Erazm Żmijewski

---

Życiorys

Miał jedynie podstawowe wykształcenie, jednak już 20 lutego 1945 roku został mianowany szefem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Wejherowie. Warto jednak zauważyć, że faktycznie rozpoczął swoją służbę dopiero w połowie marca 1945 roku, ponieważ to miasto zostało zajęte przez Armię Czerwoną dopiero wtedy. Już 11 kwietnia 1945 roku objął stanowisko naczelnika Wydziału II Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Gdańsku.

Od 21 sierpnia 1946 roku pełnił funkcję zastępcy naczelnika Wydziału Personalnego WUBP w Gdańsku, a od 1 listopada 1947 roku był naczelnikiem Wydziału „A” w WUBP w Gdańsku. 1 lutego 1948 roku awansował na stanowisko inspektora przy kierownictwie WUBP w Gdańsku.

W dniu 1 lipca 1950 roku przeszedł do Milicji Obywatelskiej, gdzie rozpoczął pracę w Biurze Dowodów Osobistych Komendy Głównej MO w Warszawie. Jego kariera w tej instytucji nabrała tempa, a 15 stycznia 1962 roku objął stanowisko szefa tego biura. Po wielu latach służby został zwolniony 30 kwietnia 1966 roku.

Po zakończeniu kariery, Erazm Żmijewski został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, w kwaterze 46G-2-8.

Ordery i odznaczenia

W swoim życiu Erazm Żmijewski otrzymał szereg prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego zaangażowaniu i wkładzie w służbę narodową. Był laureatem Złotego Krzyża Zasługi, a także dwukrotnie uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Dodatkowo, w jego kolekcji odznaczeń znalazły się między innymi Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, a także Medal 10-lecia Polski Ludowej, który przypominał o istotnym okresie w historii kraju.

Warto również zwrócić uwagę na Odznakę Grunwaldzką oraz wyróżnienia „10 Lat w Służbie Narodu” i „20 Lat w Służbie Narodu”, które podkreślają jego długotrwałe zaangażowanie na rzecz społeczeństwa.

---

Oceń: Erazm Żmijewski

---