Helena Duninówna

---

Życiorys

Helena Duninówna, znana z bogatego i różnorodnego dorobku literackiego, urodziła się oraz spędziła swoje wczesne lata w stolicy Polski, Warszawie. Jej dzieciństwo miało miejsce w lewym skrzydle Pałacu Błękitnego, co zapewne miało wpływ na jej późniejsze zainteresowania artystyczne. W okresie młodzieńczym uczęszczała na prywatne lekcje do Ignacego Chrzanowskiego oraz kształciła się w renomowanej szkole żeńskiej Jadwigi Sikorskiej. Swoje umiejętności muzyczne rozwijała w szkole muzycznej, mając ambitne plany związane z pracą w warszawskiej operze.

Dalsze kształcenie kontynuowała na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a także ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, co zaowocowało jej późniejszą pracą jako nauczycielka literatury.

W czasie I wojny światowej Duninówna przebywała w Moskwie z powodu służbowego przeniesienia ojca. Na tym etapie swojego życia miała okazję poznać m.in. Witkacego, przez którego, jak wynika z relacji, zaprzyjaźnił się jej brat Mieczysław. W Moskwie, w 1916 roku, Duninówna zadebiutowała jako autorka, wydając swoją pierwszą książkę dla dzieci zatytułowaną „Lwica”. Po powrocie do kraju podjęła pracę w Warszawie jako nauczycielka literatury w pensji Anny Jakubowskiej. W okresie II wojny światowej aktywnie uczestniczyła w tajnym nauczaniu. W 1945 roku osiedliła się w Łodzi, gdzie mieszkała aż do swojej śmierci. Tam również zamieszkała w Domu Literatów, współpracując przy tym z Spółdzielnią Wydawniczą „Czytelnik”, w której zajmowała się referatem Żywego Słowa i Muzyki oraz Towarzystwem Wiedzy Powszechnej. Ponadto, z czasem zaczęła pracować jako bibliotekarka w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Łodzi.

Duninówna była autorką licznych publikacji, w tym książek dla dzieci i młodzieży, opowiadań, utworów poetyckich oraz wspomnień z czasów, które spędziła wśród artystów w Moskwie.

Życie prywatne

Helena Duninówna była córką prawnika Karola Dunina oraz Eugenii Pytlińskiej, nauczycielki. Ponadto, była bratanicą lekarza Teodora Dunina. Jej mąż, Tadeusz Małuszyński, również związany był ze światem sztuki, a jego odejście miało miejsce w 1973 roku. Z tej relacji mieli jednego syna, natomiast jej życie rodzinne zawsze pozostawało w cieniu jej działalności pisarskiej. Mieszkała również ze swoim bratem Mieczysławem w Domu Literatów w Łodzi. Po jej śmierci, została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, gdzie spoczywa w grobie swojej matki.

Odznaczenia

W swoim dorobku Helena Duninówna zdobyła ważne odznaczenia, które podkreślają jej osiągnięcia i wkład w rozwój społeczności. Do najistotniejszych należą:

• Honorowa Odznaka Miasta Łodzi, przyznana w 1969 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany w 1957 roku.

Publikacje

Helena Duninówna pozostawiła po sobie znaczący dorobek literacki, którego początki sięgają lat 1916-1971. Jej prace obejmują różnorodne gatunki i tematy, co czyni je niezwykle interesującymi dla czytelników.

Oto lista najważniejszych publikacji:

• Agencja Antymasońska: biuletyn (Warszawa 1938),
• Aneczka (Moskwa 1918),
• Ania wszystko potrafi! (Warszawa 1936),
• Bajki polskie (Moskwa 1917),
• Boks i Kizia (Moskwa 1918),
• Boże Narodzenie (Warszawa 1927),
• Ci, których znałam (Łódź 1957),
• Dziennik / Maria Baszkircew (Warszawa 1967, współautor Maria Baszkircew),
• Gawędy o dawnej Łodzi (Łódź 1958),
• Historia siedemnastu lalek (Warszawa 1928),
• Historja misia (Moskwa 1918),
• Jadwiga królowa Polski: opowieść (Warszawa 1933),
• Klasówka (Warszawa 1930),
• Kobieto, puchu marny (Łódź 1965),
• Kocham się, Polsko: chór mieszany (Poznań 1938, współautor: Konrad Rozynek),
• Koleżanki (Warszawa 1929),
• Kwiaty wśród dymów: gawędy o dawnej Łodzi (Łódź 1969, współautor: Wacław Kondek),
• Ludzie i rzeczy (Łódź 1968),
• Lwica (Moskwa 1916),
• Na obczyźnie (Warszawa 1923),
• Na skraju lasu: opowiadanie dla młodzieży (Poznań 1926),
• Na wieczór swego życia przyjdź z własną lampą (Łódź 1971),
• Niespodzianki warszawskie (Warszawa 1956),
• O czym mówiły jaskółki (Warszawa 1927),
• Odeszło – żyje (Łódź 1961),
• Opowieści lasu (Moskwa 1918),
• Pierwszy bój: opowiadanie z czasów strajku szkolnego (Warszawa 1931),
• Piosenki dla dzieci. Z towarzyszeniem fortepianu (Warszawa 1933),
• Pod srebrną falą (Poznań 1923),
• Prawda czy bajka (Warszawa 1930),
• Przyjaciele Jerzyka (Warszawa 1919),
• Przyjaciółki (Warszawa 1932),
• Styczniowy wieczór (Warszawa 1929),
• Szkolne zwycięstwo Janki (Warszawa 1932),
• Ulisia w Jaworzu (Warszawa 1930),
• Warszawskie nowinki: 1815-1900 (Warszawa 1970),
• Zima (Moskwa 1918),
• Zwierzyniec Antosia i Madzi (Warszawa 1933),
• Żywe portrety (Warszawa 1929),
• Diabelski most,
• Dziwna historia,
• Dzwony Rzymu,
• Jaś i Janek,
• Kopciuszek,
• Małe i duże zmartwienia,
• O Jurasiu i wiedźmie,
• Przygoda Bobusia,
• Sześć bajeczek,
• Tomcio Paluszek,
• Zajęcza dola.

Dzięki różnorodności jej twórczości, wiele z tych dzieł zyskało uznanie wśród czytelników i krytyków literackich. Helena Duninówna wniosła istotny wkład w polską literaturę, a jej książki są do dziś przedmiotem badań i analiz.

---

Oceń: Helena Duninówna

---