Feliks Pendelski

---

Życiorys

Feliks Pendelski przyszedł na świat w ubogiej rodzinie z Warszawy, gdzie jego ojciec pracował jako woźny oraz magazynier w Bibliotece Publicznej m. st. Warszawy zlokalizowanej przy ul. Koszykowej. W tym miejscu znajdowało się również ich mieszkanie. Po ukończeniu III Gimnazjum Miejskiego Męskiego im. Śniadeckich w Warszawie, podczas okupacji kontynuował naukę w Szkole Wawelberga oraz kształcił się jako inżynier na tajnej Politechnice Warszawskiej.

W czasie nauki w III Gimnazjum wstąpił do 80 Warszawskiej Drużyny Harcerzy, która została założona w 1934 roku. Pełnił w niej funkcje zastępowego oraz przybocznego. W roku 1939 odbył kurs podharcmistrzowski „Wigry”, zdobywając tytuł podharcmistrza. Od września 1939 roku działając w konspiracji, prowadził 80 Warszawską Drużynę Harcerzy im. Bolesława Chrobrego, początkowo pod kryptonimem MG-30 (Mokotów Górny, 3 drużyna), a później CR-200 (Centrum, 2 drużyna).

Był czołowym liderem Szarych Szeregów oraz zastępcą komendanta Hufca Warszawa-Centrum Grup Szturmowych Jana Bytnara. Po tragicznym odejściu Bytnara w kwietniu 1943 roku, Feliks przejął dowodzenie hufca. Szczególnie zasłużył się w trakcie trzech akcji bojowych: pod Arsenałem, pod Celestynowem i pod Czarnocinem.

Feliks Pendelski zginął 6 czerwca 1943 roku, broniąc śmiertelnie rannego towarzysza, phm. sierż. pchor. Andrzeja Zawadowskiego (pseudonim „Gruby”) podczas odwrotu z akcji pod Czarnocinem, w miejscu, gdzie krzyżują się drogi prowadzące z Chojnaty, Kowies oraz Woli Pękoszewskiej. Jego ciało, wraz z ciałem Zawadowskiego, zostało pochowane przez lokalnych rolników w przydrożnym grobie.

Po zakończeniu wojny, ich szczątki zostały ekshumowane, a 19 kwietnia 1946 roku złożono je do wspólnego grobu w kwaterze Batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A20-6-10). Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Walecznych.

Upamiętnienie

„Jego bohaterska walka została uwieczniona przez Aleksandra Kamińskiego w rozdziale „Czarnocin” bestsellerowej książki Kamienie na szaniec. Imię Feliksa Pendelskiego przyjęła jedna z kompanii, a później, składający się głównie z przyjaciół, pluton 80 WDH, który wszedł w skład kompanii „Rudy” w batalionie „Zośka” Armii Krajowej. Cały szlak bojowy batalionu przeszedł pluton „Felek”, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii harcerstwa i walki o niepodległość.

Pamięć o Feliksie, znanym jako „Felek”, jest pielęgnowana przez 6 DH „Wszędobylska” z Hufca ZHP w Myśliborzu, która współtworzy Ruch Programowo-Metodyczny ZHP „Wspólnota Felkowa”. W latach 80. harcerze 80 WDH ufundowali tablicę pamiątkową w pobliżu miejsca jego śmierci. Znajdowała się ona przy trasie katowickiej, na skrzyżowaniu prowadzącym do Kowies i Woli Pękoszewskiej.

W październiku 2009 roku, w związku z planowaną przebudową trasy katowickiej, tablica została przeniesiona na pobliski cmentarz komunalny w Chojnacie, aby móc dalej przypominać o niezwykłej postaci Feliksa Pendelskiego oraz jego bohaterskiej służbie.

---

Oceń: Feliks Pendelski

---