Wojciech Bułat, urodzony 31 maja 1931 roku w Rembertowie, znajdującym się w bliskim sąsiedztwie stolicy Polski, był wybitnym polskim historykiem, który poświęcił swoje życie badaniu dziejów ruchu robotniczego.
Ta wyjątkowa postać zmarła 18 listopada 2020 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy oraz istotny wkład w zrozumienie historii społecznej Polski.
Życiorys
Wojciech Bułat był wybitną postacią w dziedzinie ekonomii oraz historii. Studiował ekonomikę przemysłu w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie w latach 1951–1954, a swój rozwój naukowy kontynuował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie od 1954 roku studiował historię, kończąc studia magisterskie w 1957 roku.
Po ukończeniu edukacji, rozpoczął pracę w Zakładzie Historii Partii przy KC PZPR, a następnie zasilił szeregi Zakładu Historii Polskiego Ruchu Robotniczego w Wyższej Szkole Nauk Społecznych. Jego działalność zawodowa obejmowała również współpracę z kwartalnikiem Z Pola Walki, gdzie redagował czasopismo w latach 1967–1981. Oprócz tego, był zaangażowany w edukację jako nauczyciel, przyczyniając się do kształcenia wielu pokoleń uczniów.
Na zawsze pozostanie w pamięci, a jego życie zakończyło się w spokoju. Pochowany jest naCmentarzu Powązkowskim w Warszawie, miejscu pełnym historii i pamięci.
Wybrane publikacje
W twórczości Wojciecha Bułata znajdują się istotne publikacje, które w unikalny sposób przybliżają różne aspekty historii i polityki. Przykładowo, w 1960 roku wydał książkę poświęconą udziałowi Wacława Worowskiego w V Zjeździe SDKPiL w Warszawie. Warto również zwrócić uwagę na jego publikację o strajku studenckim w Warszawie w 1917 roku, która dostarcza cennych informacji na temat walki o polskość szkolnictwa wyższego w czasie I wojny światowej.
W ramach wspólnej pracy z Tadeuszem Sarneckim ukazała się książka „Jan Władysław Dawid 1859–1914”, opublikowana przez Naszą Księgarnię w 1963 roku. Ponadto, Bułat podjął również temat ruchu rewolucyjnego w XIX wieku w Rosji, pisząc „Zarys dziejów przedmarksistowskiego ruchu rewolucyjnego w Rosji XIX wieku”, wydany w 1964 roku przez Wyższą Szkołę Nauk Społecznych przy KC PZPR.
Akcentując się na kwestiach związanych z Polską, Bułat w 1969 roku opublikował książkę „Lenin a sprawa Polski”, a także „Lenin o Polsce i o polskim ruchu robotniczym: tezy i bibliografia”, które rozważają rolę Lenina w kontekście polskich dążeń niepodległościowych oraz ruchu robotniczego.
Przypisy
- Wojciech Bułat, Warszawa, 07.12.2020 r. - kondolencje [online], nekrologi.wyborcza.pl, [dostęp 16.10.2021 r.]
- a b Wojciech Bułat [online], nekrologi.wyborcza.pl, 01.12.2020 r. [dostęp 16.10.2021 r.]
- Z życia Instytutu Ruchu Robotniczego. 25-lecie kwartalnika „Z Pola Walki”. Posiedzenie Komitetu Redakcyjnego, w: Z Pola Walki, nr 3/1984, s. 201-207
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Andrzej Ostromęcki | Tomasz Prot | Jan Muszkowski | Marek Greniewski | Jakub Sito | Bronisław Radziszewski | Teresa Skinder-Suchcitz | Maciej Bernhardt | Władysław Smosarski | Bronisław Maciej Gryczyński | Wiktor Ziajowski | Maksymilian Flaum | Tadeusz Oracki | Maria Parczewska | Piotr Lenartowicz | Jan Bernard Mile | Andrzej Kołodyński | Jan Leszczyński (profesor) | Piotr Węcowski | Stanisław BornbachOceń: Wojciech Bułat