po wojennych zniszczeniach.
Tadeusz był mężem Władysławy z Ładów (1894–1947) oraz ojcem Jana Hennela (1922–2014). Jego rodzinna historia łączy się również z Jackiem Hennelem, który był jego stryjem. Jego życie zakończyło się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, gdzie spoczywa na kwaterze R-2-26.
Ordery i odznaczenia
Wyróżnienia Tadeusza Hennela są znaczącym elementem jego kariery. Oto lista jego odznaczeń:
- złoty Krzyż Zasługi, przyznany 19 lipca 1946,
- srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 10 listopada 1933.
Upamiętnienie
W czterdziestą rocznicę śmierci Tadeusza Hennela, mieszkańcy Ursusa postanowili uczcić jego pamięć, składając wniosek o nadanie imienia tego znanego działacza jednej z nowych ulic w gminie Warszawa-Ursus. Rada miasta stołecznego Warszawy odpowiedziała na tę inicjatywę, podejmując uchwałę w tej sprawie podczas posiedzenia, które miało miejsce 13 maja 2004 roku.
Ulica Tadeusza Hennela znajduje się na terenie, który kiedyś był zajmowany przez Zakłady Mechaniczne Ursus, przyczyniając się w ten sposób do upamiętnienia jego zasług w regionie.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: HENNELOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 09.11.2020 r.]
- M.P. z 1947 r. nr 51, poz. 330 „za zasługi przy zabezpieczeniu, odbudowie i organizacji przemysłu metalowego w Polsce”.
- a b M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu przemysłu wojennego”
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Stefan Rogowicz | Roman Januszkiewicz | Antoni Jawornicki | Marceli Siedlanowski | Jerzy Rudowski | Symcha Blass | Jacek Młochowski | Andrzej Misiorowski | Zbigniew Mazurkiewicz | Romuald Romicki | Lech Kłosiewicz | Zdzisław Celarski | Zygmunt Szczotkowski | Zygmunt Stępiński (1908–1982) | Józef Witkowski (inżynier) | Grzegorz Socha | Stanisław Prauss | Aleksander Bantkie-Stężyński | Stefan Mirowski | Olgierd JagiełłoOceń: Tadeusz Hennel