Andrzej Malinowski (harcmistrz)

---

Życiorys

Młodość

Andrzej Malinowski przyszedł na świat w inteligenckiej rodzinie, będąc synem lekarza medycyny, Władysława Andrzeja Malinowskiego, oraz Jadwigi z Głowackich. Jego ojciec służył jako lekarz wojskowy podczas wojny polsko-bolszewickiej, a później zajął się komendanturą Stacji Zbornej Grupy Poleskiej. Dodatkowo był zatrudniony w sekcji wojskowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Kiedy miał zaledwie rok, rodzina Malinowskich przeniosła się do Szreńska, niewielkiej miejscowości koło Mławy. Dwa lata później osiedlili się w Ciechanowie, gdzie jego ojciec, Władysław, objął stanowisko lekarza powiatowego. Andrzej, jako obiecujący uczeń, uczęszczał do Gimnazjum Państwowego im. Zygmunta Krasińskiego. Tam, w maju 1938 roku, z sukcesem zdał maturę. W kolejnym miesiącu, we wrześniu, złożył przysięgę w Mazowieckiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Józefa Bema, mieszczącej się w Zambrowie, zostając żołnierzem 8 Płockiego pułku artylerii lekkiej.

II wojna światowa

W trakcie wrześniowej kampanii 1939 roku, Andrzej, będąc w stopniu plutonowego podchorążego, brał udział w walkach w szeregach Armii „Modlin” (8 Dywizja Piechoty). Po kapitulacji, jako podporucznik, znalazł się w niemieckim obozie w Królewcu, z którego zdołał uciec wiosną 1940 roku. Od 1941 roku studiował medycynę w Szkole Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego w Warszawie, zdobywając nie tylko wiedzę, ale również umiejętności, które były niezwykle ważne w tamtym trudnym okresie.

Szare Szeregi

Gromadzenie sił oporu i walki z okupantem przyciągnęło Andrzeja do Szarych Szeregów, gdzie jego kolega z lat szkolnych, dr. Jan Zaorski, oraz Kazimierz Łodziński odegrali kluczową rolę w jego wstąpieniu. Został członkiem Hufca Centrum, którym dowodził Tadeusz Zawadzki „Zośka” Tadeusz Zawadzki „Zośka”. 16 stycznia 1942 roku został jednak aresztowany przez niemiecki patrol, a po kilkunastu dniach, dokładnie 10 lutego, udało mu się uciec z Pawiaka.

Akcje dywersyjne

• akcja pod Celestynowem,
• akcja pod Sieczychami,
• Akcja Wilanów (atak na posterunek żandarmerii niemieckiej, policji granatowej oraz „streifę” przy szosie powsińskiej, a także miejsce postoju niemieckich lotników w Wilanowie),
• akcja pod Szymanowem (wykolejenie pociągu pospiesznego z niemieckimi żołnierzami).

Śmierć

W czasie przewozu broni, auto, w którym przebywał Andrzej Malinowski ze swoim kolegą, zostało zatrzymane przez niemiecki patrol. W obliczu braku możliwości ratunku, obaj mężczyźni zdecydowali się na ucieczkę. Niestety, tylko kierowca zdołał uciec. Andrzej, ranny w nogi, próbował czołgać się w kierunku schronienia. Zginął niestety 13 lipca 1944 roku, padając ofiarą ostrzału, a jego heroiczna walka o wolność nie została zapomniana. Jego ciało spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A20-6-13).

Odznaczenia

Andrzej Malinowski, jako dwukrotny laureat Krzyża Walecznych, zapisał się w historii dzięki swoim niezwykłym osiągnięciom.

W hołdzie dla jego pamięci, I pluton 1 kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” otrzymał nazwę jego imienia, co świadczy o jego wpływie oraz znaczeniu w szeregach harcerskich.

---

Oceń: Andrzej Malinowski (harcmistrz)

---