Jakub Sito

---

Życiorys

W latach 1981–1986 odbył studia na Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie jego praca magisterska poświęcona była wykończeniu kaplicy grobowej biskupa Fredry w katedrze w Przemyślu. Po zakończeniu studiów w 1987 roku rozpoczął pracę w Instytucie Sztuki PAN, gdzie działał do roku 2004 w pracowni Katalogu Zabytków Sztuki w Polsce.

W 2000 roku, na swojej macierzystej uczelni, obronił pracę doktorską zatytułowaną Tomasz Hutter, rzeźbiarz 1. połowy XVIII w. w Małopolsce, napisaną pod opieką prof. dra hab. Mariusza Karpowicza. Pomiędzy rokiem 2000 a 2012 prowadził wykłady dla studentów studiów zaocznych na Uniwersytecie Warszawskim, koncentrując się na takich tematach jak Sztuka Śląska XVI–XVIII w., Rzeźba europejska XV–XVIII w. oraz Kultura artystyczna Warszawy XVII–XVIII w. W latach 2007–2008 współpracował również z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, gdzie wykładał przedmiot dotyczący rzeźby europejskiej XV–XVIII wieku.

Od 2004 do 2011 roku był organizatorem oraz prowadzącym cykl Zebrań Naukowych Instytutu Sztuki PAN. W 2005 roku współorganizował ważną sesję na temat Architekta, budowniczego, mistrza murarskiego, a także konferencję W kręgu architektów i budowniczych Warszawy XV–XVIII w. w roku 2014. W latach 2013–2016 pełnił funkcję kierownika grantu Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki, uzyskanego od Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego, celem publikacji Słownika architektów i budowniczych Warszawy doby przedrozbiorowej. W 2014 roku zdobył stopień habilitacji na podstawie książki Wielkie warsztaty rzeźbiarskie Warszawy doby saskiej. Modele kariery – formacja artystyczna – organizacja produkcji.

Jakub Sito prowadził badania zagraniczne dzięki kilku stypendiom: w Monachium (1991–1992, stypendium Deutscher Akademischer Austauschdienst), w Wiedniu (2003, stypendium Fundacji z Brzezia Lanckorońskich), w Rzymie (2006, również fundacji Lanckorońskich) oraz w Londynie (2004 i 2007, The Robert Anderson Research Charitable Trust). Otrzymał nagrodę Stowarzyszenia Historyków Sztuki im. ks. prof. Szczęsnego Dettloffa.

Jego zainteresowania obejmują historię i teorię sztuki nowożytnej, kulturę artystyczną Warszawy z XVII i XVIII wieku, nowożytną sztukę oraz architekturę polską, zarówno rezydencjonalną, jak i sakralną, w kontekście szerszym europejskim. Zajmuje się również rzeźbą polską i europejską okresu XVII–XVIII wieku oraz ikonografią religijną. Współpracuje ze stołecznymi domami aukcyjnymi, takimi jak Rempex oraz Desa Unicum, a także uczestniczy w komisjach konserwatorskich przy zabytkowych obiektach, takich jak pałac w Wilanowie oraz kościół św. Krzyża.

Jego ojcem jest Jerzy S. Sito, a bratem Paweł Sito.

Książki

Oto lista publikacji autorstwa Jakuba Sito, które zaznaczają jego znaczący wkład w badania nad sztuką i architekturą:

• – Barokizacja wystroju katedry przemyskiej za rządów biskupa Aleksandra Antoniego Fredry, Przemyśl 1992,
• – Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Seria Nowa t. III: Województwo rzeszowskie, z. 5: Łańcut i okolice, oprac. M. Omilanowska i J. Sito, Warszawa 1994,
• – Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, t. X: Województwo warszawskie, z. 20: Pułtusk i okolice, red. M. Omilanowska i J. Sito, Warszawa 1999,
• – Thomas Hutter (1696–1745) rzeźbiarz późnego baroku, Warszawa-Przemyśl 2001,
• – Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Seria Nowa t. X: Miasto Przemyśl, cz. 1: Zespoły sakralne, red. J. Sito, oprac. J. Sito i P. Krasny, Warszawa 2005,
• – Klasztor Wizytek w Warszawie, Warszawa 2006 (współautorzy: K. Guttmejer i M. Chodyko),
• – Rezydencja i dobra wilanowskie w świetle materiałów archiwalnych z Biblioteki Czartoryskich w Krakowie (rkps 11318 i 11358), Seria: Ad Villam Novam t. 3, Muzeum-Pałac w Wilanowie, Warszawa 2010 (współautor R. Nestorow),
• – Warszawskie inicjatywy budowlano-artystyczne Augusta Aleksandra Czartoryskiego w świetle materiałów archiwalnych z Biblioteki Czartoryskich w Krakowie (rkps 11308 i 11320), seria: Ad Villam Novam t. 4, Muzeum-Pałac w Wilanowie, Warszawa 2010, ss. 93,
• – Wielkie warsztaty rzeźbiarskie Warszawy doby saskiej. Modele kariery – formacja artystyczna – organizacja produkcji, Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, Warszawa 2013,
• – Słownik architektów i budowniczych środowiska warszawskiego XV–XVIII w., red. naukowa P. Migasiewicz, H. Osiecka-Samsonowicz, J. Sito, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 2016.

Artykuły

Oto wybrane publikacje, które mają związek z badaniami nad sztuką wschodnich kresów Polski:

• Warsztat rzeźbiarski Tomasza Huttera. Zagadnienie rozwoju i promieniowania [w:] Sztuka kresów Wschodnich. Materiały sesji naukowej, Kraków, 1994, Nr I (marzec), s. 105—131,
• U źródeł twórczości Sebastiana Fesingera [w:] Sztuka kresów wschodnich: materiały sesji naukowej, Kraków, 1996, Nr II, s. 339–359 (wraz z Andrzejem Betlejem),
• „Pan Piotr Polejowski snycyrz lwowski” i jego dzieła w kościele Franciszkanów w Przemyślu [w:] Sztuka Kresów Wschodnich: materiały sesji naukowej, 2003, nr 5, s. 175–202 (wraz z Piotrem Krasnym),
• Fesinger „versus” Pinsel. O parze rokokowych ołtarzy z dawnej fary w Buczaczu [w:] Artyści włoscy w Polsce, Warszawa, 2004,
• Lubelskie dzieła Bartłomieja Biernatowicza, [w:] Studia nad sztuką renesansu i baroku, T. 5. Lublin 2004, s. 169–203 (wraz z Andrzejem Betlejem).

Odznaczenia

Jakub Sito otrzymał Złoty Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas” w roku 2023.

---

Oceń: Jakub Sito

---