Aleksander Bantkie-Stężyński

---

Życiorys

Młodość Aleksander Bantkie-Stężyński był synem Kazimierza Władysława Bandtkie-Stężyńskiego oraz Zofii Anieli Köhlerówny. Jego dziadkiem był Jan Wincenty Bandtkie-Stężyński. Rodzina Aleksandra miała swoje korzenie w Szlichtyngowej, położonej w Wielkopolsce, jednak od wielu pokoleń osiedliła się w Polsce, angażując się w działalność publiczną. Ukończył naukę w warszawskim gimnazjum oraz na Wydziale Chemii Politechniki w Charlottenburgu.

Po powrocie do Częstochowy rozpoczął karierę zawodową, w tym związał się także z prowadzeniem działalności handlowej. W dniu 3 marca 1915 roku, w ramach zwiększenia liczby członków Rady Miasta, został przez nią powołany. Następnie, przez okres dwóch lat pełnił rolę ławnika miejskiego, a w latach od lipca 1917 do listopada 1918 roku sprawował urząd burmistrza (wiceprezydenta) miasta od prezydenta (nadburmistrza) Józefa Marczewskiego.

Prezydentura Po zakończeniu okupacji niemieckiej zrezygnował z pełnienia urzędów, jednak już 27 marca 1919 roku został ponownie wybrany na prezydenta Częstochowy w nowej kadencji samorządu. W wyborach uczestniczył jako przedstawiciel obozu narodowego. W kwietniu ogłosił zamiar rezygnacji z urzędu z powodu problemów zdrowotnych, co zrealizował 15 września 1920 roku, przekazując władzę Marczewskiemu, który również był politykiem obozu narodowego.

Późniejsze lata W okresie 1919-1920 angażował się w prace Komitetu Obrony Śląska oraz w działalności śląskiego Komitetu Plebiscytowego. Od 1927 roku zasiadał w zarządzie jednej z częstochowskich fabryk. Aleksander Bantkie-Stężyński zmarł 13 kwietnia 1930 roku w Częstochowie i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 18, grób 25).

W małżeństwie z Zofią z Kostrzewskich miał jednego syna oraz kilka córek, w tym Zofię Marię, która została żoną przemysłowca Alfreda Bernarda Handtkego (1871–1929).

---

Oceń: Aleksander Bantkie-Stężyński

---