Jadwiga Spiess

Kultura i sztuka

Jadwiga Julia Ludwika Spiess, znana również jako Spiess z domu Simmler, to postać o bogatej historii, która pozostawiła niezatarte ślady w polskiej kulturze. Urodziła się 28 maja 1851 roku w Warszawie, gdzie również spędziła większość swojego życia. Zmarła 26 maja 1944 roku w tym samym mieście, co podkreśla jej związki z Warszawą oraz wpływ, jaki miała na kulturalne życie stolicy.

Była nie tylko utalentowaną pianistką, ale również aktywną propagatorką sztuki, co czyni ją znaczącą postacią w świecie muzyki i kultury. Jej działania na rzecz wspierania artystów oraz popularyzacji muzyki mają duże znaczenie i przyczyniły się do rozwoju polskiego środowiska artystycznego. Jako mecenatka sztuki, Jadwiga Spiess odegrała kluczową rolę w promowaniu twórczości wielu kompozytorów i muzyków.

Życiorys

Jadwiga Spiess, będąca córką malarzaJózefa Simmlera oraz Julii Hoegensteller, przez wiele lat była muzą swojego ojca. Pozycjonowała się w jego twórczości, pozując do różnych dzieł, w tym do obrazu „Przysięga królowej Jadwigi”. Otrzymała odpowiednie wykształcenie, które odpowiadało standardom ówczesnych panien z dobrych domów, ucząc się śpiewu oraz gry na fortepianie pod okiem Józefa Wieniawskiego.

W artystycznej atmosferze swojego domu dorastała in musiała, a 2 czerwca 1870 roku zawarła związek małżeński z Stefanem Spiessem, który był synem Ludwika Henryka Spiessa, przemysłowca z branży chemicznej, który był właścicielem Fabryki Płodów Chemicznych „Ludwik Spiess i Syn”. W efekcie, prowadziła salon artystyczny, który był regularnie odwiedzany przez wiele uzdolnionych osobowości z kręgu sztuki, w tym znanych artystów takich jak Edward oraz Jan Reszke.

Po śmierci męża w 1893 roku, Jadwiga związała swoje życie z najmłodszym synem, Stefanem, który podzielał jej artystyczne pasje. Otoczył ją krąg znakomitych znajomości, w tym przyjaźń z niemiecką arystokratką, księżną Marią von Bülow, żoną kanclerza Bernharda von Bülowa. To właśnie ona otoczyła opieką jej syna Stefana w czasie jego studiów w Berlinie. W zakładach chemicznych, którymi zarządzał starszy syn, Ludwik, Jadwiga Spiess otrzymywała dywidendy, co pozwalało jej na wsparcie początkujących artystów. W 1912 roku finansowo wspierała budowę Teatru Polskiego.

W trakcie I wojny światowej spędziła czas z synem w Rosji, najpierw w Hrehorówce k. Kijowa, a później w Kijowie i Moskwie. W 1918 roku, Jadwiga oraz Stefan zabezpieczyli finansowo pierwszy koncert inaugurujący działalność Filharmonii Narodowej, a także wspierali finansowo takich artystów jak Grzegorz Fitelberg oraz Karol Szymanowski. Po roku 1930, w trakcie wieczorów muzycznych w jej salonie artystycznym gościł wiele znanych postaci, w tym Witolda Małcużyńskiego, Stanisława Szpinalskiego, Romana Maciejewskiego, i Henryka Sztompkę.

Jadwiga Spiess odeszła z tego świata 26 maja 1944 roku i została pochowana w grobie rodzinnym na warszawskich Powązkach (kw. 205, rząd I, grób 18/20). Ze związku ze Stefanem Spiessem miała troje dzieci: córkę Jadwigę zamężną Kozłowską (1871–1944) oraz synów Ludwika (1872–1956) i Stefana (1879–1968).

Przypisy

  1. Joanna Kiwilszo. Rodzina Spiessów. „Nowa Gazeta Praska”. [dostęp 19.03.2016 r.]
  2. Życiorys Stefana Kazimierza Spiessa. Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 21.03.2016 r.]
  3. Portret Jadwigi Simmlerówny (1854), Muzeum Utracone. muzeumutracone.pl. [zarchiwizowane z tego adresu 03.04.2016 r.]
  4. Olgierd Budrewicz. Sagi warszawskie – Spiessowie. Wyd. Czytelnik Warszawa 1975 r., s. 156–171.
  5. Stefan Spiess, Wanda Bacewicz; Ze wspomnień melomana, Warszawa 1963 r. OCLC 3338319.
  6. Cmentarz Powązkowski w Warszawie, Jerzy J. Waldorff, Warszawa: Wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984 r., s. 298, ISBN 83-03-00758-0, OCLC 830234313.
  7. Dane z serwisu Sejm Wielki.

Oceń: Jadwiga Spiess

★★★★★
Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:6